Ο μυλωνάς του Πότσνταμ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 13:24, 21 Φεβρουαρίου 2016

Ο Μυλωνάς του Πότσνταμ, γνωστότερος παλαιότερα στην ελληνική βιβλιογραφία ως ο μυλωθρός του Πότσδαμ, είναι πραγματικό περιστατικό που συνέβη στα μέσα περίπου του 14^ου αιώνα^[1]. Αναφέρεται σε νομικά συγγράμματα ως το ουσιαστικότερο στοιχείο της Πολιτείας δικαίου και ως ένα κατ' εξοχήν απτό και πειστικό παράδειγμα, προκειμένου να καταδειχθεί η υπεροχή της δικαστικής εξουσίας έναντι της εκτελεστικής.^[2]

Όταν ο τοπικός ηγεμόνας παρότρυνε τον μυλωνά να επεκτείνει την πέριξ του μύλου του ιδιοκτησία, οι θιγέντες ιδιοκτήτες προσέφυγαν στα δικαστήρια του Βερολίνου, με αποτέλεσμα να δικαιωθούν. Ο δε μυλωνάς, όταν ρωτήθηκε γιατί έχασε τη δίκη, μια και είχε την προστασία του ηγεμόνα, αναφώνησε την περιλάλητη φράση «υπάρχουν δικαστές στο Βερολίνο».

Παραπομπές

↑ W. Jellinek μτφρ. Παπαδοπούλου, «το χρονικόν της υποθέσεως» Α΄ σ. 246
↑ Μιχαήλ Στασινόπουλος, Διοικητικό Δίκαιο, σ. 4, 1964

[1] W. Jellinek μτφρ. Παπαδοπούλου, «το χρονικόν της υποθέσεως» Α΄ σ. 246

[2] Μιχαήλ Στασινόπουλος, Διοικητικό Δίκαιο, σ. 4, 1964

[1]

[2]

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
-Ο '''Μυλωνάς του Πότσνταμ''', γνωστότερος παλαιότερα στην ελληνική βιβλιογραφία ως ο ''μυλωθρός του Πότσδαμ'' , είναι ένα πραγματικό περιστατικό που συνέβη στα μέσα περίπου του 14<sup>ου</sup> αιώνα<ref>↑ W. Jellinek μτφρ. Παπαδοπούλου, «το χρονικόν της υποθέσεως» Α΄σ. 246 </ref>. Αναφέρεται σε νομικά συγγράμματα ως το ουσιαστικότερο στοιχείο της [[Πολιτεία δικαίου|Πολιτείας δικαίου]] και ως ένα κατ΄εξοχήν απτό και πειστικό παράδειγμα, προκειμένου να καταδειχθεί η υπεροχή της δικαστικής εξουσίας έναντι της εκτελεστικής.<ref>[[Μιχαήλ Στασινόπουλος]], Διοικητικό Δίκαιο, σ. 4, 1964</ref>
+Ο '''Μυλωνάς του Πότσνταμ''', γνωστότερος παλαιότερα στην ελληνική βιβλιογραφία ως ο ''μυλωθρός του Πότσδαμ'', είναι πραγματικό περιστατικό που συνέβη στα μέσα περίπου του 14<sup>ου</sup> αιώνα<ref>W. Jellinek μτφρ. Παπαδοπούλου, «το χρονικόν της υποθέσεως» Α΄ σ. 246 </ref>. Αναφέρεται σε νομικά συγγράμματα ως το ουσιαστικότερο στοιχείο της [[Πολιτεία δικαίου|Πολιτείας δικαίου]] και ως ένα κατ' εξοχήν απτό και πειστικό παράδειγμα, προκειμένου να καταδειχθεί η υπεροχή της δικαστικής εξουσίας έναντι της εκτελεστικής.<ref>[[Μιχαήλ Στασινόπουλος]], Διοικητικό Δίκαιο, σ. 4, 1964</ref>
-'Οταν ο τοπικός ηγεμόνας παρότρυνε τον μυλωνά να επεκτείνει την πέριξ του μύλου του ιδιοκτησία οι θιγέντες ιδιοκτήτες προσέφυγαν στα δικαστήρια του Βερολίνου, με αποτέλεσμα να δικαιωθούν. Ο δε μυλωνάς όταν ρωτήθηκε  γιατί έχασε τη δίκη, μια και είχε την προστασία του ηγεμόνα, αναφώνησε την περιλάλητη φράση «υπάρχουν δικαστές στο Βερολίνο».
+Όταν ο τοπικός ηγεμόνας παρότρυνε τον μυλωνά να επεκτείνει την πέριξ του μύλου του ιδιοκτησία, οι θιγέντες ιδιοκτήτες προσέφυγαν στα δικαστήρια του [[Βερολίνο]]υ, με αποτέλεσμα να δικαιωθούν. Ο δε μυλωνάς, όταν ρωτήθηκε  γιατί έχασε τη δίκη, μια και είχε την προστασία του ηγεμόνα, αναφώνησε την περιλάλητη φράση «υπάρχουν δικαστές στο Βερολίνο».
 ==Παραπομπές==