Βίτο Κορλεόνε

Βίτο Κορλεόνε
Πρώτη εμφάνιση	Ο Νονός I (1972),
Τελευταία εμφάνιση	Ο Νονός II (1974)
Δημιουργήθηκε από	Μάριο Πούτζο
Πληροφορίες χαρακτήρα
Παρατσούκλι(α)	Δον Βίτο, Ο Νονός
Φύλο	Ανδρας
Τόπος καταγωγής	Κορλεόνε, Σικελίας
Οικογένεια
Γονείς	Αντόνιο Αντολίνι (πατέρας), Σινιόρα Αντολίνι (μητέρα)
Αδέρφια	Πάολο Αντολίνι
Σύζυγος	Καρμέλα Κορλεόνε
Παιδιά	Σαντίνο (Σάνι) Κορλεόνε Φρεντερίκο (Φρέντο) Κορλεόνε Μάικλ Κορλεόνε Κονστάνζια (Κόνι) Κορλεόνε Τομ Χάγκεν (υιοθετημένος)

Ο Βίτο Αντολίνι Κορλεόνε (αγγλ.Vito Andolini Corleone), (7 Δεκεμβρίου 1891 - 29 Ιουλίου, 1955) είναι ένας φανταστικός χαρακτήρας στο μυθιστόρημα του Μάριο Πούτζο "Ο Νονός" και στις δύο πρώτες από τις τρεις ταινίες του Φράνσις Φορντ Κόπολα, στις οποίες απεικονίζεται με τον Μάρλον Μπράντο στη πρώτη ταινία, και στη δεύτερη, ως ένας νεαρός άνδρας με τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο.

Είναι ένας ορφανός από την Σικελία που θα μετανάστευσει στη Νέα Υόρκη και θα χτίσει μια αυτοκρατορία στη αμερικανική μαφία. Μετά το θάνατό του, ο Μάικλ, ο νεότερος γιος του, θα τον διαδέχτει ως Ντον της οικογένειας Κορλεόνε. Έχει άλλους δύο γιους, τον Σαντίνο ("Σάνι") και τον Φρεντερίκο ("Φρέντο"), και μια κόρη την Κοστάνζια ("Κόνι"). Ο Βίτο υιοθετεί ανεπίσημα τον φίλο του Σάνι, Τομ Χάγκεν, ο οποίος γίνεται ο δικηγόρος και Κονσιλιέρι του.

Ο Βίτο διευθύνει μια επιχείρηση που ίδρυσε για λαθρεμπόριο αλκοόλ και για τζόγο, αλλά είναι γνωστός ως ένα είδος γενναιόδωρου ανθρώπου που ζει με ένα αυστηρό ηθικό κώδικα: την πίστη σε φίλους και πάνω απ 'όλα, την οικογένεια. Είναι επίσης γνωστός ως παραδοσιακός που απαιτεί σεβασμό, ανάλογα με την κατάσταση του, ακόμη και από τους στενότερους φίλους του, οι οποίοι αναφέρονται σε αυτόν ως «Νονός» ή «Δον Κορλεόνε» και όχι «Βίτο».

Βιογραφία

Η ιστορία του Βίτο Αντολίνι ξεκινάει στο χωριό Κορλεόνε της Σικελίας. Γεννήθηκε στις 27 Απριλίου του 1891. Το 1901, ο τοπικός Νονός της μαφίας, Ντον Τσιτσιο, θα δολοφονήσει τον πατέρα του Βίτο, Αντόνιο, όταν αρνείται να του καταβάλει φόρο τιμής. Ο Πάολο, ο μεγαλύτερος αδερφός του Βίτο, ορκίζεται εκδίκηση, αλλά οι άνδρες του Τσιτσιο θα τον σκοτώσουν πολύ σύντομα. Ο Τσιτσιο στη συνέχεια στέλνει τους άντρες του για να πάρει των εννέα ετών Βίτο. Ωστόσο, η μητέρα του Βίτο επιμένει να μην τον δώσει και ικετεύει τον Τσιτσιο για κάποιο άλλο αντάλαγμα. Ο Τσιτσιο αρνείται με το σκεπτικό ότι το αγόρι θα επιδιώξει την εκδίκηση όταν μεγαλώσει. Μετά την άρνηση του Τσιτσιο, η μητέρα του Βίτο θα βάλει ένα μαχαίρι στο λαιμό του Τσιτσιο, επιτρέποντας τον γιο της να ξεφύγει ενώ οι άνδρες του Τσιτσιο θα την σκοτώσουν. Οι οικογενειάκοι φίλοι θα φυγαδεύσουν τον Βίτο εκτός της Σικελίας σε ένα πλοίο με μετανάστες που ταξιδεύει για την Αμερική. Ένας υπάλληλος της μετανάστευσης στο Έλις Αιλαντ θα μετονομάσει τον Βίτο από Αντολίνι σε Κορλέονε, χρησιμοποιώντας το χωριό του για το επώνυμό του. Αργότερα θα χρησιμοποιήσει το Αντολίνι ως το μεσαίο όνομά του σε αναγνώριση της οικογενειακής του κληρονομιάς.

