Βαπτιστήριο της Φλωρεντίας
Συντεταγμένες: 43°46′23.51″N 11°15′18.70″E / 43.7731972°N 11.2551944°E
| Βαπτιστήριο της Φλωρεντίας | |
|---|---|
| Battistero di San Giovanni | |
 | |
 | |
 | |
| Είδος | βαπτιστήριο[1] και ελάσσονα βασιλική[1] |
| Αρχιτεκτονική | ρομανική αρχιτεκτονική |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 43°46′24″N 11°15′19″E |
| Θρήσκευμα | Καθολικισμός[2][1] |
| Θρησκευτική υπαγωγή | Αρχιεπισκοπή της Φλωρεντίας[1] |
| Διοικητική υπαγωγή | Δημοτικό Διαμέρισμα 1 - Ιστορικό κέντρο της Φλωρεντίας[1] |
| Τοποθεσία | ιστορικό κέντρο της Φλωρεντία και Πιάτσα ντελ Ντουόμο |
| Χώρα | Ιταλία[3][1] |
| Έναρξη κατασκευής | 1059 |
| Προστασία | τμήμα μνημείου παγκόσμιας κληρονομιάς (από 1982)[1] |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Βαπτιστήριο της Φλωρεντίας, επίσης γνωστό ως Βαπτιστήριο του Αγίου Ιωάννη (ιταλικά: Battistero di San Giovanni), είναι ένα θρησκευτικό κτίριο στη Φλωρεντία της Ιταλίας και έχει το καθεστώς μιας μικρής βασιλικής.[4] Το οκταγωνικό βαπτιστήριο βρίσκεται τόσο στην Πιάτσα ντελ Ντουόμο όσο και στην Πιάτσα Σαν Τζοβάνι, απέναντι από τον καθεδρικό ναό της Φλωρεντίας και το Καμπαναριό του Τζότο.
Το Βαπτιστήριο είναι ένα από τα παλαιότερα κτίρια της πόλης, που κατασκευάστηκε μεταξύ 1059 και 1128 σε φλωρεντιανό ρομανικό στυλ. Παρόλο που το στιλ της Φλωρεντίας δεν εξαπλώθηκε σε όλη την Ιταλία όσο ο ρομανικός ρυθμός της Πίζας ή της Λομβαρδίας, η επιρροή του ήταν καθοριστική για την επακόλουθη ανάπτυξη της αρχιτεκτονικής, καθώς αποτέλεσε τη βάση από την οποία οι Φραντσέσκο Ταλέντι, Λεόν Μπατίστα Αλμπέρτι, Φιλίππο Μπρουνελλέσκι και άλλοι δάσκαλοι αρχιτέκτονες της εποχής τους δημιούργησαν την αναγεννησιακή αρχιτεκτονική. Στην περίπτωση του Ρομανικού ρυθμού της Φλωρεντίας, μπορεί κανείς να μιλήσει για «πρωτο-αναγέννηση»[5] αλλά ταυτόχρονα και για ακραία επιβίωση της ύστερης αρχαίας αρχιτεκτονικής παράδοσης στην Ιταλία, όπως στην περίπτωση της Βασιλικής του Σαν Σαλβατόρ στο Σπολέτο, ο Ναός του Κλιτούμνου και η εκκλησία του Σαντ'Αλεσσάντρο στη Λούκα.
Το Βαπτιστήριο φημίζεται για τις τρεις δίφυλλες καλλιτεχνικά σημαντικές χάλκινες πόρτες με ανάγλυφα γλυπτά. Οι νότιες πόρτες δημιουργήθηκαν από τον Αντρέα Πιζάνο και οι βόρειες και ανατολικές πόρτες από τον Λορέντζο Γκιμπέρτι.[6] Ο Μιχαήλ Άγγελος ονόμασε τις ανατολικές πόρτες τις πύλες του παραδείσου.
Ο Ιταλός ποιητής Δάντης Αλιγκέρι και πολλές άλλες αξιοσημείωτες αναγεννησιακές προσωπικότητες, συμπεριλαμβανομένων μελών της οικογένειας των Μεδίκων, βαφτίστηκαν σε αυτό το βαπτιστήριο.[7]
Το κτίριο περιέχει τον μνημειακό τάφο του Αντιπάπα Ιωάννη ΚΓ΄, έργο του Ντονατέλλο.
Εικόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
-
Οι νότιες πύλες -
Οι ανατολικές πύλες -
Οι βόρειες πύλες -
Εσωτερικό του οκταγωνικού θόλου με μωσαϊκό
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 GCatholic.org. 69. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2021.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 6418. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2018.
- ↑ «Basilica of St. John». GCatholic.org. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2020.
- ↑ Weigert, Hans (1961). Busch, Harald, επιμ. Buildings of Europe: Renaissance Europe. New York: The Macmillan Company. σελ. 4.
- ↑ Florence and Central Italy, 1400–1600 A.D., Heilbrunn Timeline of Art History, The Metropolitan Museum of Art
- ↑ Liukkonen, Petri. «Dante Alighieri». Books and Writers (kirjasto.sci.fi). Finland: Kuusankoski Public Library. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2008.
|