Ιωάννης Κάρολος του Γκέλνχαουζεν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ιωάννης-Κάρολος
	Ο θυρεός του Γκέλνχαουζεν
κόμης του Γκέλνχαουζεν
Περίοδος	1654 - 1704
Προκάτοχος	Χριστιανός Α΄
Διάδοχος	Φρειδερίκος-Βερνάρδος
Γέννηση	17 Οκτωβρίου 1638
Θάνατος	21 Φεβρουαρίου 1704 (65 ετών)
Επίγονοι	ΔΤζουλιάνα-Μαγδαληνή; Φρειδερίκος-Βερνάρδος; Ιωάννης; Γουλιέλμος; Καρλότα-Αικατερίνη; Σοφία-Μαρία
Οίκος	των Βίττελσμπαχ
Πατέρας	Χριστιανός Α΄
Μητέρα	Μαγδαληνή-Αικατερίνη Βίττελσμπαχ
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 18:37, 16 Ιουνίου 2017

Ο Ιωάννης-Κάρολος (16 Οκτωβρίου 1638 - 21 Φεβρουαρίου 1704) από τον Οίκο των Βίττελσμπαχ-Παλατινάτου, ήταν κόμης του Μπίρκενφελντ-Γκέλνχαουζεν (Gelnhousen) το διάστημα 1654-1704.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στο Μπίσβαϊλερ και ήταν ο δευτερότοκος γιος του Χριστιανού Α΄ κόμη του Μπίρκενφελντ-Μπίσβαϊλερ και της Μαγδαληνής-Αικατερίνης των Βίττελσμπαχ, κόρης του Ιωάννη Β΄ κόμη του Τσβάιμπρυκεν^[1]. Ο Ιωάννης-Κάρολος και ο μεγαλύτερος αδελφός του Χριστιανό Β΄ είχαν παιδαγωγό τον Φίλιππο-Ιάκωβο Σπένερ και αργότερα σπούδασαν στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου. Μετά από αυτό οι δύο αδελφοί έκαναν τη μεγάλη περιήγηση στη Γαλλία, Ολλανδία, Αγγλία, Σουηδία και Ελβετία που κράτησε πέντε έτη.

Το 1654 ο δεύτερος εξάδελφός του Κάρολος Ι΄ Γουσταύος έγινε βασιλιάς της Σουηδίας και ο Ιωάννης-Κάρολος ανέλαβε διοικητής ιππικού. Πολέμησε εναντίον της Δανίας και μετά εναντίον των Οθωμανών στην Ουγγαρία. Έπειτα εισήλθε στον Ολλανδικό στρατό, όπου έγινε Πρώτος Ηγέτης του Στρατού. Ακολούθως αποσύρθηκε στο Γκέλνχαουζεν.

Το 1669 αγόρασε το ανάκτορο Γκέλνχαουζεν με τους κήπους και τις γαίες του, που ανήκε κάποτε στον Λουδοβίκο Γ΄ εκλέκτορα του Παλατινάτου^[1]. Το 1671 απεβίωσε ο εξάδελφός τους Κάρολος-Όθων κόμης του Μπίρκενφελντ άκληρος και τον κληρονόμησε ο αδελφός του Χριστιανός Β΄ κόμης του Μπίσβαϊλερ^[2], συμφώνησαν όμως ο Ιωάννης-Κάρολος να λαμβάνει ως χορηγία (appanage) 6.000 φλορίνια, τέσσερα φορτία οίνου από τον Μοζέλα^[1]^[2]^[3] και τη διοίκηση του Γκέλνχαουζεν^[4].

Νυμφεύτηκε το 1685, αλλά η σύζυγός του απεβίωσε το 1695. Σε οκτώ μήνες νυμφεύτηκε την κυρία επί των τιμών της συζύγου του, την χήρα, ευγενή της Θουριγγίας και κόρη ενός αρχιδασοφύλακα του μικροσκοπικού Σάξεν-Ρέμιλντ^[1]^[2]. Έγραψε στον αδελφό του ότι δεν μπορούσε μόνος και δεν είχε τη δυνατότητα να νυμφευτεί μία του περιβάλλοντος του αυτοκράτορα, έτσι νυμφεύτηκε από αίσθημα^[1]. Ο Χριστιανός Β΄ τον αποδοκίμασε και ο Ιωάννης-Κάρολος τον βεβαίωσε ότι οι απόγονοί του δεν θα ζητούσαν να διαδεχθούν τον Χριστιανό Β΄^[1]. Όταν έκανε τρία τέκνα όμως, ζήτησε από τον αυτοκράτορα τίτλο για τη σύζυγό του· ο αδελφός του αποκήρυξε από τη διαδοχή τους απογόνους του Ιωάννη-Καρόλου^[2].

