Μιγέλ Πρίμο ντε Ριβέρα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
νέα στοιχεία |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 2: | Γραμμή 2: | ||
Ο '''Μιγέλ Πρίμο ντε Ριβέρα''' (Miguel Primo de Rivera, [[8 Ιανουαρίου]] [[1870]] - [[16 Μαρτίου]] [[1930]]) ήταν στρατιωτικός και δικτάτορας της [[Ισπανία|Ισπανίας]]. |
Ο '''Μιγέλ Πρίμο ντε Ριβέρα''' (Miguel Primo de Rivera, [[8 Ιανουαρίου]] [[1870]] - [[16 Μαρτίου]] [[1930]]) ήταν στρατιωτικός και δικτάτορας της [[Ισπανία|Ισπανίας]]. |
||
Γεννήθηκε το [[1870]] και καταγόταν από πλούσια οικογένεια. Υπηρέτησε σαν στρατιωτικός στις τότε ισπανικές αποικίες στην [[Κούβα]], το [[Μαρόκο]] και τις [[Φιλιππίνες]]. Από το [[1917]] διετέλεσε φρούραρχος σε μεγάλες πόλεις της Ισπανίας. Το [[1923]] ο [[Αλφόνσος Η΄ της Ισπανίας|Βασιλιάς Αλφόνσος Η΄]] τον βοήθησε να πάρει την εξουσία με κίνημα και να καταλύσει την [[Α΄ Ισπανική Δημοκρατία]]. Σύμφωνα με τον Μπίβορ,<ref>Ισπανικός εμφύλιος πόλεμος, Μπίβορ, εκδόσεις Γκοβόστη, σελ.61-63</ref> το πραξικόπημα προκλήθηκε λόγω της στρατιωτικής αποτυχίας του Στρατηγού Silvestre, ο οποίος έπεσε σε ενέδρα των Μαροκινών στο Annual. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ανικανότητας κατά το οποίο 10000 στρατιώτες σκοτώθηκαν και 4000 αιχμαλωτίστηκαν. Η αντίδραση ήταν έντονη, ο βασιλιάς επικρίθηκε οδηγώντας τον Μιγέλ Ριβέρα σε πραξικόπημα, αφήνοντας όμως τον βασιλιά Αλφόνσο ΙΓ στην θέση του ως αρχηγό κράτους.<ref>Ισπανικός εμφύλιος πόλεμος, Μπίβορ, εκδόσεις Γκοβόστη, σελ.61-63</ref> Iδρυσε την δική του πολιτική οργάνωση, την [[Πατριωτική ένωση]] ([[Union Patriotica]]) και διόρισε στην κυβέρνηση του, τον σοσιαλιστή [[Λάργκο Καμπαλέρο]] με σκοπό να συστήσει συμβούλια επίλυσης βιομηχανικών διαφορών. Πέτυχε να τελειώσει τον πόλεμο στο Μαρόκο, στην οροσειρά Ριφ. Το έλλειμμα του προϋπολογισμού διπλασιάστηκε το 1925 και 1929 μετά από διάφορα κατασκευαστικά έργα υποδομών<ref>Ισπανικός εμφύλιος πόλεμος, Μπίβορ, εκδόσεις Γκοβόστη, σελ.61-63</ref>Υπήρξε φυγή κεφαλαίων και το εθνικό νόμισμα της ισπανίας, η Πεσέτα έχασε το 50% της αξίας της. Ο Αλφόνσος ΙΓ άρχισε να ανησυχεί και μια αντιπολίτευση που είχε αναπτυχθεί από αριστερούς και φιλελεύθερους γνωστή ως [[Δημοκρατική Συμμαχία]] ([[Alianza Republicana]]) με σκοπό της εκδίωξη του καθεστώτος αλλά και της μοναρχίας αντιτάχθηκε σε αυτήν. <ref>Ισπανικός εμφύλιος πόλεμος, Μπίβορ, εκδόσεις Γκοβόστη, σελ.61-63</ref> |
Γεννήθηκε το [[1870]] και καταγόταν από πλούσια οικογένεια. Υπηρέτησε σαν στρατιωτικός στις τότε ισπανικές αποικίες στην [[Κούβα]], το [[Μαρόκο]] και τις [[Φιλιππίνες]]. Από το [[1917]] διετέλεσε φρούραρχος σε μεγάλες πόλεις της Ισπανίας. Το [[1923]] ο [[Αλφόνσος Η΄ της Ισπανίας|Βασιλιάς Αλφόνσος Η΄]] τον βοήθησε να πάρει την εξουσία με κίνημα και να καταλύσει την [[Α΄ Ισπανική Δημοκρατία]]. Σύμφωνα με τον Μπίβορ,<ref>Ισπανικός εμφύλιος πόλεμος, Μπίβορ, εκδόσεις Γκοβόστη, σελ.61-63</ref> το πραξικόπημα προκλήθηκε λόγω της στρατιωτικής αποτυχίας του Στρατηγού Silvestre, ο οποίος έπεσε σε ενέδρα των Μαροκινών στο Annual. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ανικανότητας κατά το οποίο 10000 στρατιώτες σκοτώθηκαν και 4000 αιχμαλωτίστηκαν. Η αντίδραση ήταν έντονη, ο βασιλιάς επικρίθηκε οδηγώντας τον Μιγέλ Ριβέρα σε πραξικόπημα, αφήνοντας όμως τον βασιλιά Αλφόνσο ΙΓ στην θέση του ως αρχηγό κράτους.