Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ευτύχης Γιαρένης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ευτύχης Γιαρένης
Βουλευτής Π.Δ. Θεσσαλονίκης
Περίοδος
1958 – 1961
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση1919, Οινόη Πόντου
Θάνατος20 Φεβρουαρίου 2002
Θεσσαλονίκη
ΕθνότηταΕλληνική
ΥπηκοότηταΕλληνική
Πολιτικό κόμμαΕΔΑ
ΣύζυγοςΣοφία Κελεσίδου (1959-2002)
Παιδιά2 γιοι
Επάγγελμαέμπορος

Ο Ευτύχης Γιαρένης (1919-2002), του Γεωργίου, ήταν Έλληνας έμπορος και πολιτικός της Αριστεράς. Διετέλεσε βουλευτής με την ΕΔΑ από το 1958 ως το 1961.

Πρώτα χρόνια και προσφυγική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 14 Μαρτίου 1919 στην Οινόη του Πόντου.[1] Με την ανταλλαγή των πληθυσμών η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στο χωριό Μελισσουργός και στη συνέχεια στις Συκιές Θεσσαλονίκης.

Αντιστασιακή δράση και διώξεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από μικρή ηλικία εντάχθηκε στις γραμμές του αριστερού κινήματος και υπέστη διώξεις για τις ιδέες του. Έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση κατά των Γερμανών, πολεμώντας με τον ΕΛΑΣ Χαλκιδικής. Εξορίστηκε επί μία δεκαετία (1947-1957) στη Μακρόνησο, στον Αϊ-Στράτη και τη Σαμοθράκη. Στις εκλογές του 1958 εκλέχθηκε βουλευτής Π. Δ. Θεσσαλονίκης με το κόμμα της ΕΔΑ.[2] Ασχολήθηκε με το εμπόριο. Κατά τη διάρκεια της χούντας εκτοπίστηκε στη Γυάρο και στη Λέρο. Συνέγραψε το αυτοβιογραφικό βιβλίο "Αυτούς που δέρνει ο άνεμος" (1993).

Το 1959 παντρεύτηκε τη Σοφία Κελεσίδου (1927-2019)[3] και απέκτησε δύο γιους, τον Γιώργο και τον Χρήστο.[4]

Ο Ευτύχης Γιαρένης απεβίωσε στη Θεσσαλονίκη σε ηλικία 83 ετών στις 20 Φεβρουαρίου 2002.

  1. Όμηρος Ταχμαζίδης, Και τα σκυλιά να μην γίνονται μάνες, Kilkis24.gr, 3 Δεκεμβρίου 2015, ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2020.
  2. Μητρώο Γερουσιαστών και Βουλευτών 1929-1974 Βουλή των Ελλήνων, Εθνικό Τυπογραφείο, 1977 (σελ. 59, αρ. 195).(pdf)
  3. Σοφία Γιαρένη: Μια συμβολική μορφή των Συκεών πέθανε σε ηλικία 92 ετών, 12 Σεπτεμβρίου 2019, ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2020.
  4. Αυ.Ρ.Α. στον δήμο Νεάπολης Συκεών - Δελτίο τύπου: "Υποψήφιος δήμαρχος της Συλλογικότητας, ο Χρήστος Γιαρένης", 7 Φεβρουαρίου 2014, ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2020.