Μονή Βελλάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μ →Ιστορία: μετοίκιση κατοίκων και μοναχών σε ορεινή περιοχή της Αχαϊας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 4: | Γραμμή 4: | ||
==Ιστορία== |
==Ιστορία== |
||
Για ένα μεγάλο διάστημα, από τον 13ο εώς τον 17ο αιώνα, στην Μονή Βελλά λειτουργούσε σχολή, όπου οι νέοι διδάσκονταν εκκλησιαστικά μαθήματα αλλά και μαθήματα αρχαίων ελλήνων συγγραφέων. |
Για ένα μεγάλο διάστημα, από τον 13ο εώς τον 17ο αιώνα, στην Μονή Βελλά λειτουργούσε σχολή, όπου οι νέοι διδάσκονταν εκκλησιαστικά μαθήματα αλλά και μαθήματα αρχαίων ελλήνων συγγραφέων. |
||
Το 1863 έγινε [[Σταυροπηγιακή]] και το 1885 μετατράπηκε σε ενοριακή. Είχε δε μετόχι τη Μονή Μεταμόρφωσης του Σωτήρα στη Ρουμανία. Το 1936 ενώθηκε με τη Μητρόπολη Δρυϊνουπόλεως και Πωγωνιανής και σήμερα είναι ενταγμένη στη Μητρόπολη Ιωαννίνων. Η μονή απετέλεσε από το 13ο αιώνα και για 400 χρόνια περίπου μεγάλο πνευματικό κέντρο, ενώ διέθετε και μεγάλη περιουσία. Το 1817 σχεδόν ερημώθηκε, αφού οι μοναχοί αρνούμενοι να δώσουν την περιουσία τους στον [[Αλή Πασάς|Αλή Πασά]], μετέβησαν στην [[Κέρκυρα]]. Μερικοί κατέφυγαν σε ορεινή περιοχή του νομού Αχαϊας και σε ανάμνηση της γενέτειράς τους έδωσαν στο νέο οικισμό το όνομα [[Βελλά]]. |
Το 1863 έγινε [[Σταυροπηγιακή]] και το 1885 μετατράπηκε σε ενοριακή. Είχε δε μετόχι τη Μονή Μεταμόρφωσης του Σωτήρα στη Ρουμανία. Το 1936 ενώθηκε με τη Μητρόπολη Δρυϊνουπόλεως και Πωγωνιανής και σήμερα είναι ενταγμένη στη Μητρόπολη Ιωαννίνων. Η μονή απετέλεσε από το 13ο αιώνα και για 400 χρόνια περίπου μεγάλο πνευματικό κέντρο, ενώ διέθετε και μεγάλη περιουσία. Το 1817 σχεδόν ερημώθηκε, αφού οι μοναχοί αρνούμενοι να δώσουν την περιουσία τους στον [[Αλή Πασάς|Αλή Πασά]], μετέβησαν στην [[Κέρκυρα]]. Μερικοί κατέφυγαν σε ορεινή περιοχή του νομού Αχαϊας και σε ανάμνηση της γενέτειράς τους έδωσαν στο νέο οικισμό το όνομα [[Βελλά Αχαΐας|Βελλά (Αχαΐας)]]. |
||
Την Μονή ανέστησε ξανά το 1911 ο τότε Μητροπολίτης Βελλάς και Κονίτσης Σπυρίδων Βλάχος, με την ίδρυση Ιεροδιδασκαλείου. Από εκεί αποφοιτούσαν δάσκαλοι και ιερείς. Χτίστηκαν μεγάλα κτήρια με αίθουσες διδασκαλίας και οικοτροφείο, όπου έμεναν δωρεάν οι σπουδαστές. Το ιεροδιδασκαλείο λειτούργησε μέχρι το 1989. Σήμερα στην Βελλά λειτουργεί Εκκλησιαστικό Λύκειο, ισότιμο του Ενιαίου Λυκείου με την διαφορά ότι εδώ δίνεται έμφαση στην διδασκαλία των Θρησκευτικών. Επίσης λειτουργεί Ανωτέρα Ιερατική Σχολή, όπου οι σπουδαστές εισέρχονται σε αυτή με πανελλήνιες εξετάσεις. |
Την Μονή ανέστησε ξανά το 1911 ο τότε Μητροπολίτης Βελλάς και Κονίτσης Σπυρίδων Βλάχος, με την ίδρυση Ιεροδιδασκαλείου. Από εκεί αποφοιτούσαν δάσκαλοι και ιερείς. Χτίστηκαν μεγάλα κτήρια με αίθουσες διδασκαλίας και οικοτροφείο, όπου έμεναν δωρεάν οι σπουδαστές. Το ιεροδιδασκαλείο λειτούργησε μέχρι το 1989. Σήμερα στην Βελλά λειτουργεί Εκκλησιαστικό Λύκειο, ισότιμο του Ενιαίου Λυκείου με την διαφορά ότι εδώ δίνεται έμφαση στην διδασκαλία των Θρησκευτικών. Επίσης λειτουργεί Ανωτέρα Ιερατική Σχολή, όπου οι σπουδαστές εισέρχονται σε αυτή με πανελλήνιες εξετάσεις. |
||
==Αρχιτεκτονική== |
==Αρχιτεκτονική== |
||
Έκδοση από την 10:31, 17 Ιουλίου 2014
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η Μονή Βελλάς ανήκει τοπογραφικά στους Νεγράδες Ιωαννίνων και ιδρύθηκε τον 11ο αιώνα. Ως το 1713 αποτελούσε έδρα της Επισκοπής. Βρίσκεται πολύ κοντά στην τοποθεσία της αρχαίας πόλης «Παλιοβελλά», από την οποία σώζονται ελάχιστα ίχνη της, οπου στις αρχές του 18ου αιώνα ερημώθηκε από τους κατοίκους της που έφυγαν και εγκαταστάθηκαν στα Άνω Πεδινά, στο Ζαγόρι, για μεγαλύτερη ασφάλεια. Τότε η έδρα της επισκοπής μεταφέρθηκε στην Μονή Βελλάς, για ένα μικρό χρονικό διάστημα στον Παρακάλαμο και κατόπιν στην Κόνιτσα, όπου είναι μέχρι και σήμερα. Η υπάρχουσα Μονή είναι ουσιαστικά ανακατασκευή της παλιάς που έγινε το 1745, όπως μας πληροφορεί επιτοίχια επιγραφή. Είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου και πανηγυρίζει στις 8 Σεπτεμβρίου. Σε πολύ μικρή απόσταση βρίσκονται οι Πηγές Βελλάς του Ποταμού Καλαμά.
Ιστορία
Για ένα μεγάλο διάστημα, από τον 13ο εώς τον 17ο αιώνα, στην Μονή Βελλά λειτουργούσε σχολή, όπου οι νέοι διδάσκονταν εκκλησιαστικά μαθήματα αλλά και μαθήματα αρχαίων ελλήνων συγγραφέων. Το 1863 έγινε Σταυροπηγιακή και το 1885 μετατράπηκε σε ενοριακή. Είχε δε μετόχι τη Μονή Μεταμόρφωσης του Σωτήρα στη Ρουμανία. Το 1936 ενώθηκε με τη Μητρόπολη Δρυϊνουπόλεως και Πωγωνιανής και σήμερα είναι ενταγμένη στη Μητρόπολη Ιωαννίνων. Η μονή απετέλεσε από το 13ο αιώνα και για 400 χρόνια περίπου μεγάλο πνευματικό κέντρο, ενώ διέθετε και μεγάλη περιουσία. Το 1817 σχεδόν ερημώθηκε, αφού οι μοναχοί αρνούμενοι να δώσουν την περιουσία τους στον Αλή Πασά, μετέβησαν στην Κέρκυρα. Μερικοί κατέφυγαν σε ορεινή περιοχή του νομού Αχαϊας και σε ανάμνηση της γενέτειράς τους έδωσαν στο νέο οικισμό το όνομα Βελλά (Αχαΐας). Την Μονή ανέστησε ξανά το 1911 ο τότε Μητροπολίτης Βελλάς και Κονίτσης Σπυρίδων Βλάχος, με την ίδρυση Ιεροδιδασκαλείου. Από εκεί αποφοιτούσαν δάσκαλοι και ιερείς. Χτίστηκαν μεγάλα κτήρια με αίθουσες διδασκαλίας και οικοτροφείο, όπου έμεναν δωρεάν οι σπουδαστές. Το ιεροδιδασκαλείο λειτούργησε μέχρι το 1989. Σήμερα στην Βελλά λειτουργεί Εκκλησιαστικό Λύκειο, ισότιμο του Ενιαίου Λυκείου με την διαφορά ότι εδώ δίνεται έμφαση στην διδασκαλία των Θρησκευτικών. Επίσης λειτουργεί Ανωτέρα Ιερατική Σχολή, όπου οι σπουδαστές εισέρχονται σε αυτή με πανελλήνιες εξετάσεις.
Αρχιτεκτονική
Το καθολικό της Μονής είναι τρίκλιτη Βασιλική με εξαιρετικές αγιογραφίες όπου ανάμεσα τους υπάρχουν και οι μορφές αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων (Πλάτων, Αριστοτέλης, Σόλων, Πλούταρχος). Το τέμπλο του ναού είναι ξυλόγλυπτο με επίχρυσες λεπτομέρειες, ένα έργο του 16ου-17ου αιώνα.