<ref>Ισπανικός εμφύλιος πόλεμος, Μπίβορ, εκδόσεις Γκοβόστη, σελ.61-63</ref> Iδρυσε την δική του πολιτική οργάνωση, την [[Πατριωτική ένωση]] ([[Union Patriotica]]) και διόρισε στην κυβέρνηση του, τον σοσιαλιστή [[Λάργκο Καμπαλέρο]] με σκοπό να συστήσει συμβούλια επίλυσης βιομηχανικών διαφορών. Πέτυχε να τελειώσει τον πόλεμο στο Μαρόκο, στην οροσειρά Ριφ. Το έλλειμμα του προϋπολογισμού διπλασιάστηκε το 1925 και 1929 μετά από διάφορα κατασκευαστικά έργα υποδομών<ref>Ισπανικός εμφύλιος πόλεμος, Μπίβορ, εκδόσεις Γκοβόστη, σελ.61-63</ref>Υπήρξε φυγή κεφαλαίων και το εθνικό νόμισμα της ισπανίας, η Πεσέτα έχασε το 50% της αξίας της. Ο Αλφόνσος ΙΓ άρχισε να ανησυχεί και μια αντιπολίτευση που είχε αναπτυχθεί από αριστερούς και φιλελεύθερους γνωστή ως [[Δημοκρατική Συμμαχία (Ισπανία)]] ([[Alianza Republicana]]) με σκοπό της εκδίωξη του καθεστώτος αλλά και της μοναρχίας αντιτάχθηκε σε αυτήν. <ref>Ισπανικός εμφύλιος πόλεμος, Μπίβορ, εκδόσεις Γκοβόστη, σελ.61-63</ref> |
||
Στις 28 Ιανουαρίου 1930, παραιτήθηκε και αυτοεξορίστηκε στην Γαλλία μέχρι τον θάνατο του. Ο Αλφόνσος ΙΓ΄ εμπιστεύθηκε την επόμενη κυβέρνηση στον Στρατηγό, [[Ντάμασο Μπερενγκιέρ]].<ref>Ισπανικός εμφύλιος πόλεμος, Μπίβορ, εκδόσεις Γκοβόστη, σελ.61-63</ref> Πέθανε στις [[16 Μαρτίου]] [[1930]]. |
|||
==Πηγές== |
==Πηγές== |
Έκδοση από την 19:50, 26 Μαρτίου 2019
Ο Μιγέλ Πρίμο ντε Ριβέρα (Miguel Primo de Rivera, 8 Ιανουαρίου 1870 - 16 Μαρτίου 1930) ήταν στρατιωτικός και δικτάτορας της Ισπανίας.
Γεννήθηκε το 1870 και καταγόταν από πλούσια οικογένεια. Υπηρέτησε σαν στρατιωτικός στις τότε ισπανικές αποικίες στην Κούβα, το Μαρόκο και τις Φιλιππίνες. Από το 1917 διετέλεσε φρούραρχος σε μεγάλες πόλεις της Ισπανίας. Το 1923 ο Βασιλιάς Αλφόνσος Η΄ τον βοήθησε να πάρει την εξουσία με κίνημα και να καταλύσει την Α΄ Ισπανική Δημοκρατία. Σύμφωνα με τον Μπίβορ,[32] το πραξικόπημα προκλήθηκε λόγω της στρατιωτικής αποτυχίας του Στρατηγού Silvestre, ο οποίος έπεσε σε ενέδρα των Μαροκινών στο Annual. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ανικανότητας κατά το οποίο 10000 στρατιώτες σκοτώθηκαν και 4000 αιχμαλωτίστηκαν. Η αντίδραση ήταν έντονη, ο βασιλιάς επικρίθηκε οδηγώντας τον Μιγέλ Ριβέρα σε πραξικόπημα, αφήνοντας όμως τον βασιλιά Αλφόνσο ΙΓ στην θέση του ως αρχηγό κράτους.[33] Iδρυσε την δική του πολιτική οργάνωση, την Πατριωτική ένωση (Union Patriotica) και διόρισε στην κυβέρνηση του, τον σοσιαλιστή Λάργκο Καμπαλέρο με σκοπό να συστήσει συμβούλια επίλυσης βιομηχανικών διαφορών. Πέτυχε να τελειώσει τον πόλεμο στο Μαρόκο, στην οροσειρά Ριφ. Το έλλειμμα του προϋπολογισμού διπλασιάστηκε το 1925 και 1929 μετά από διάφορα κατασκευαστικά έργα υποδομών[34]Υπήρξε φυγή κεφαλαίων και το εθνικό νόμισμα της ισπανίας, η Πεσέτα έχασε το 50% της αξίας της. Ο Αλφόνσος ΙΓ άρχισε να ανησυχεί και μια αντιπολίτευση που είχε αναπτυχθεί από αριστερούς και φιλελεύθερους γνωστή ως Δημοκρατική Συμμαχία (Ισπανία) (Alianza Republicana) με σκοπό της εκδίωξη του καθεστώτος αλλά και της μοναρχίας αντιτάχθηκε σε αυτήν. [35]
Στις 28 Ιανουαρίου 1930, παραιτήθηκε και αυτοεξορίστηκε στην Γαλλία μέχρι τον θάνατο του. Ο Αλφόνσος ΙΓ΄ εμπιστεύθηκε την επόμενη κυβέρνηση στον Στρατηγό, Ντάμασο Μπερενγκιέρ.[36] Πέθανε στις 16 Μαρτίου 1930.