Το 1704 απεβίωσε και η χήρα του, για να μη χαθεί η ιδιοκτησία τους, κατέθεσε αγωγή εναντίον του Χριστιανού Β΄^[2]. Ο αυτοκράτορας τη δικαίωσε^[1]^[2] και το 1716 ο Χριστιανός Β΄ αναγκάστηκε να αυξήσει τα 6.000 γκούλντεν σε 50.000^[1]^[2]. Πάντως οι άλλοι κλάδοι των Βίττελσμπαχ έβλεπαν ως μοργανατικά τα τέκνα του. Αρχικά στη συμφωνία του Οίκου το 1771, όπου συμφωνήθηκε η διαδοχή του κλάδου του Παλατινάτου από αυτόν της Βαυαρίας ή αντίστροφα, εξαιρέθηκαν τα τέκνα από άνισους γάμους (ex disari matrimonio)^[2]. Έπειτα όμως από τον Πόλεμο της Βαυαρικής Διαδοχής το 1779, συμφωνήθηκε να γίνουν δεκτά τα δικαιώματα των απογόνων του Ιωάννη-Καρόλου, μάλιστα στον εγγονό του Γουλιέλμο έδωσαν το δουκάτο του Μπεργκ (1803-1806) ως αντιστάθμισμα των απωλειών που είχε από τον Ναπολέοντα Α΄ της Γαλλίας^[1]^[2].

Οικογένεια

Πρώτα νυμφεύτηκε το 1685 την Σοφία-Αμαλία των Βίττελσμπαχ, κόρη του δεύτερου εξαδέλφου του Φρειδερίκου κόμη του Τσβάιμπρυκεν^[1] και απέκτησαν τέκνο:

Τζουλιάνα-Μαγδαληνή 1686-1720, παντρεύτηκε τον Ιωακείμ-Φρειδερίκο δούκα του Σλέσβιγκ-Χόλσταϊν-Ζόντερμπουργκ-Πλον.

Το 1695 απεβίωσε η Σοφία-Αμαλία και ο Ιωάννης-Κάρολος έκανε δεύτερο γάμο με την Έστερ-Μαρία φον Βιτσλέμπεν, κόρη του Γεωργίου-Φρειδερίκου φον Βιτσλέμπεν-Έλγκερσμπουργκ, αρχιδασοφύλακα του Σάξεν-Ρέμιλντ. Ο γάμος θεωρήθηκε αρχικά μοργανατικός. Είχε τέκνα^[1]:

Φρειδερίκος-Γουλιέλμος 1697-1739, κόμης του Γκέλνχαουζεν.
Ιωάννης 1698-1780, κόμης του Γκέλνχαουζεν.
Γουλιέλμος 1701-1760, στρατάρχης της Ουγγαρίας και στρατηγός ιππικού της Ολλανδίας.
Καρλότα-Αικατερίνη 1699-1785, παντρεύτηκε τον Φρειδερίκο-Γουλιέλμο πρίγκιπα του Σολμς-Μπράουνφελς.
Σοφία-Μαρία 1702-1761, παντρεύτηκε τον Ερρίκο ΚΕ΄ κόμη του Ρόις.

Αναφορές

↑ ^1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 Huberty, Michel· Giraud, Alain· Magdelaine, F.· B. (1985). L'Allemagne Dynastique Tome IV Wittelsbach. France: Laballery. σελίδες 73, 147, 180–182, 208, 277, 326, 489, 494. ISBN 2-901138-04-7.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 ^2,5 ^2,6 ^2,7 ^2,8 «Unequal and Morganatic Marriages in German Law». Heraldica. Velde, François. 2007. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2013.
↑ «Succession Laws of the Wittelsbach (Palatinate, Bavaria)». Heraldica. Velde, François. 2008. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2013.
↑ Michael Masson: Das Königshaus Bayern, self-published, 1854, p. 168

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Court case

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα John Charles, Count Palatine of Gelnhausen της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).

[huberty-1] 1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 Huberty, Michel· Giraud, Alain· Magdelaine, F.· B. (1985). L'Allemagne Dynastique Tome IV Wittelsbach. France: Laballery. σελίδες 73, 147, 180–182, 208, 277, 326, 489, 494. ISBN 2-901138-04-7.

