Εκτόρ Μαλό
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Εκτόρ Μαλό | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Hector Malot (Γαλλικά) |
Γέννηση | 20 Μαΐου 1830[1][2][3] Λα Μπούιγ[4] |
Θάνατος | 18 Ιουλίου 1907[5][6][7] avenue de la Dame Blanche[6] |
Τόπος ταφής | Cimetière de Fontenay-sous-Bois[4] |
Παρατσούκλι | Malot-la-Probité |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Μητρική γλώσσα | Γαλλικά |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[1][8][7] |
Σπουδές | Λύκειο Πιερ-Κορνέιγ (1842–1847)[4] Λύκειο Κοντορσέ (1847–1849)[4] Νομική Σχολή Παρισιού (1850–1853)[4] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μυθιστοριογράφος κριτικός λογοτεχνίας συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας συγγραφέας[9] |
Αξιοσημείωτο έργο | Χωρίς οικογένεια Nobody's Girl |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Madame Hector Malot[10] |
Ιστότοπος | |
www | |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Εκτόρ-Ανρί Μαλό (Hector-Henri Malot), ή Εκτόρ Μαλό, γνωστός στην Ελλάδα και ως Έκτορας Μαλό ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος. Γεννήθηκε στις 20 Μαΐου 1830 στην Λα Μπούιγ (Σεν Μαριτίμ), όχι μακριά από τη Ρουέν και πέθανε το 1907 στη Φοντενέ-σου-Μπουά (Βαλ ντε Μαρν).
Τα πρώτα χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο πατέρας του, συμβολαιογράφος στο επάγγελμα, είχε μείνει χήρος και είχε ξαναπαντρευτεί τη χήρα ενός καπετάνιου. Είχε δύο παιδιά από τον πρώτο του γάμο, όσα είχε και η νέα του σύζυγος. Ο Εκτόρ ήταν λοιπόν ο βενιαμίν μιας οικογένειας που σήμερα θα ονομάζαμε “ανασυνθεμένη”. Ο πατέρας του είχε αυστηρό χαρακτήρα ενώ η μητέρα του, πιο συγκαταβατική, μεγάλωσε τον μικρό Εκτόρ με ιστορίες ταξιδιών (εμπνευσμένες ίσως από τις εμπειρίες του πρώτου της άντρα). Αναπτύχθηκε μ' αυτό τον τρόπο το ενδιαφέρον του για τις ιστορίες. Όταν, ενήλικος πια, ο Μαλό αντιτάχθηκε στη θέληση του πατέρα του να σπουδάσει νομικά και προτίμησε το δρόμο των γραμμάτων, ήταν η μητέρα του που τον στήριξε σ' αυτήν την επιλογή.
Ο Εκτόρ Μαλό τελείωσε το Λύκειο Κορνέιγ της Ρουέν, το ίδιο λύκειο που, δέκα χρόνια νωρίτερα, είχε τελειώσει ο Γκυστάβ Φλωμπέρ. Εκεί συνδέθηκε φιλικά με τον Ζυλ Λεβαλουά, μετέπειτα κριτικό λογοτεχνίας και για ένα διάστημα γραμματέα του Σεντ-Μπεβ. Οι σπουδές του Μαλό δεν ήταν εξαιρετικές. Υπέφερε από ένα σχολικό σύστημα στο οποίο δεν μπορούσε να εκφραστεί. Η προτίμησή του ήταν η Ιστορία, την οποία δίδασκε ένας ξεχωριστός καθηγητής με ελεύθερο πνεύμα.
Η εγκατάστασή του στο Παρίσι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1853, εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και επιχείρησε να ανεβάσει ένα θεατρικό έργο χωρίς επιτυχία. Για να εξασφαλίσει τα προς το ζην, έγραψε κάποια άρθρα. Επέστρεψε στο σπίτι των γονιών του για να γράψει την πρώτη του τριλογία Τα θύματα του έρωτα (Les victimes d' amour) της οποίας ο πρώτος τόμος εμφανίστηκε το 1859.
Το 1864 έχτισε στο Φοντενέ-σου-Μπουα ένα σαλέ στο οποίο έζησε μέχρι το θάνατό του. Διάλεξε να το χτίσει κοντά στο σιδηροδρομικό σταθμό. Ετσι μπορούσε να επισκέπτεται συστηματικά το Παρίσι και να αξιοποιεί τους γειτονικούς σταθμούς για περιπάτους, τους οποίους λάτρευε. Το 1867, παντρεύτηκε την Αννά Νταριέ. Η κόρη τους, Λουσί, γεννήθηκε το 1868. Το 1880 η Αννά πέθανε. Ο Εκτόρ Μαλό ξαναπαντρεύτηκε τον επόμενο χρόνο με την Μαρτ Ουντινό ντε λα Φαβερί, μια νέα γυναίκα 31 ετών, με την οποία πραγματοποίησε πολλά ταξίδια. Το 1893, ένα χρόνο μετά τη συγγραφή του "Με Οικογένεια "(En Famille), γεννήθηκε η εγγονή του, Περίνα (το μικρό όνομα που είχε η ηρωίδα του μυθιστορήματος). Ως παππούς έδειξε φροντίδα και αγάπη και παρακολουθούσε με περιέργεια την εξέλιξη που μπορούσε να παρατηρεί στο παιδί.
