Δημοκρατικόν Κόμμα Εργαζομένου Λαού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 8: | Γραμμή 8: | ||
| ίδρυση = 1953 |
| ίδρυση = 1953 |
||
| διάλυση = 1961 |
| διάλυση = 1961 |
||
| ιδεολογία = [[Σοσιαλδημοκρατία |
| ιδεολογία = [[Σοσιαλδημοκρατία]]<br />[[Δημοκρατικός Σοσιαλισμός]] |
||
| συγχώνευση = [[Δημοκρατικό Κόμμα (1953)|Δημοκρατικό Κόμμα]]<br />[[Σοσιαλιστικό Κόμμα-Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας]] |
| συγχώνευση = [[Δημοκρατικό Κόμμα (1953)|Δημοκρατικό Κόμμα]]<br />[[Σοσιαλιστικό Κόμμα-Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας]] |
||
| συγχωνεύθηκε = [[Ένωσις Κέντρου]] |
| συγχωνεύθηκε = [[Ένωσις Κέντρου]] |
||
| θέση = |
| θέση = [[Κεντροαριστερά]] |
||
| χρώματα = {{colorbox|#D90D0D}} Κόκκινο |
| χρώματα = {{colorbox|#D90D0D}} Κόκκινο |
||
}} |
}} |
||
Έκδοση από την 18:22, 28 Δεκεμβρίου 2019
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Δημοκρατικό Κόμμα Εργαζόμενου Λαού | |
|---|---|
| Ηγέτης | Στυλιανός Αλλαμανής |
| Ίδρυση | 1953 |
| Διάλυση | 1961 |
| Συγχώνευση των | Δημοκρατικό Κόμμα Σοσιαλιστικό Κόμμα-Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας |
| Συγχωνεύθηκε σε | Ένωσις Κέντρου |
| Ιδεολογία | Σοσιαλδημοκρατία Δημοκρατικός Σοσιαλισμός |
| Πολιτικό φάσμα | Κεντροαριστερά |
| Χρώματα | Κόκκινο |
| Πολιτικό σύστημα Ελλάδας Πολιτικά κόμματα Εκλογές | |
Το Δημοκρατικό Κόμμα Εργαζομένου Λαού (Δ.Κ.Ε.Λ.) ήταν ελληνικό πολιτικό κόμμα στο χώρο του κέντρου και της κεντροαριστεράς, που ιδρύθηκε το 1953 από τον Γεώργιο Καρτάλη και τον Αλέξανδρο Σβώλο.
Το κόμμα ανέστειλε τη λειτουργία του το 1961 μετά τη συμμετοχή του στην ίδρυση της Ενώσεως Κέντρου.
Ιστορικό
Το Δημοκρατικό Κόμμα Εργαζόμενου Λαού ιδρύθηκε την 1 Σεπτεμβρίου 1953. Προήλθε από την συγχώνευση του Δημοκρατικού Κόμματος των στελέχών που είχαν διαγραφεί από την Εθνική Προοδευτική Ένωση Κέντρου, σημαντικότερα από τα οποία ήταν ο Γεώργιος Α. Καρτάλης και του Σοσιαλιστικού Κόμματος-Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας, του οποίου ηγέτης ήταν ο Αλέξανδρος Σβώλος.
Σε σύσκεψη στελεχών του Δημοκρατικού Κόμματος Εργαζόμενου Λαού στον Βόλο, τέλος Απριλίου 1956, ο Γεώργιος Καρτάλης ανέπτυξε τις θέσεις του κόμματος. Επιγραμματικά ανέφερε, "για την εσωτερική πολιτική, γενική πολιτική αμνηστία, κατάργηση των πιστοποιητικών κοινωνικών φρονημάτων, παροχή συνδικαλιστικών ελευθεριών. Για τον οικονομικό τομέα, δικαία κατανομή φορολογικών βαρών, λύση αγροτικού προβλήματος δια της αναπτύξεως εμπορικών σχέσεων με τα ανατολικά κράτη. Για την εξωτερική πολιτική, ίση φιλία προς όλους, ευθυγράμμιση της πολιτικής της Ελλάδας με την πολιτική της ενεργού συνυπάρξεως"[1].