[velde-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 ^2,5 ^2,6 ^2,7 ^2,8 «Unequal and Morganatic Marriages in German Law». Heraldica. Velde, François. 2007. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2013.

[velde2-3] «Succession Laws of the Wittelsbach (Palatinate, Bavaria)». Heraldica. Velde, François. 2008. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2013.

[4] Michael Masson: Das Königshaus Bayern, self-published, 1854, p. 168

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ Γραμμή 4: / Γραμμή 4: @@
 |εικόνα            = File:Wappen Gelnhausen.png
 |μέγεθος_εικόνας   =
-|λεζάντα           =
+|λεζάντα           = Ο θυρεός του Γκέλνχαουζεν
-|τίτλος            = Ο θυρεός του Γκέλνχαουζεν
+|τίτλος            = κόμης του Γκέλνχαουζεν
 |περίοδος_εξουσίας = 1654 - 1704
 |ημ_στέψης         =
 |τόπος_στέψης      =
-|προκάτοχος        = [[Χριστιανός Α΄ του Μπίρκενφελντ|Χριστιανός Α΄]]
+|προκάτοχος        = [[Χριστιανός Α΄ του Μπίσβαϊλερ|Χριστιανός Α΄]]
 |διάδοχος          = [[Φρειδερίκος Βερνάρδος του Γκέλνχαουζεν|Φρειδερίκος-Βερνάρδος]]
 |σύζυγος           =
 |επίγονοι          = ΔΤζουλιάνα-Μαγδαληνή<br>[[Φρειδερίκος Βερνάρδος του Γκέλνχαουζεν|Φρειδερίκος-Βερνάρδος]]<br>[[Ιωάννης του Γκέλνχαουζεν|Ιωάννης]]<br>[[Γουλιέλμος του Γκέλχαουζεν|Γουλιέλμος]]<br>Καρλότα-Αικατερίνη<br>Σοφία-Μαρία
 |βασιλικός_οίκος   = [[Οίκος του Βίττελσμπαχ|των Βίττελσμπαχ]]
-|πατέρας           = [[Χριστιανός Α΄ του Μπίρκενφελντ|Χριστιανός Α΄]]
+|πατέρας           = [[Χριστιανός Α΄ του Μπίσβαϊλερ|Χριστιανός Α΄]]
 |μητέρα            = Μαγδαληνή-Αικατερίνη Βίττελσμπαχ
 |ημ_γέννησης       = {{ηγ|1638|10|17}}
@@ Γραμμή 27: / Γραμμή 27: @@
 ==Βιογραφία==
-Γεννήθηκε στο Μπίσβαϊλερ και ήταν ο δευτερότοκος γιος του [[Χριστιανός Α΄ του Μπίρκενφελντ|Χριστιανού Α΄]] κόμη του Μπίρκενφελντ και της Μαγδαληνής-Αικατερίνης των Βίττελσμπαχ, κόρης του [[Ιωάννης Β΄ του Τσβάιμπρυκεν|Ιωάννη Β΄]] κόμη του Τσβάιμπρυκεν<ref name="huberty">{{cite book | title=L'Allemagne Dynastique Tome IV Wittelsbach | publisher=Laballery |author1=Huberty, Michel |author2=Giraud, Alain |author3=Magdelaine, F. |author4=B. | year=1985 | location=France | pages=73, 147, 180–182, 208, 277, 326, 489, 494 | isbn=2-901138-04-7}}</ref>. Μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του [[Χριστιανός Β΄ του Μπίρκενφελν|Χριστιανό Β΄]] εκπαιδεύτηκαν από τον Φίλιππο-Ιάκωβο Σπένερ και αργότερα σπούδασαν στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου. Μετά από αυτό οι δύο αδελφοί έκαναν τη ''μεγάλη περιήγηση'' στη Γαλλία, Ολλανδία, Αγγλία, Σουηδία και Ελβετία που κράτησε πέντε έτη.
