Ζυλιέτ Αντάμ
| Ζυλιέτ Αντάμ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Juliette Adam (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 4 Οκτωβρίου 1836[1][2][3] Βερμπερί[2] |
| Θάνατος | 23 Αυγούστου 1936[2][4] Καλιάν[2] |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο του Περ-Λασαίζ[5] |
| Ψευδώνυμο | Juliette Lamber, Madame Adam[6], Mme La Messine, Comte Paul Vassili και J. La Messine |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία[2] |
| Θρησκεία | Καθολικισμός (από 1905)[7] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Γαλλικά[2] |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[8][2] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας[2][9] οικοδέσποινα λογοτεχνικού σαλονιού μυθιστοριογράφος συγγραφέας απομνημονευμάτων δοκιμιογράφος ποιήτρια επιμελήτρια[10] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Edmond Adam (1868–1877)[11] Alexis La Messine (1852–1867)[11] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Prix Auguste-Furtado (1920) Prix Jules-Favre (1917) Βραβείο της Ακαδημίας (1927) |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Ζυλιέτ Αντάμ (γαλλική προφορά: «Αντάν») το γένος Λαμπέρ (Juliette Adam, n. Lambert, 4 Οκτωβρίου 1836 – 23 Αυγούστου 1936) ήταν Γαλλίδα λογοτέχνιδα και φεμινίστρια.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ζυλιέτ Λαμπέρ γεννήθηκε στην κοινότητα Βερμπερί της βόρειας Γαλλίας (Νομός Ουάζ). Περιέγραψε την παιδική ηλικία της, με τους καυγάδες των γονέων της, στο αυτοβιογραφικό μυθιστόρημά της Le roman de mon enfance et de ma jeunesse[12], ενώ ειδικότερα ο πατέρας της, ο ιατρός Ζαν-Λουί Λαμπέρ, περιγράφεται στο έργο της Paradoxes d'un docteur allemand (1860).
Νεότατη, το 1852, η Ζυλιέτ παντρεύτηκε έναν γιατρό, τον Λα Μεσέν (La Messine), και το 1858 δημοσίευσε το Idées antiproudhoniennes sur l'amour, la femme et le mariage, προς υπεράσπιση της Μαρί Νταγκού (γνωστής με το λογοτεχνικό ψευδώνυμο Ντανιέλ Στερν) και της Γεωργίας Σάνδης.[12]
Μετά τον θάνατο του πρώτου συζύγου της το 1867, η Ζυλιέτ παντρεύτηκε τον Αντουάν Εντμόν Αντάμ (Antoine Edmond Adam, 1816-1877), επικεφαλής της αστυνομίας στον νομό (από το 1870), ο οποίος αργότερα έγινε ισόβιος γερουσιαστής. Η Ζυλιέτ καθιέρωσε ένα πολιτικό-λογοτεχνικό «σαλόνι», στο οποίο σύχναζε ο Γαμβέττας και οι άλλοι επικεφαλής των δημοκρατικών. Επίσης ίδρυσε το λογοτεχνικό περιοδικό Nouvelle Revue το 1879, το οποίο συνέτασσε επί οκτώ χρόνια και διετήρησε την επιρροή στην έκδοσή του μέχρι το 1899.[12] Εκεί δημοσίευσε μεταξύ άλλων κείμενα των Πωλ Μπουρζέ, Πιερ Λοτί και Γκυ ντε Μωπασσάν, καθώς και το μυθιστόρημα Le Calvaire του Οκτάβ Μιρμπώ.
