Επίτροπος Διαχείρισης Κρίσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Επίτροπος Διαχείρισης Κρίσεων Ευρωπαϊκή Επιτροπή | |
---|---|
Διορισμός από | Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής |
Διάρκεια θητείας | 5 έτη |
Δημιουργία | 1958 |
Ο Επίτροπος για τη Διαχείριση Κρίσεων είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Το χαρτοφυλάκιο ονομαζόταν προηγουμένως Επίτροπος Ανθρωπιστικής Βοήθειας και Πολιτικής Προστασίας.
Αυτή τη στιγμή τη θέση κατέχει ο Γιάνεζ Λέναρτσιτς.
Χαρτοφυλάκιο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το χαρτοφυλάκιο αφορά τη διανομή της βοήθειας. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι ο μεγαλύτερος προμηθευτής ανθρωπιστικής βοήθειας στον κόσμο, αντιπροσωπεύοντας περισσότερο από το 50 τοις εκατό της βοήθειας που διανέμεται σε 140 χώρες. Ο Επίτροπος επιβλέπει συνολικά 140 διεθνείς ανθρωπιστικούς εμπειρογνώμονες καθώς και 44 επιτόπια γραφεία σε 39 χώρες, τα οποία στελεχώνονται από 320 τοπικά μέλη.
Ο μηχανισμός πολιτικής προστασίας της Επιτροπής σημαίνει ότι η θέση καλύπτει επίσης την αντιμετώπιση καταστροφών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παρέχει υποστήριξη εάν ένα κράτος-μέλος ζητήσει βοήθεια μετά από φυσική καταστροφή. Αυτή η λειτουργία έχει υιοθετήσει ένα ευρύτερο πεδίο εφαρμογής τα τελευταία χρόνια, καθώς η Επιτροπή γίνεται όλο και περισσότερο μέσο υποστήριξης σε όλο τον κόσμο. Για παράδειγμα, η Επιτροπή παρείχε βοήθεια στο Μαρόκο όταν η χώρα επλήγη από σεισμό τον Φεβρουάριο του 2004.
Αν και η ανθρωπιστική βοήθεια και η πολιτική προστασία εμπίπτουν στην ίδια Επιτροπή και διοικούνται από τον ίδιο Επίτροπο, η καθεμία έχει ξεχωριστό έγγραφο στρατηγικής. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, δίνεται έμφαση στην αυξημένη συμπληρωματικότητα και συνέργεια μεταξύ των προσεγγίσεων της ανθρωπιστικής βοήθειας και της εμπειρογνωμοσύνης και των πόρων της πολιτικής προστασίας.
Ευρωπαϊκό Ιατρικό Σώμα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Ευρωπαϊκό Ιατρικό Σώμα (European Medical Corps) παρέχει τη δυνατότητα ταχείας ιατρικής βοήθειας και εμπειρογνωμοσύνης στον τομέα της δημόσιας υγείας από όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ και τα συμμετέχοντα κράτη σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης στον τομέα της υγείας εντός και εκτός της ΕΕ.
Η ανάπτυξη συντονίζεται από το Κέντρο Συντονισμού Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών της ΕΕ, τον επιχειρησιακό κόμβο του μηχανισμού πολιτικής προστασίας της ΕΕ.
Το Ευρωπαϊκό Ιατρικό Σώμα συγκεντρώνει όλες τις ικανότητες ιατρικής ανταπόκρισης που έχουν αναλάβει τα κράτη μέλη στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής δεξαμενής πολιτικής προστασίας. Κατόπιν αιτήματος για ευρωπαϊκή βοήθεια, οι ιατρικές ικανότητες μπορούν να αντληθούν από την εν λόγω εφεδρεία και τις ικανότητες αντίδρασης άλλων κρατών μελών.
Το Ευρωπαϊκό Ιατρικό Σώμα συστάθηκε ως απάντηση στην οξεία έλλειψη καταρτισμένων ιατρικών ομάδων κατά τη διάρκεια της κρίσης του Έμπολα στη Δυτική Αφρική το 2014. Συνεχίζει να συντονίζει μια αποτελεσματική ευρωπαϊκή αντίδραση σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης στον τομέα της υγείας στο πλαίσιο του μηχανισμού πολιτικής προστασίας της ΕΕ.
Από το 2020, η ΕΕ έχει επίσης ενισχύσει την ιατρική ετοιμότητά της στο πλαίσιο του rescEU, συμπεριλαμβανομένου του αποθεματικού rescEU για ιατρικά είδη και ικανότητες ιατρικής εκκένωσης, για την ενίσχυση του Ευρωπαϊκού Ιατρικού Σώματος. Οι καταστάσεις έκτακτης ανάγκης στον τομέα της υγείας, συμπεριλαμβανομένης της νόσου COVID-19, είχαν σημαντικό αντίκτυπο κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, και η κλιματική αλλαγή προβλέπεται να επιδεινώσει αυτές τις επιπτώσεις. Ένας συνδεδεμένος κόσμος σημαίνει ότι οι ασθένειες μπορούν να εξαπλωθούν ταχύτερα σε διασυνοριακό επίπεδο. Το Ευρωπαϊκό Ιατρικό Σώμα αποτελεί μέρος της ολοκληρωμένης προσέγγισης της ΕΕ για τις καταστροφές στον τομέα της υγείας. Παρακάτω παρατίθενται οι ιατρικές ικανότητες που διατίθενται μέσω του μηχανισμού για την αντιμετώπιση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης εντός και εκτός Ευρώπης.