+Γεννήθηκε στο Μπίσβαϊλερ και ήταν ο δευτερότοκος γιος του [[Χριστιανός Α΄ του Μπίσβαϊλερ|Χριστιανού Α΄]] κόμη του Μπίρκενφελντ-Μπίσβαϊλερ και της Μαγδαληνής-Αικατερίνης των Βίττελσμπαχ, κόρης του [[Ιωάννης Β΄ του Τσβάιμπρυκεν|Ιωάννη Β΄]] κόμη του Τσβάιμπρυκεν<ref name="huberty">{{cite book | title=L'Allemagne Dynastique Tome IV Wittelsbach | publisher=Laballery |author1=Huberty, Michel |author2=Giraud, Alain |author3=Magdelaine, F. |author4=B. | year=1985 | location=France | pages=73, 147, 180–182, 208, 277, 326, 489, 494 | isbn=2-901138-04-7}}</ref>. Ο Ιωάννης-Κάρολος και ο μεγαλύτερος αδελφός του [[Χριστιανός Β΄ του Μπίρκενφελν|Χριστιανό Β΄]] είχαν παιδαγωγό τον Φίλιππο-Ιάκωβο Σπένερ και αργότερα σπούδασαν στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου. Μετά από αυτό οι δύο αδελφοί έκαναν τη ''μεγάλη περιήγηση'' στη Γαλλία, Ολλανδία, Αγγλία, Σουηδία και Ελβετία που κράτησε πέντε έτη.
-Το 1654 ο δεύτερος εξάδελφός του [[Κάρολος Ι΄ της Σουηδίας|Κάρολος Ι΄]] έγινε βασιλιάς της Σουηδίας και ο Ιωάννης-Κάρολος ανέλαβε διοικητής ιππικού. Πολέμησε εναντίον της Δανίας και μετά εναντίον των Οθωμανών στην Ουγγαρία. Έπειτα εισήλθε στον Ολλανδικό στρατό, όπου έγινε Πρώτος Ηγέτης του Στρατού. Ακολούθως αποσύρθηκε στο Γκέλνχαουζεν.
+Το 1654 ο δεύτερος εξάδελφός του [[Κάρολος Ι΄ Γουσταύος της Σουηδίας|Κάρολος Ι΄ Γουσταύος]] έγινε βασιλιάς της Σουηδίας και ο Ιωάννης-Κάρολος ανέλαβε διοικητής ιππικού. Πολέμησε εναντίον της Δανίας και μετά εναντίον των Οθωμανών στην Ουγγαρία. Έπειτα εισήλθε στον Ολλανδικό στρατό, όπου έγινε Πρώτος Ηγέτης του Στρατού. Ακολούθως αποσύρθηκε στο Γκέλνχαουζεν.
-Το 1669 αγόρασε το ανάκτορο Γκέλνχαουζεν με τους κήπους και τις εκτάσεις του, που ανήκε κάποτε στον [[Λουδοβίκος Γ΄ του Παλατινάτου|Λουδοβίκο Γ΄]] εκλέκτορα του Παλατινάτου<ref name="huberty"/>. Το 1671 απεβίωσε ο εξάδελφός του [[Κάρολος Όθων του Μπίρκενφελντ|Κάρολος-Όθων]] κόμης του Μπίρκενφελντ άκληρος και τον κληρονόμησε ο αδελφός του Χριστιανός Β΄ κόμης του Μπίσβαϊελερ<ref name="velde">{{cite web | url=http://www.heraldica.org/topics/royalty/g_morganat.htm#Witzleben | title=Unequal and Morganatic Marriages in German Law | publisher=Velde, François | work=Heraldica | year=2007 | accessdate=March 24, 2013}}</ref>, συμφώνησαν όμως ο Ιωάννης-Κάρολος να λαμβάνει ως χορηγία (appanage) 6.000 φλορίνια, τέσσερα φορτία οίνου από τον Μοζέλα<ref name="huberty"/><ref name="velde"/><ref name="velde2">{{cite web | url=http://www.heraldica.org/topics/royalty/HGBayern.htm#Birkenfeld | title=Succession Laws of the Wittelsbach (Palatinate, Bavaria)
+Το 1669 αγόρασε το ανάκτορο Γκέλνχαουζεν με τους κήπους και τις γαίες του, που ανήκε κάποτε στον [[Λουδοβίκος Γ΄ του Παλατινάτου|Λουδοβίκο Γ΄]] εκλέκτορα του Παλατινάτου<ref name="huberty"/>. Το 1671 απεβίωσε ο εξάδελφός τους [[Κάρολος Όθων του Μπίρκενφελντ|Κάρολος-Όθων]] κόμης του Μπίρκενφελντ άκληρος και τον κληρονόμησε ο αδελφός του Χριστιανός Β΄ κόμης του Μπίσβαϊλερ<ref name="velde">{{cite web | url=http://www.heraldica.org/topics/royalty/g_morganat.htm#Witzleben | title=Unequal and Morganatic Marriages in German Law | publisher=Velde, François | work=Heraldica | year=2007 | accessdate=March 24, 2013}}</ref>, συμφώνησαν όμως ο Ιωάννης-Κάρολος να λαμβάνει ως χορηγία (appanage) 6.000 φλορίνια, τέσσερα φορτία οίνου από τον Μοζέλα<ref name="huberty"/><ref name="velde"/><ref name="velde2">{{cite web | url=http://www.heraldica.org/topics/royalty/HGBayern.htm#Birkenfeld | title=Succession Laws of the Wittelsbach (Palatinate, Bavaria)
  | publisher=Velde, François | work=Heraldica | year=2008 | accessdate=March 24, 2013}}</ref> και τη διοίκηση του Γκέλνχαουζεν<ref>Michael Masson: ''Das Königshaus Bayern'', self-published, 1854, p. 168</ref>.
 Νυμφεύτηκε το 1685, αλλά η σύζυγός του απεβίωσε το 1695. Σε οκτώ μήνες νυμφεύτηκε την κυρία επί των τιμών της συζύγου του, την χήρα, ευγενή της Θουριγγίας και κόρη ενός αρχιδασοφύλακα του μικροσκοπικού Σάξεν-Ρέμιλντ<ref name="huberty"/><ref name="velde"/>. Έγραψε στον αδελφό του ότι δεν μπορούσε μόνος και δεν είχε τη δυνατότητα να νυμφευτεί μία του περιβάλλοντος του αυτοκράτορα, έτσι νυμφεύτηκε από αίσθημα<ref name="huberty"/>. Ο Χριστιανός Β΄ τον αποδοκίμασε και ο Ιωάννης-Κάρολος τον βεβαίωσε ότι οι απόγονοί του δεν θα ζητούσαν να διαδεχθούν τον Χριστιανό Β΄<ref name="huberty"/>. Όταν έκανε τρία τέκνα όμως, ζήτησε από τον αυτοκράτορα τίτλο για τη σύζυγό του· ο αδελφός του αποκήρυξε από τη διαδοχή τους απογόνους του Ιωάννη-Καρόλου<ref name="velde"/>.
-Το 1704 απεβίωσε και η χήρα του κατέθεσε αγωγή εναντίον του Χριστιανού Β΄<ref name="velde"/>. Ο αυτοκράτορας τη δικαίωσε<ref name="huberty"/><ref name="velde"/> και το 1716 ο Χριστιανός Β΄ αναγκάστηκε να αυξήσει τα 6.000 γκούλντεν σε 50.000<ref name="huberty"/><ref name="velde"/>. Πάντως οι άλλοι κλάδοι των Βίττελσμπαχ έβλεπαν ως μοργανατικά τα τέκνα. Στη συμφωνία του Οίκου το 1771, όπου συμφωνήθηκε η διαδοχή του κλάδου του Παλατινάτου από αυτόν της Βαυαρίας ή αντίστροφα, εξαιρέθηκαν τα τέκνα από άνισους γάμους (ex disari matrimonio)<ref name="velde"/>. Έπειτα όμως από τον Πόλεμο της Βαυαρικής Διαδοχής το 1779, συμφωνήθηκε να γίνουν δεκτά τα δικαιώματα των απογόνων του Ιωάννη-Καρόλου, μάλιστα στον εγγονό του [[Γουλιέλμος της Βαυαρίας|Γουλιέλμο]] έδωσαν το δουκάτο του Μπεργκ (1803-1806) ως αντιστάθμισμα των απωλειών που είχε από τον [[Ναπολέων Α΄ της Γαλλίας|Ναπολέοντα Α΄]] της Γαλλίας<ref name="huberty"/><ref name="velde"/>.
+Το 1704 απεβίωσε και η χήρα του, για να μη χαθεί η ιδιοκτησία τους, κατέθεσε αγωγή εναντίον του Χριστιανού Β΄<ref name="velde"/>. Ο αυτοκράτορας τη δικαίωσε<ref name="huberty"/><ref name="velde"/> και το 1716 ο Χριστιανός Β΄ αναγκάστηκε να αυξήσει τα 6.000 γκούλντεν σε 50.000<ref name="huberty"/><ref name="velde"/>. Πάντως οι άλλοι κλάδοι των Βίττελσμπαχ έβλεπαν ως μοργανατικά τα τέκνα του. Αρχικά στη συμφωνία του Οίκου το 1771, όπου συμφωνήθηκε η διαδοχή του κλάδου του Παλατινάτου από αυτόν της Βαυαρίας ή αντίστροφα, εξαιρέθηκαν τα τέκνα από άνισους γάμους (ex disari matrimonio)<ref name="velde"/>. Έπειτα όμως από τον Πόλεμο της Βαυαρικής Διαδοχής το 1779, συμφωνήθηκε να γίνουν δεκτά τα δικαιώματα των απογόνων του Ιωάννη-Καρόλου, μάλιστα στον εγγονό του [[Γουλιέλμος της Βαυαρίας|Γουλιέλμο]] έδωσαν το δουκάτο του Μπεργκ (1803-1806) ως αντιστάθμισμα των απωλειών που είχε από τον [[Ναπολέων Α΄ της Γαλλίας|Ναπολέοντα Α΄]] της Γαλλίας<ref name="huberty"/><ref name="velde"/>.
 ==Οικογένεια==
-Πρώτα νυμφεύτηκε το 1685 την Σοφία-Αμαλία των Βίττελσμπαχ, κόρη δεύτερου εξαδέλφου του [[Φρειδερίκος του Τσβάιμπρυκεν|Φρειδερίκου]] κόμη του Τσβάιμπρυκεν<ref name="huberty"/> και απέκτησαν τέκνο:
+Πρώτα νυμφεύτηκε το 1685 την Σοφία-Αμαλία των Βίττελσμπαχ, κόρη του δεύτερου εξαδέλφου του [[Φρειδερίκος του Τσβάιμπρυκεν|Φρειδερίκου]] κόμη του Τσβάιμπρυκεν<ref name="huberty"/> και απέκτησαν τέκνο:
 * Τζουλιάνα-Μαγδαληνή 1686-1720, παντρεύτηκε τον [[Ιωακείμ Φρειδερίκος του Ζόντερμπουργκ-Πλον|Ιωακείμ-Φρειδερίκο]] δούκα του Σλέσβιγκ-Χόλσταϊν-Ζόντερμπουργκ-Πλον.
-Το 1695 απεβίωσε η Σοφία-Αμαλία και ο Ιωάννης-Κάρολος έκανε δεύτερο γάμο με την Έστερ-Μαρία φον Βιτσλέμπεν, κόρη του Γεωργίου-Φρειδερίκου φον Βιτσλέμπεν-Έλγκερσσμπουργκ, αρχιδασοφύλακα του Σάξεν-Ρέμιλντ. Ο γάμος θεωρήθηκε αρχικά μοργανατικός. Είχε τέκνα<ref name="huberty"/>:
+Το 1695 απεβίωσε η Σοφία-Αμαλία και ο Ιωάννης-Κάρολος έκανε δεύτερο γάμο με την Έστερ-Μαρία φον Βιτσλέμπεν, κόρη του Γεωργίου-Φρειδερίκου φον Βιτσλέμπεν-Έλγκερσμπουργκ, αρχιδασοφύλακα του Σάξεν-Ρέμιλντ. Ο γάμος θεωρήθηκε αρχικά μοργανατικός. Είχε τέκνα<ref name="huberty"/>:
 * [[Φρειδερίκος Βερνάρδος του Γκέλνχαουζεν|Φρειδερίκος-Γουλιέλμος]] 1697-1739, κόμης του Γκέλνχαουζεν.
 * [[Ιωάννης του Γκέλνχαουζεν|Ιωάννης]] 1698-1780, κόμης του Γκέλνχαουζεν.
 * [[Γουλιέλμος του Γκέλνχαουζεν|Γουλιέλμος]] 1701-1760, στρατάρχης της Ουγγαρίας και στρατηγός ιππικού της Ολλανδίας.
-* Καρλότα-Αικατερίνη 1699-1785, παντρεύτηκε τον Φρειδερίκο-Γουλιέλμο πρίγκιπα του Σολμσ-Μπράουνφελς.
+* Καρλότα-Αικατερίνη 1699-1785, παντρεύτηκε τον Φρειδερίκο-Γουλιέλμο πρίγκιπα του Σολμς-Μπράουνφελς.
 * Σοφία-Μαρία 1702-1761, παντρεύτηκε τον Ερρίκο ΚΕ΄ κόμη του Ρόις.
 ==Αναφορές==