Ποδάρκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Αφαιρώ 10 σύνδεσμους interwiki, που τώρα παρέχονται από τα Wikidata στο d:Q1206572 |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 2: | Γραμμή 2: | ||
* Επίσης, «Ποδάρκης» ήταν και το αρχικό όνομα του ίδιου του βασιλιά της [[Τροία|Τροίας]], του [[Πρίαμος|Πριάμου]] (βλ.λ.). |
* Επίσης, «Ποδάρκης» ήταν και το αρχικό όνομα του ίδιου του βασιλιά της [[Τροία|Τροίας]], του [[Πρίαμος|Πριάμου]] (βλ.λ.). |
||
* Ο [[αστεροειδής]] '''13062 Ποδάρκης''' (13062 Podarkes), που ανακαλύφθηκε το 1991 και ανήκει στην [[Τρωική Ομάδα]], πήρε το όνομά του από τον μυθικό Φθιωτό. |
* Ο [[αστεροειδής]] '''13062 Ποδάρκης''' (13062 Podarkes), που ανακαλύφθηκε το 1991 και ανήκει στην [[Τρωική Ομάδα]], πήρε το όνομά του από τον μυθικό Φθιωτό. |
||
==Πηγές== |
|||
===Πηγή=== |
|||
* Κρουσίου: ''Λεξικόν Ομηρικόν'', διασκευή από την έκτη γερμανική έκδ. υπό Ι. Πανταζίδου, έκδοση «Βιβλιεκδοτικά καταστήματα Αναστασίου Δ. Φέξη», Αθήνα 1901, σελ. 738 |
* Κρουσίου: ''Λεξικόν Ομηρικόν'', διασκευή από την έκτη γερμανική έκδ. υπό Ι. Πανταζίδου, έκδοση «Βιβλιεκδοτικά καταστήματα Αναστασίου Δ. Φέξη», Αθήνα 1901, σελ. 738 |
||
Έκδοση από την 15:25, 26 Απριλίου 2013
Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Ποδάρκης (από τις λέξεις πους και αρκέω, δηλαδή ο «αρκετός», ο ικανός στα πόδια, ο ταχύπους) είναι γνωστός ο πρωτότοκος γιος του, περίφημου για την ικανότητά του ως δρομέα, Ιφίκλου. Μετά τον πρόωρο θάνατο του αδελφού του, του Πρωτεσιλάου, πριν καλά-καλά αρχίσει ο Τρωικός πόλεμος, ο Ποδάρκης ανέλαβε την αρχηγία των πολεμιστών από τη Φυλάκη και την Πείρασο στον πόλεμο αυτό. Πάντως οι πολεμιστές αυτοί αγαπούσαν περισσότερο τον Πρωτεσίλαο. Ο Ποδάρκης αναφέρεται σε δύο διαφορετικές ραψωδίες της Ιλιάδας (ραψωδία Β, στίχος 704, και ραψωδία Ν, στίχοι 693 και 698).
- Ο αστεροειδής 13062 Ποδάρκης (13062 Podarkes), που ανακαλύφθηκε το 1991 και ανήκει στην Τρωική Ομάδα, πήρε το όνομά του από τον μυθικό Φθιωτό.
Πηγές
- Κρουσίου: Λεξικόν Ομηρικόν, διασκευή από την έκτη γερμανική έκδ. υπό Ι. Πανταζίδου, έκδοση «Βιβλιεκδοτικά καταστήματα Αναστασίου Δ. Φέξη», Αθήνα 1901, σελ. 738