Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ερρίκος Κάρολος ντε Λα Τρεμουάλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ερρίκος Κάρολος ντε Λα Τρεμουάλ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Henri Charles de La Trémoille (Γαλλικά)
Γέννηση17  Δεκεμβρίου 1620[1][2][3]
Τουάρ
Θάνατος14  Σεπτεμβρίου 1672[1][2][3]
Τουάρ
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[4]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααξιωματικός[5]
Οικογένεια
ΣύζυγοςΑιμιλία της Έσσης-Κάσσελ[6]
ΤέκναΣαρλ Μπελζίκ Ολάντ ντε Λα Τρεμουάλ
Καρλόττα Αμαλία ντε Λα Τρεμουάλ[7]
Frédéric Guillaume de La Trémoïlle, prince de Talmont
ΓονείςΕρρίκος ντε Λα Τρεμουάλ και Μαρία ντε Λα τουρ ντ'Ωβέρν[7]
ΟικογένειαΟίκος ντε Λα Τρεμουάλ
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςστρατηγός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ερρίκος-Κάρολος ντε Λα Τρεμουάλ, γαλλ.: Henri Charles de La Trémoille (17 Δεκεμβρίου 1620 – 14 Σεπτεμβρίου 1672) ήταν Γάλλος ευγενής και στρατιωτικός διοικητής. Ήταν γιος τού Ερρίκου ντε Λα Τρεμουάλ, δούκα τού Τουάρ και τού Λα Τρεμουάλ, και της συζύγου του, Mαρίας ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν.

Το 1628, ο πατέρας τού Λα Τρεμουάλ, Ερρίκος Γ΄ ντε Λα Τρεμουάλ, μεταστράφηκε -αυτός και τα παιδιά του- στον καθολικισμό, αλλά η μητέρα τού Λα Τρεμουάλ τον έπεισε να επιστρέψει στον προτεσταντισμό, όταν έφτασε στην ηλικία της ενηλικίωσης. Το 1638 εντάχθηκε στον στρατό τού θείου του, Φρειδερίκου-Ερρίκου πρίγκιπα της Οράγγης. Το 1648 νυμφεύτηκε την Καλβινίστρια Αιμιλία της Έσσης-Κάσσελ, κόρη του Γουλιέλμου Ε΄ λαντγκράβου της Έσσης-Κάσσελ. Είχαν πέντε παιδιά, συμπεριλαμβανομένου τού Καρόλου-Βελγικού, του κληρονόμου του, και της Καρλόττας-Αμαλίας.

Τον Οκτώβριο του 1651, κατά τη διάρκεια της εξέγερσης της Σφενδόνης, βγήκε ενάντια στον καρδινάλιο Mαζαρέν και υποστήριξε ανοιχτά τον Λουδοβίκο Β΄ τού Κοντέ. Ως αποτέλεσμα, το 1656 φυλακίστηκε στην Αμιένη. Η μητέρα τού Λα Τρεμουάλ τον απελευθέρωσε μετά από αρκετούς μήνες φυλάκισης. Στη συνέχεια υποβιβάστηκε τοποθετούμενος στο Πουατού και στη συνέχεια μετατέθηκε να υπηρετήσει στην Ολλανδία. Το 1668 επέστρεψε από την Ολλανδία για να διαχειριστεί τις υποθέσεις τού δουκάτου τού Τουάρ (Thouars), με τον πατέρα του να αποδυναμώνεται από την ποδάγρα (ουρική αρθρίτιδα), και μεταστράφηκε ξανά στον καθολικισμό, αποσπώντας τα παιδιά από τη γυναίκα του, που κατέφυγε στις Κάτω Χώρες. Απεβίωσε δύο χρόνια πριν από τον πατέρα του το 1672. Ήταν επομένως ο μεγαλύτερος γιος του, ο Σαρλ-Μπελζίκ-Ολάντ, που τον διαδέχθηκε ως ο 4ος δούκας τού Τουάρ.

Το 1648 νυμφεύτηκε την Καλβινίστρια Αιμιλία της Έσσης-Κάσσελ, κόρη του Γουλιέλμου Ε΄ λαντγκράβου της Έσσης-Κάσσελ. Είχαν πέντε παιδιά, συμπεριλαμβανομένου των: