Κωνσταντίνος Δ΄ της Αρμενίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 21:43, 11 Μαΐου 2017

Ο Γκυ μετέπειτα Κωνσταντίνος Β΄ (απεβ. 17 Απριλίου 1344) από τον Οίκο των Πουατιέ-Λουζινιάν ήταν βασιλιάς της Μικράς Αρμενίας (Κιλικίας) το διάστημα 1342-1344.

Βιογραφία

Ήταν γιος του Αμαλρίκ κυρίου της Τύρου και της Ισαβέλλας των Χετουμιδών, κόρης του Λέοντος Β΄ της Μ. Αρμενίας. Μικρότερα αδέλφια του ήταν ο Ιωάννης κοντόσταβλος και αντιβασιλιάς της Μ. Αρμενίας και η Αγνή (Μαρία), σύζυγος του Λέοντος Γ΄/Δ΄ της Μ. Αρμενίας.

Ήταν κυβερνήτης των Σερρών το διάστημα 1328-1341, όσο ο Ανδρόνικος Γ΄ Παλαιολόγος ήταν Αυτοκράτορας των Ρωμαίων. Στη Μ. Αρμενία ο Λέων Δ΄/Ε΄ ήταν δυτικόφιλος και στην προσπάθειά του να έλθει βοήθεια από τη Δύση προωθούσε ένωση της Αρμενικής Εκκλησίας με την Καθολική, πράγμα που δυσαρέστησε τους βαρόνους. Το 1337 ο Κελαούν των Μαμελούκων της Αιγύπτου εισέβαλλε στη Μ. Αρμενία και ο βασιλιάς υπέγραψε μία ταπεινωτική συμφωνία. Το 1341 οι βαρόνοι δολοφόνησαν τον Λέοντα Δ΄/Ε΄ και πρότειναν το στέμμα στον Ιωάννη. Η μητέρα του και τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια του Ούγος και Ερρίκος είχαν δολοφονηθεί από τον αντιβασιλιά της Μ. Αρμενίας για να μην διεκδικήσουν το στέμμα. Ο Ιωάννης το παραχώρησε στον μεγαλύτερο Γκυ, που για τον ίδιο λόγο ήταν απρόθυμος, τελικά όμως το αποδέχθηκε με το όνομα Κωνσταντίνος Β΄.

Το 1344 σκοτώθηκε σε μία εξέγερση και τον διαδέχθηκε ο γιος του εξαδέλφου του Βαλδουίνου, ο Κωνσταντίνος Γ΄ της Αρμενίας.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε πρώτα π. το 1318 στην Κωνσταντινούπολη την Καντακουζηνή, εξαδέλφη του Ιωάννη ΣΤ΄· δεν απέκτησε τέκνα.

Το 1330-32 νυμφεύτηκε για δεύτερη φορά τη Θεοδώρα Συργιάννη, κόρη του στρατηγού Συργιάννη και της Ευγενίας Παλαιολογίνας (κόρης του Μιχαήλ Η΄) και είχε τέκνα:

Ισαβέλλα/Ζαμπία (Μαρία) π. μετά το 1333 - 1382-87, κυρία της Αραδίππου (πλησίον της Λάρνακας). Παντρεύτηκε τον Μανουήλ Καντακουζηνό δεσπότη του Μωρέως, γιο του Ιωάννη ΣΤ΄.

Πηγές

Boase, T. S. R. (1978). The Cilician Kingdom of Armenia. Edinburgh: Scottish Academic Press. ISBN 0-7073-0145-9.
Ghazarian, Jacob G (2000). The Armenian Kingdom in Cilicia during the Crusades: The Integration of Cilician Armenians with the Latins (1080–1393). Abingdon: RoutledgeCurzon (Taylor & Francis Group). ISBN 0-7007-1418-9.

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Constantine II, King of Armenia της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).

{{Κατηγορία:Οίκος του Πουατιέ]]

@@ Γραμμή 3: / Γραμμή 3: @@
 Ήταν γιος του [[Αμαλρίκ, κύριος της Τύρου|Αμαλρίκ]] κυρίου της Τύρου και της Ισαβέλλας των Χετουμιδών, κόρης του [[Λέων Β΄ της Αρμενίας|Λέοντος Β΄]] της Μ. Αρμενίας. Μικρότερα αδέλφια του ήταν ο [[Ιωάννης των Πουατιέ-Λουζινιάν|Ιωάννης]] κοντόσταβλος και αντιβασιλιάς της Μ. Αρμενίας και η Αγνή (Μαρία), σύζυγος του [[Λέων Γ΄ της Αρμενίας|Λέοντος Γ΄/Δ΄]] της Μ. Αρμενίας.
-Ήταν κυβερνήτης των Σερρών το διάστημα 1328-1341, όσο ο [[Ανδρόνικος Γ΄ Παλαιολόγος]] ήταν Αυτοκράτορας των Ρωμαίων. Ο Λέων Δ΄/Ε΄ της Μ. Αρμενίας ήταν δυτικόφιλος και στην προσπάθειά του να έλθει βοήθεια από τη Δύση προωθούσε ένωση της Αρμενικής Εκκλησίας με την Καθολική, πράγμα που δυσαρέστησε τους βαρόνους. Το 1337 ο Κελαούν των Μαμελούκων της Αιγύπτου εισέβαλλε στη Μ. Αρμενία και ο βασιλιάς υπέγραψε ταπεινωτική συμφωνία. Το 1341 οι βαρόνοι δολοφόνησαν τον Λέοντα Δ΄/Ε΄ και πρότειναν το στέμμα στον Ιωάννη. Η μητέρα του και τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια του Ούγος και Ερρίκος είχαν δολοφονηθεί από τον αντιβασιλιά της Μ. Αρμενίας για να μην διεκδικήσουν το στέμμα. Ο Ιωάννης το παραχώρησε στον Γκυ, που για τον ίδιο λόγο ήταν απρόθυμος, τελικά όμως το αποδέχθηκε με το όνομα Κωνσταντίνος Β΄.
+Ήταν κυβερνήτης των Σερρών το διάστημα 1328-1341, όσο ο [[Ανδρόνικος Γ΄ Παλαιολόγος]] ήταν Αυτοκράτορας των Ρωμαίων. Στη Μ. Αρμενία ο Λέων Δ΄/Ε΄ ήταν δυτικόφιλος και στην προσπάθειά του να έλθει βοήθεια από τη Δύση προωθούσε ένωση της Αρμενικής Εκκλησίας με την Καθολική, πράγμα που δυσαρέστησε τους βαρόνους. Το 1337 ο Κελαούν των Μαμελούκων της Αιγύπτου εισέβαλλε στη Μ. Αρμενία και ο βασιλιάς υπέγραψε μία ταπεινωτική συμφωνία. Το 1341 οι βαρόνοι δολοφόνησαν τον Λέοντα Δ΄/Ε΄ και πρότειναν το στέμμα στον Ιωάννη. Η μητέρα του και τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια του Ούγος και Ερρίκος είχαν δολοφονηθεί από τον αντιβασιλιά της Μ. Αρμενίας για να μην διεκδικήσουν το στέμμα. Ο Ιωάννης το παραχώρησε στον μεγαλύτερο Γκυ, που για τον ίδιο λόγο ήταν απρόθυμος, τελικά όμως το αποδέχθηκε με το όνομα Κωνσταντίνος Β΄.
-Το 1344 σκοτώθηκε σε μία εξέγερση και τον διαδέχθηκε ο γιος του εξαδέλφου του Βαλδουίνου,
+Το 1344 σκοτώθηκε σε μία εξέγερση και τον διαδέχθηκε ο γιος του εξαδέλφου του Βαλδουίνου, ο [[Κωνσταντίνος Γ΄ της Αρμενίας]].
- ο [[Κωνσταντίνος Γ΄ της Αρμενίας]].
 ==Οικογένεια==
-Νυμφεύτηκε πρώτα π. το 1318 στην Κωνσταντινούπολη την Καντακουζηνή, εξαδέλφη του [[Ιωάννης ΣΤ΄ Καντακουζηνός|Ιωάννη ΣΤ΄]]· δεν απέκτησε τέκνα.
+Νυμφεύτηκε πρώτα π. το 1318 στην Κωνσταντινούπολη την Καντακουζηνή, εξαδέλφη του [[Ιωάννης ΣΤ'  Καντακουζηνός|Ιωάννη ΣΤ΄]]· δεν απέκτησε τέκνα.
-Το 1330-32 νυμφεύτηκε για δεύτερη φορά, τη Θεοδώρα Συργιάννη, κόρη του στρατηγού Συργιάννη και της Ευγενίας Παλαιολογίνας (κόρης του [[Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος|Μιχαήλ Η΄]]) και είχε τέκνα:
+Το 1330-32 νυμφεύτηκε για δεύτερη φορά τη Θεοδώρα Συργιάννη, κόρη του στρατηγού Συργιάννη και της Ευγενίας Παλαιολογίνας (κόρης του [[Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος|Μιχαήλ Η΄]]) και είχε τέκνα:
-* ΙΣαβέλλα/Ζαμπία (Μαρία) π. μετά το 1333 - 1382-87, κυρία της Αραδίππου (πλησίον της Λάρνακας).  Παντρεύτηκε τον [[Μανουήλ Καντακουζηνός|Μανουήλ Καντακουζηνό]] δεσπότη του Μωρέως, γιο του Ιωάννη ΣΤ΄.
+* Ισαβέλλα/Ζαμπία (Μαρία) π. μετά το 1333 - 1382-87, κυρία της Αραδίππου (πλησίον της Λάρνακας).  Παντρεύτηκε τον [[Μανουήλ Καντακουζηνός|Μανουήλ Καντακουζηνό]] δεσπότη του Μωρέως, γιο του Ιωάννη ΣΤ΄.
 ==Πηγές==
 * {{cite book|last=Boase|first=T. S. R.|title=The Cilician Kingdom of Armenia|year=1978|publisher=Scottish Academic Press|location=Edinburgh|isbn=0-7073-0145-9}}