- Οι ιατρικές ομάδες έκτακτης ανάγκης παρέχουν άμεση ιατρική περίθαλψη σε άτομα που πλήττονται από μια καταστροφή. Οι ομάδες αυτές είναι πιστοποιημένες για να εξασφαλίσουν ότι πληρούν τα πρότυπα ποιότητας από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Μέχρι στιγμής, οι Ιταλικές, Νορβηγικές, Πορτογαλικές, Τουρκικές, Γαλλικές, Πολωνικές και Ισπανικές ιατρικές ομάδες έκτακτης ανάγκης έχουν ταξινομηθεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και αποτελούν μέρος του Ευρωπαϊκού Ιατρικού Σώματος, ενώ επιπλέον 6 ακόμη ιατρικές ομάδες έκτακτης ανάγκης από το Βέλγιο, την Ελλάδα, την Εσθονία, τη Ρουμανία, την Ισπανία και την Τουρκία βρίσκονται ακόμη στη διαδικασία ταξινόμησης.
- Τα κινητά εργαστήρια βιοασφάλειας αναπτύχθηκαν και εγκαταστάθηκαν κατά τη διάρκεια της κρίσης του Έμπολα το 2014.
- Οι ικανότητες ιατρικής εκκένωσης είναι καίριας σημασίας για μαζικές καταστροφές που απαιτούν την απομάκρυνση πολιτών της ΕΕ και για την ανάκτηση ανθρωπιστικών και ιατρικών υπαλλήλων από περιοχές καταστροφών, εάν χρειαστεί. Επί του παρόντος, η Ρουμανία προσφέρει μια ικανότητα, η οποία δεν έχει ακόμη πιστοποιηθεί, ενώ η Νορβηγία παρέχει τα εν λόγω περιουσιακά στοιχεία μέσω του rescEU.
Διατελέσνατες Επίτροποι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Όνομα | Χώρα | Περίοδος | Επιτροπή | Χαρτοφυλάκιο | |
---|---|---|---|---|---|
1 | Robert Lemaignen | Γαλλία | 1958–1962 | Επιτροπή Χάλσταϊν | Υπεράκτια Ανάπτυξη |
2 | Ανρί Ροσερώ | Γαλλία | 1962–1970 | Επιτροπή Χάλσταϊν
Επιτροπή Ρέι | |
3 | Ζαν-Φρανσουά Ντενιώ | Γαλλία | 1967–1973 | Επιτροπή Ρέι,
Επιτροπή Μαλφάττι, Επιτροπή Μάνσχολτ |
Εξωτερικό Εμπόριο, Διεύρυνση και Βοήθεια στις αναπτυσσόμενες χώρες |
4 | Κλοντ Σεϊσόν | Γαλλία | 1973–1981 | Επιτροπή Ορτόλι,
Επιτροπή Τζένκινς, Επιτροπή Θορν |
Σχέσεις με τις αναπτυσσόμενες χώρες |
5 | Έντγκαρντ Πιζάνι | Γαλλία | 1981–1985 | Επιτροπή Θορν | Ανάπτυξης |
6 | Λορέντσο Ναταλί | Ιταλία | 1985–1989 | Επιτροπή Ντελόρ I | Συνεργασία, Αναπτυξιακές Υποθέσεις και Διεύρυνση |
7 | Μανουέλ Μαρίν | Ισπανία | 1989–1993 | Επιτροπή Ντελόρ II | Συνεργασία, Ανάπτυξη και Αλιεία |
1993–1995 | Επιτροπή Ντελόρ III | Συνεργασία, Ανάπτυξη και Ανθρωπιστική Βοήθεια | |||
8 | Ζοάο Ντε Ντέους Πινέιρο | Πορτογαλία | 1995–1999 | Επιτροπή Σάντερ | Σχέσεις με χώρες της Αφρικής, της Καραϊβικής, του Ειρηνικού, της Νότιας Αφρικής και για τη Σύμβαση Λομέ |
9 | Πόουλ Νιέλσον | Δανία | 1999–2004 | Επιτροπή Πρόντι | Ανάπτυξη και Ανθρωπιστική Βοήθεια |
10 | Τζόι Μποργκ | Μάλτα | 2004 | ||
11 | Λούις Μισέλ | Βέλγιο | 2004–2009 | Επιτροπή Μπαρόζο I | |
12 | Κάρελ ντε Γκαχτ | Βέλγιο | 2009–2010 | ||
13 | Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα | Βουλγαρία | 2010–2014 | Επιτροπή Μπαρόζο II | Διεθνής Συνεργασία, Ανθρωπιστική Βοήθεια και Αντιμετώπιση Κρίσεων |
14 | Χρήστος Στυλιανίδης | Κύπρος | 2014–2019 | Επιτροπή Γιούνκερ | Ανθρωπιστική Βοήθεια και Διαχείριση Κρίσεων |
15 | Γιάνεζ Λέναρτσιτς | Σλοβενία | 2019-2024 | Επιτροπή Φον ντερ Λάιεν | Διαχείριση Κρίσεων |