Ηγούμενος Ολίβα
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ηγούμενος Ολίβα | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 971[1] Besalú |
| Θάνατος | 30 Οκτωβρίου 1046[1][2] Saint-Michel-de-Cuxa[1] |
| Τόπος ταφής | Καθεδρικός ναός του Μπικ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Κομητεία της Σερδάνια |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Θρησκευτικό τάγμα | Τάγμα του Αγίου Βενέδικτου |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | καθολικός ιερέας συγγραφέας[3] |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Ολίβα Καβρέτα και Ερμενγάρδα του Εμπούριες |
| Αδέλφια | Βερνάρδος Α΄ της Μπεσαλού Βιφρέδος Β΄ της Σερδάνια Berenguer d'Elna |
| Οικογένεια | Οίκος της Βαρκελώνης |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | abbot of Santa Maria de Ripoll (1008–1046) επίσκοπος του Μπικ (1018–1046) count of Berga (998–1002) abbot of Cuixá (1008–1046) count of Ripoll (998–1002) abbot of San Martín del Canigó (1007–1014) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ολίβα (ισπαν.: Oliba, περίπου 971 - 1046) ήταν κόμης της Μπέργα και Ριπόλ από το 998 μέχρι 1002, αργότερα ηγούμενος των μονών Σάντα Μαρία δε Ριπόλ και Σαντ Μικέλ δε Κουιξά από το 1008 μέχρι το 1046 και τέλος επίσκοπος του Μπικ από το 1018 μέχρι το 1046. Προερχόταν από τον Οίκο της Βαρκελώνης και θεωρείται ένας από τους πνευματικούς ηγέτες της Καταλωνίας και ίσως ο πιο σημαντικός ιεράρχης της εποχής του στην Ιβηρική χερσόνησο[εκκρεμεί παραπομπή]. Ο Ολίβα υπήρξε σημαντικός συγγραφέας και στο εργαστήριο παραγωγής χειρογράφων στο Ριπόλ βρήκε πρόσφορο έδαφος η συνεχής παραγωγή έργων, που μας διαφωτίζουν για την εποχή του. Ένα από τα σημαντικότερα επιτεύγματά του ήταν η μετάφραση σημαντικών αραβικών χειρογράφων στα Λατινικά, απ' την οποία που επωφελήθηκε ολόκληρη η Ευρώπη.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν ο τρίτος γιος τού Ολίβα Καβρέτα κόμη τού Μπεζαλού, Σερδάνια, Βέργα & Ρίπολι και της Έρμενγαρδ των Μπελλονιδών, κόρη τού Γάουσβερτ κόμη τού Εμπούριες. To 988 ο πατέρας του αποσύρθηκε σε μονή και έτσι οι τρεις γιοί του διαίρεσαν τις κτήσεις του: ο Βερνάρδος Α΄ έλαβε το Μπεζαλού, ο Βιφρέδο Β΄ τη Σερδάνια και ο Ολίβια τη Βέργα & Ριπόλ.
Το 1002 παραιτήθηκε και ανέλαβε το σχήμα των Βενεδικτίνων στη μονή της Σάντα Μαρία δε Ριπόλ. Η Βέργα περιήλθε στον Βιλφρέδο Β΄ και το Ριπόλ στον Βερνάρδο Α΄.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Menéndez Pidal, Ramón. The Cid and his Spain. 1929.
- Wikisource-logo.svg Amado, Ramon Ruiz (1913). "Diocese of Vich". In Herbermann, Charles. Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Real Academia de la Historia. 2011. 7227/oliba. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia. 0047055.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2019.
|