Πηγές
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb119593702. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Miguel-Primo-de-Rivera. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6dz1kb3. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ www
.diariodejerez .es /jerez /miguel-primo-de-rivera _0 _1492351004 .html. - ↑ books
.google .es /books?id=PXE7DwAAQBAJ&pg=PA244&lpg=PA244. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2018. - ↑ books
.google .es /books?id=Vl0z9P6dl6sC&pg=PA401. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2018. - ↑ books
.google .es /books?id=dyCkDQAAQBAJ&pg=PT82. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2018. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 hemeroteca
.abc .es /nav /Navigate .exe /hemeroteca /madrid /abc /1956 /11 /01 /019 .html. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2017. σελ. 19. - ↑ 12,0 12,1 www
.lavozdelsur .es /ediciones /jerez /ayer-jerez-en-lapidas-sepulturas-ruta-tumbas-dictador-reina-envenenada _285170 _102 .html. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb119593702. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jo20201076081. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ Ramón José Maldonado y Cocat: «Nobiliario riojano» (Ισπανικά) 1950. σελ. 147.
- ↑ Stanley George Payne: «Fascism in Spain, 1923–1977» (Αγγλικά) University of Wisconsin Press. Μάντισον, Λονδίνο. 1999. σελ. 70. ISBN-13 978-0-299-16564-2. ISBN-10 0-299-16564-7.
- ↑ Shlomo Ben-Ami: The Forerunners of Spanish Fascism: Unión Patriótica and Unión Monárquica 1979. 10.1177/026569147900900104. σελ. 53.
- ↑ «Real decreto concediendo el Collar de la Real Orden de Isabel la Católica a D. Miguel Primo de Rivera y Orbaneja, Marqués de Estella, Presidente del Consejo de Ministros». 6 Οκτωβρίου 1925. σελ. 130.
- ↑ BOE-A-1929-10415.
- ↑ BOE-A-1894-599.
- ↑ BOE-A-1913-7937.
- ↑ www
.ordens .presidencia .pt?idc=154&list=1. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2017. - ↑ www
.prazskyhradarchiv .cz /archivKPR /upload /8117-rbl .pdf. - ↑ www
.ordens .presidencia .pt?idc=154. - ↑ BOE-A-1927-10119.
- ↑ BOE-A-1925-9899.
- ↑ BOE-A-1925-2328.
- ↑ hemerotecadigital
.bne .es /issue .vm?id=0026219093&page=2. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2022. - ↑ web
.tarragona .cat /pandora /cgi-bin /Pandora?fn=commandselect%3Bquery%3Did%3A0000422072%3Bcommand%3Dshow _pdf%3Btexto%3D+-+Patria+%28none%29+12%2F11%2F1925 .+P%C3%A0gina+4. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2022. - ↑ Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2022.
- ↑ Antti Matikkala: «Suomen Valkoisen Ruusun ja Suomen Leijonan ritarikunnat» (Φινλανδικά) Edita. Ελσίνκι. 2017. σελ. 112. ISBN-13 978-951-37-7005-1.
- ↑ Ισπανικός εμφύλιος πόλεμος, Μπίβορ, εκδόσεις Γκοβόστη, σελ.61-63
- ↑ Ισπανικός εμφύλιος πόλεμος, Μπίβορ, εκδόσεις Γκοβόστη, σελ.61-63
- ↑ Ισπανικός εμφύλιος πόλεμος, Μπίβορ, εκδόσεις Γκοβόστη, σελ.61-63
- ↑ Ισπανικός εμφύλιος πόλεμος, Μπίβορ, εκδόσεις Γκοβόστη, σελ.61-63
- ↑ Ισπανικός εμφύλιος πόλεμος, Μπίβορ, εκδόσεις Γκοβόστη, σελ.61-63
|
Αυτό το λήμμα σχετικά με την Ισπανία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα/μία πολιτικό χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |