Σάββας Δημόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Ο '''Σάββας Δημόπουλος''' (1952) είναι Έλληνας [[φυσικός]] στο [[πανεπιστήμιο του Στάνφορντ]].
{{πληροφορίες επιστήμονα}}Ο '''Σάββας Δημόπουλος''' (1952) είναι Έλληνας [[φυσικός]] στο [[πανεπιστήμιο του Στάνφορντ]].


== Βιογραφία ==
== Βιογραφία ==

Έκδοση από την 19:55, 5 Οκτωβρίου 2016

Σάββας Δημόπουλος
Γέννηση1952[1]
Κωνσταντινούπολη
ΥπηκοότηταΕλλάδα
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, Πανεπιστήμιο του Σικάγου και Πανεπιστήμιο του Χιούστον
ΒραβεύσειςΒραβείο Σακουράι (2006 και 2006)
Ιστοσελίδα
https://profiles.stanford.edu/savas-dimopoulos
Σάββας Δημόπουλος στην IMDb
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςσωματιδιακή φυσική
Ιδιότηταφυσικός, διδάσκων πανεπιστημίου και ακαδημαϊκός
Διδακτορικός καθηγητήςΓιοϊτσίρο Νάμπου

Ο Σάββας Δημόπουλος (1952) είναι Έλληνας φυσικός στο πανεπιστήμιο του Στάνφορντ.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, και μετανάστευσε αργότερα στην Αθήνα λόγω των διωγμών των Ελλήνων στην Τουρκία κατά τη διάρκεια των Σεπτεμβριανών του 1955 και της έξαρσης του Τουρκικού εθνικισμού που ακολούθησε. Σπούδασε ως προπτυχιακός φοιτητής στο πανεπιστήμιο του Χιούστον. Πήγε στο πανεπιστήμιο του Σικάγου και έκανε επιστημονικές μελέτες κοντά στον Yoichiro Nambu για την διδακτορικής του διατριβή. Μετά από την ολοκλήρωση του Ph.D. του το 1979, πήγε για λίγο διάστημα στο πανεπιστήμιο της Κολούμπια πριν αναλάβει μια έδρα στο πανεπιστήμιο του Στάνφορντ το 1980. Κατά τη διάρκεια του 1981 και του 1982 εργάστηκε επίσης και με το πανεπιστήμιο του Μίτσιγκαν, το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, το Santa Barbara. Από το 1994 ως το 1997 εργάστηκε στο Κέντρο Πυρηνικών Μελετών και Ερευνών CERN.

Ο Δημόπουλος είναι γνωστός για την επιστημονική εργασία του και τις επιστημονικές θεωρίες που ανέπτυξε πέρα από το Standard Model, οι οποίες εξετάζονται πειραματικά στον Επιταχυντή σωματιδίων. Η πιό γνωστή εργασία του ήταν περί του Minimal Supersymmetric Standard Model (MSSM) την οποία πρότεινε το 1981 από κοινού με τον Howard Georgi. Πρότεινε επίσης τη θεωρία των large extra dimensions μαζί με τον Nima Arkani-Hamed και τον Gia Dvali. Για την πρόταση αυτών των θεωριών και την εξέλιξη του τομέα της θεωρητικής φυσικής μορίων κέρδισε το βραβείο Sakurai το 2006.

Διατριβές

Οι πιο γνωστές του διατριβές συμπεριλαμβάνουν:

Παραπομπές

  1. (Αγγλικά) SNAC. w69888d3. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. S. Dimopoulos, L. Susskind (1978). «On the Baryon Number of the Universe». Phys. Rev. D 18: 4500-4509. 
  3. S. Dimopoulos, L. Susskind (1979). «Baryon Asymmetry In The Very Early Universe». Phys. Lett. B 81: 416. 
  4. S. Dimopoulos, L. Susskind (1979). «Mass Without Scalars». Nucl. Phys. B 155: 237-252. 
  5. S. Dimopoulos (1980). «Technicolored Signatures». Nucl. Phys. B 168: 69-92. 
  6. S. Dimopoulos, S. Raby, L. Susskind (1980). «Tumbling Gauge Theories». Nucl. Phys. B 169: 373. 
  7. S. Dimopoulos, S. Raby, L. Susskind (1980). «Light Composite Fermions». Nucl. Phys. B 173: 208-228. 
  8. S. Dimopoulos, S. Raby, F. Wilczek (1981). «Supersymmetry and the Scale of Unification». Phys. Rev. D 24: 1681-1683. 
  9. S. Dimopoulos, H. Georgi (1981). «Softly Broken Supersymmetry and SU(5)». Nucl. Phys B 193: 150. 
  10. S. Dimopoulos, G. Giudice (1996). «Macroscopic forces from supersymmetry». Phys. Lett. B 379: 105-114. 
  11. N. Arkani-Hamed, S. Dimopoulos, G. Dvali (1998). «The Hierarchy problem and new dimensions at a millimeter». Phys. Lett. B 436: 263-272. 
  12. I Antoniadis, N. Arkani-Hamed, S. Dimopoulos, G. Dvali (1998). «New dimensions at a millimeter to a Fermi and superstrings at a TeV». Phys. Lett. B 429: 257-263. 
  13. N. Arkani-Hamed, S. Dimopoulos, G. Dvali (1999). «Phenomenology, astrophysics and cosmology of theories with submillimeter dimensions and TeV scale quantum gravity». Phys. Rev. D 59: 086004. 
  14. N. Arkani-Hamed,S. Dimopoulos (2005). «Supersymmetric unification without low energy supersymmetry and signatures for fine-tuning at the LHC». JHEP 0506: 073. 
  15. N. Arkani-Hamed,S. Dimopoulos, G. F. Giudice, A. Romanino (2005). «Aspects of split supersymmetry». Nucl. Phys. B 0709: 3-46. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Savas Dimopoulos της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).