Αναμίχθηκε επίσης στην ένωση Avant-Courrière, που ίδρυσε το 1893 η Ζαν Σμαλ (Schmahl) για προώθηση του δικαιώματος των γυναικών να παρίστανται ως μάρτυρες σε δημόσιες και ιδιωτικές δικαιοπραξίες, όπως και του δικαιώματος των ύπανδρων γυναικών να ξοδεύουν ελεύθερα την αμοιβή της προσωπικής τους εργασίας.[13]
Εκτός από τα μυθιστορήματά της, ως σπουδαιότερο από τα οποία αναφέρεται[14] το «Η ειδωλολάτρις» (1883), η Αντάμ έγραψε σημειώσεις επί της εξωτερικής πολιτικής της Γαλλίας, όπου είναι ανελέητη στις επιθέσεις της κατά του καγκελαρίου Μπίσμαρκ και την πεποίθησή της ότι η Γαλλία έπρεπε να ξανακερδίσει τα χαμένα εδάφη της από τον πόλεμο του 1870. Η Αντάμ θεωρείται γενικώς η συγγραφέας δημοσιεύσεων με θέμα διάφορες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες που φέρουν την υπογραφή «Paul Vasili». Οι αναμνήσεις της με τίτλους Mes premières armes littéraires et politiques (1904) και Mes sentiments et nos idées avant 1870 (1905) περιέχουν εκτός των άλλων πολλές και ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες σχετικά με τον βίο διακεκριμένων σύγχρονών της.[12]
Το 1882 η Αντάμ αγόρασε το ακίνητο ενός αββαείου στο Ζιφ-συρ-Υβέτ, κοντά στο Παρίσι, όπου έζησε από το 1904 μέχρι τον θάνατό της. Πέθανε ωστόσο στο Καλιάν (Νομός Βαρ)[12], 42 μόλις ημέρες προτού συμπληρώσει τα 100 της χρόνια. To Γυμνάσιο «Ζυλιέτ Αντάμ» στο Ζιφ-συρ-Υβέτ ονομάσθηκε έτσι προς τιμή της.
Επιλεγμένα έργα της[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Idées antiproudhoniennes sur l’amour, la femme et le mariage, 1858
- Les provinciaux à Paris, στον Paris Guide του 1868
- Laide, 1878
- Grecque, 1879
- Païenne (= «Η ειδωλολάτρις», μυθιστόρημα), Παρίσι 1883
- Mes angoisses et nos luttes, Paris, A. Lemerre, Παρίσι 1907
- L'Angleterre en Egypte, Παρίσι 1922
Η Αντάμ και η νεοελληνική λογοτεχνία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Αντάμ επέδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον και για τη νεοελληνική λογοτεχνία: Σε συνεργασία με τον Δημήτριο Βικέλα, έγραψε μία μελέτη «Περί των συγχρόνων Ελλήνων ποιητών» και διασκεύασε στη γαλλική γλώσσα το θεατρικό έργο του Σπυρίδωνος Βασιλειάδη Γαλάτεια, το οποίο παρουσιάσθηκε στο «Θέατρο των Εθνών» στο Παρίσι τον Δεκέμβριο του 1880.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11888074t. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 Paul de Roux: «Nouveau Dictionnaire des œuvres de tous les temps et tous les pays» (Γαλλικά) Éditions Robert Laffont. 1994. σελ. 12. ISBN-13 978-2-221-06888-5. ISBN-10 2-221-06888-2.
- ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6xd23jh. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) Find A Grave. 173389249. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 5,0 5,1 978-2-91461-148-0. ISBN-13 978-2-91461-148-0.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19992000007. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2020.
- ↑ 978-2-29628-207-0. ISBN-13 978-2-29628-207-0.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11888074t. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
- ↑ WeChangEd. www
.wechanged .ugent .be /wechanged-database /. - ↑ 11,0 11,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας.
- ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 Chisholm 1911.
- ↑ Metz, Annie (Δεκέμβριος 2007). «Jeanne Schmahl et la loi sur le libre salaire de la femme». Bulletin du Archives du Féminisme (13). http://www.archivesdufeminisme.fr/ressources-en-ligne/articles-et-comptes-rendus/articles-historiques/metz-jeanne-schmahl-loi-libre-salaire-femme/. Ανακτήθηκε στις 2015-03-22.
- ↑ Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χ. Πάτση», τόμ. 5, σελ. 803
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Πετρής, Τάσος Ν.: Το λήμμα «Αντάμ Ιουλιέττα» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 5, σελ. 803
Το παρόν λήμμα ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Adam, Juliette» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 1 (11η έκδοση) Cambridge University Press
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Hundleby, Catherine (1999). «Adam, Juliette la Messine». Στο: Commire, Anne, επιμ. Women in World History: A biographical encyclopedia. 1. Waterford, CT: Yorkin Publications, Gale Group, σσ. 35–37. ISBN 0787640808.
- Stephens, Winifred (1917). Madame Adam (Juliette Lamber): La Grande Française, from Louis Philippe until 1917. Λονδίνο: Chapman and Hall.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Βιογραφικά στοιχεία στη γαλλική γλώσσα
- Έργα του/της Juliette Adam στο Project Gutenberg
- Juliette Adam, The Lilly Library, Bloomington, Ιντιάνα
- Αποκόμματα εφημερίδων σχετικά με τη συγγραφέα Αρχειοθετήθηκε 2020-10-14 στο Wayback Machine.
|