Το Δημοκρατικό Κόμμα Εργαζόμενου Λαού υποστήριξε ανοιχτά την συνεργασία με την Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά το 1954 μετά την ψήφιση του εκλογικού νόμου που έφερε ο Ελληνικός Συναγερμός. Ο Καρτάλης με τα δέκα σημεία του "ελάχιστου προγράμματος" που προτείνει προωθεί την συμπαράταξη όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης και θέτει τα θεμέλια δημιουργίας της "Δημοκρατικής Ενώσεως"[2].
Στις εκλογές της 19ης Φεβρουαρίου 1956 η Δημοκρατική Ένωσις λαμβάνει το 48,15 % των ψήφων ενώ η Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις λαμβάνει το 47,38%. Εντούτοις, λόγω του εκλογικού συστήματος και των εκλογικών περιφερειών, τις περισσότερες έδρες καταλαμβάνει η Ε.Ρ.Ε., με τη Δημοκρατική Ένωση να παίρνει 132 έδρες. Εκ των 132 εδρών της Δημοκρατικής Ένωσης, το Δημοκρατικό Κόμμα Εργαζόμενου Λαού λαμβάνει 20 έδρες. Λαμβάνει δηλαδή το 7 % των εδρών, ποσοστό μεγαλύτερο από την πραγματική του εκλογική δύναμη. Τούτο οφείλεται στο γεγονός ότι η Ε.Δ.Α. ενίσχυσε τους υποψηφίους του κόμματος.[3]
Λίγες μέρες μετά τις εκλογές απεβίωσε αιφνιδίως ο Αλέξανδρος Σβώλος, και ο Γεώργιος Καρτάλης παραμένει ο μόνος αρχηγός του Δημοκρατικού Κόμματος Εργαζόμενου Λαού. Μετά το θάνατο και του Καρτάλη, την ηγεσία του κόμματος ανέλαβε ο Στυλιανός Αλλαμανής.[4] Στις εκλογές του 1958 συμμετείχε στο συνασπισμό της Προοδευτικής Αγροτικής Δημοκρατικής Ενώσεως και κατέκτησε μία μόνον έδρα. Το έτος 1961 απετέλεσε ένα από τα πολλά κόμματα του Κέντρου που συγχωνεύθηκαν για την ίδρυση της Ενώσεως Κέντρου.
Αποτελέσματα εκλογών
Βουλή των Ελλήνων
| Έτος | Αρχηγός κόμματος | Αριθμός ψήφων | Ποσοστό ψήφων | Έδρες | Θέση |
|---|---|---|---|---|---|
| 1956 | Αλέξανδρος Σβώλος Γεώργιος Καρτάλης |
1.620.007 (Δημοκρατική Ένωσις) |
48,15% (Δημοκρατική Ένωσις) |
19 / 300
|
Αξιωματική Αντιπολίτευση |
| 1958 | Στυλιανός Αλλαμανής | 408.787 (Π.Α.Δ.Ε.) |
10,62% (Π.Α.Δ.Ε.) |
1 / 300
|
Αντιπολίτευση |
Παραπομπές
- ↑ "Η ΩΡΑ. 2.5.1956.
- ↑ "Λιναρδάτος, Σπύρος (1978). Από τον εμφύλιο στην χούντα τόμος Β'. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση. σελ. 147.
- ↑ "Meynaud, Jean· P. Merlopoulos, G. Notaras (1965). Les forces politiques en Grece. Lausanne: Etudes de science politique. σελ. 102, 103.
- ↑ Μητρώο Γερουσιαστών και Βουλευτών 1929-1974 Βουλή των Ελλήνων, Εθνικό Τυπογραφείο, 1977.(pdf)
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με την Πολιτική επιστήμη ή την Πολιτική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |