Παναγιότατος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ διορθ. |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Ο τίτλος του ''' |
Ο τίτλος του '''Παναγιωτάτου''' , στην καθαρεύουσα, αποτελεί προσφώνηση που χρησιμοποιείται στην [[Ορθοδοξία|Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία]]. |
||
Η προσφώνηση χρησιμοποιείται κυρίως για τον [[Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως|Οικουμενικό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως]] ενώ το ίδιο προνόμιο διατηρεί και ο εκάστοτε Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης από τον 13ο αιώνα και μόνο εντός των ορίων της επικράτειάς του.<ref>Στεφανίδης Βασ. (Αρχιμ.), "Εκκλησιαστική Ιστορία - Απ' αρχής μέχρι σήμερον", 6η έκδ. (ανατύπωση της β' έκδοσης του 1959), Παπαδημητρίου, Αθήνα 1998, σελ. 442</ref> Την αυτήν προσφώνηση είχαν μέσα στην επαρχίαν τους ἀπό το 1204 ο Μητροπολίτης Τραπεζούντος και από της εποχής του αυτοκράτορα [[Ανδρόνικος Β' Παλαιολόγος|Ανδρονίκου Β΄]] ([[1282]] - [[1328]]) ο Μητροπολίτης Μονεμβασίας χωρίς να διατηρείται πλέον το προνόμιο τούτο στους δύο τελευταίους.<ref>[http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/tributes/elkomenos/most_holiness.htm Μητροπολίτης Μονεμβασιάς]</ref> |
Η προσφώνηση χρησιμοποιείται κυρίως για τον [[Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως|Οικουμενικό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως]] ενώ το ίδιο προνόμιο διατηρεί και ο εκάστοτε Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης από τον 13ο αιώνα και μόνο εντός των ορίων της επικράτειάς του.<ref>Στεφανίδης Βασ. (Αρχιμ.), "Εκκλησιαστική Ιστορία - Απ' αρχής μέχρι σήμερον", 6η έκδ. (ανατύπωση της β' έκδοσης του 1959), Παπαδημητρίου, Αθήνα 1998, σελ. 442</ref> Την αυτήν προσφώνηση είχαν μέσα στην επαρχίαν τους ἀπό το 1204 ο Μητροπολίτης Τραπεζούντος και από της εποχής του αυτοκράτορα [[Ανδρόνικος Β' Παλαιολόγος|Ανδρονίκου Β΄]] ([[1282]] - [[1328]]) ο Μητροπολίτης Μονεμβασίας χωρίς να διατηρείται πλέον το προνόμιο τούτο στους δύο τελευταίους.<ref>[http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/tributes/elkomenos/most_holiness.htm Μητροπολίτης Μονεμβασιάς]</ref> |
Έκδοση από την 08:21, 18 Αυγούστου 2013
Ο τίτλος του Παναγιωτάτου , στην καθαρεύουσα, αποτελεί προσφώνηση που χρησιμοποιείται στην Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία.
Η προσφώνηση χρησιμοποιείται κυρίως για τον Οικουμενικό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως ενώ το ίδιο προνόμιο διατηρεί και ο εκάστοτε Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης από τον 13ο αιώνα και μόνο εντός των ορίων της επικράτειάς του.[1] Την αυτήν προσφώνηση είχαν μέσα στην επαρχίαν τους ἀπό το 1204 ο Μητροπολίτης Τραπεζούντος και από της εποχής του αυτοκράτορα Ανδρονίκου Β΄ (1282 - 1328) ο Μητροπολίτης Μονεμβασίας χωρίς να διατηρείται πλέον το προνόμιο τούτο στους δύο τελευταίους.[2]
Πηγές
- ↑ Στεφανίδης Βασ. (Αρχιμ.), "Εκκλησιαστική Ιστορία - Απ' αρχής μέχρι σήμερον", 6η έκδ. (ανατύπωση της β' έκδοσης του 1959), Παπαδημητρίου, Αθήνα 1998, σελ. 442
- ↑ Μητροπολίτης Μονεμβασιάς