Καριέρα

Ο Βίτο θα μείνει με την οικογένεια Αμπαντάντο, οι οποίοι είναι μακρινοί συγγενείς του, στην Μικρή Ιταλία στη ανατολική πλευρά της Νέας Υόρκης. Ο Βίτο θα μεγαλώσει πολύ κοντά στους Αμπαντάντο, ιδιαίτερα με το γιο τους, τον Τζένκο, που θα είναι σαν αδελφός του. Ο Βίτο θα κερδίζει τίμια το ψωμί του, στο μανάβικο των Αμπαντάντο, αλλά ο γέροντας της οικογένειας θα αναγκάστει να τον απολύσει, όταν ο Ντον Φανούτσι, ένας τοπικός Νονός θα απαίτησει να προσληφθεί ένας ανιψιός του στη θέση του Βίτο.

Το 1920, ο Βίτο με τους φίλους του, Πήτερ Κλεμένζα και Σαλβατόρε Τέσιο, ο οποίος θα τον διδάξει πώς να ξεφεύγει από τις μάντρες, θα κλέψουν φορέματα και χαλιά. Ο Φανούτσι θα μάθει για την κλοπή και θα απαιτήσει μέρος των παράνομων κερδών τους ή αλλιώς θα αναφέρει τον Βίτο και τους συνεργούς του στην αστυνομία. Ο Βίτο, στη συνέχεια, θα καταστρώσει ένα σχέδιο για να σκοτώσει τον Φανούτσι. Κατά την διάρκεια του φεστιβάλ του Αγίου Ρόκκο, ο Βίτο θα κάνει την διαδρομή για το σπίτι του Φανούτσι στη Μικρή Ιταλία, πηδώντας από τις στέγες από το ένα κτίριο στο άλλο. Όταν ο Φανούτσι μπει στο κτίριο και θα ξεκλειδώσει την πόρτα του διαμερίσματός του, ο Βίτο θα τον πυροβόλησει θανάσιμα. Στη συνέχεια ο Βίτο θα αναλάβει την θέση του Φανούτσι στη γειτονιά και θα αντιμετωπίζεται με μεγαλύτερο σεβασμό απ'ότι έδειχναν πριν στον Φανούτσι.

Ο Βίτο και ο Τζένκο θα ξεκινήσουν μια επιχείρηση εισαγωγής ελαιολάδου, την Τζένκο Πούρα, ή Ελαιόλαδα Τζένκο, η οποία θα γίνει τελικά η μεγαλύτερη εταιρεία εισαγωγής ελαιόλαδου στη Αμερική, καθώς και η νομική βιτρίνα του Βίτο για την νομιμοποίηση κερδών από τις παράνομες δραστηριότητες του. Μεταξύ των νομίμων και των παρανόμων επιχειρήσεων, ο Βίτο θα γίνει ένας πλούσιος άνθρωπος.

Το 1923, θα επιστρέψει στην Σικελία, για πρώτη φορά μετά που είχε φύγει σαν παιδί. Ο ίδιος και ο συνεργάτης του, Δον Τομμασίνο θα εξάλειψουν συστηματικά τους ανδρες του Δον Τσιτσιο, οι οποίοι συμμετείχαν στην δολοφονία της οικογένειας του Βίτο και θα κανονίστει μια συνάντηση με τον ίδιο τον Δον Τσιτσιο. Ο Βίτο θα χαράξει με ένα μαχαίρι το στομάχι του ηλικιωμένου Δον, τιμωρώντας τον έτσι για την οικογένειά του. Ο Δον Τομμασίνο θα πάρει πάνω του την πόλη και θα γίνει ο πιο πιστός συμμάχος του Βίτο στη Σικελία για πάνω από μισό αιώνα.