Ο Εκτόρ Μαλό, ως άνθρωπος ευθύς, πιστός στη φιλία και έτοιμος να υπερασπίσει το δίκιο των καταπιεσμένων πήρε το προσωνύμιο “Μαλό - η εντιμότητα” από το δημοσιογράφο Σεβερίν. Υπήρξε φίλος του Ζιλ Βαλέ και τον υποστήριξε όταν εξορίστηκε στο Λονδίνο, δίνοντάς του οικονομική βοήθεια και ηθική συμπαράσταση. Ήταν χάρη στον Μαλό που μπόρεσε να δημοσιευτεί το χειρόγραφο που ονομάστηκε Το παιδί (L'enfant), το πρώτο έργο της σειράς Ζακ Βεντρά (Jacques Vingtras).
Το έργο του
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Εκτόρ Μαλό άφησε πίσω του ένα σημαντικό έργο, εξήντα μυθιστορήματα. Τα πιο γνωστά σήμερα είναι τα παιδικά μυθιστορήματα που έγραψε: Ρομαίν Καλμπρίς (Romain Kalbris), Χωρίς Οικογένεια (Sans Famille), Με Οικογένεια (En famille). Ένα ακόμη παιδικό μυθιστόρημά του εκδόθηκε μετά θάνατον. Έχει τίτλο Το ναυτόπουλο (Le Mousse).
Το υπόλοιπο έργο του αποτελείται από μυθιστορήματα για ενήλικους. Αν και σήμερα έχουν ξεχαστεί, γνώρισαν επιτυχία στη διάρκεια της ζωής του και μέχρι τη δεκαετία του 1930. Μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες, όπως αγγλικά, γερμανικά, ιταλικά. Δημοσιεύονταν σε συνέχειες σε εφημερίδες όπως οι Le Siècle και Le Temps.
Ελληνικές μεταφράσεις έργων του Μαλό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 1869: Romain Kalbris (Ρομαίν Καλμπρίς) - μτφ. Νίκη Δανιηλοπούλου (εκδ. "Γρηγόρη", 1968)
- 1878: Sans famille (Χωρίς οικογένεια)
- μτφ. Γ. Τσουκαλάς (εκδ. "Αστήρ", 1953)
- μτφ. Πόλυ Μοσχοπούλου (εκδ. "Αναστασιάδης", 1998)
- μτφ. Δημήτρης Λαμπαδάρης (εκδ. "Κέδρος", 2006)
- μτφ. Δημήτρης Καραδήμας (εκδ. "Μίνωας", 2011)
- Ο οκτάχρονος Ρεμί μαθαίνει ξαφνικά οτι η γυναίκα που τον μεγάλωνε δεν ήταν η μητέρα του. Διωγμένος από το σπίτι από τον άντρα αυτής της γυναίκας, θα δουλέψει με έναν περιπλανώμενο μουσικό και θιασάρχη εκπαιδευμένων ζώων. Περιπλανώμενος στους δρόμους της Γαλλίας θα ανακαλύψει την ζωή με τα καλά και τα κακά της.
- 1897: Le Mousse (Το ναυτόπουλο), (μτφ. Αλέξανδρος Πανούσης (εκδ. "Μπουκουμάνης", 1998)
- 1893: En Famille (Με οικογένεια)
- μτφ. Βασίλης Δεδούσης (εκδ. "Αστήρ", 1961)
- μτφ. Χριστίνα Σπηλιώτη (εκδ. "Πατάκη", 1994)
- μτφ. Χρυσάνθη Γιαννιά (εκδ. "Αύρα", 2000)
- μτφ. Αλίκη Βρανά (εκδ. "Άγκυρα", 2006)
- μτφ. Δημήτρης Καρδήμας (εκδ. "Μίνωας", 2011)
- Σε αυτό το μυθιστόρημα για παιδιά και εφήβους η μικρή Περίνα χάνει τους γονείς της σε ηλικία 11 χρονών. Έτσι αποφασίζει να φύγει από το Παρίσι για το χωριό Μαροκούρ προκειμένου να βρεί τους συγγενείς της από την οικογένεια του πατέρα της, με σκοπό να ξαναδημιουργήσει μια καινούρια οικογένεια.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 11914162v. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w6bp0tg1. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 7714. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 www
.amis-hectormalot .fr /hector-malot /. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2020. - ↑ (Γαλλικά) Babelio. 4110.
- ↑ 6,0 6,1 Departmental archives of Val-de-Marne. archives
.valdemarne .fr /ark:71138 /s005bb3be56e0d37 /5bb3be5708495 .fiche=arko _fiche _62e10d33a479e .moteur=arko _default _6303325b22a2d. - ↑ 7,0 7,1 «ПроДетЛит» (Ρωσικά) 17 Σεπτεμβρίου 2019.
- ↑ CONOR.SI. 12437091.
- ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
- ↑ archives
.valdemarne .fr /ark:71138 /s005bb3be56e0d37 /5bb3be5708495 .fiche=arko _fiche _62e10d33a479e .moteur=arko _default _6303325b22a2d.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Hector Malot στο Wikimedia Commons