Νικόλαος Γ΄ του Σαιντ-Ομέρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ Ρομπότ: Αλλαγή Κατηγορία:Βάϊλοι του Πριγκιπάτου της Αχαΐας σε Κατηγορία:Βάιλοι του Πριγκιπάτου της Αχαΐας
Γραμμή 14: Γραμμή 14:


[[Κατηγορία:Βαρώνοι του Πριγκιπάτου της Αχαΐας]]
[[Κατηγορία:Βαρώνοι του Πριγκιπάτου της Αχαΐας]]
[[Κατηγορία:Βάϊλοι του Πριγκιπάτου της Αχαΐας]]
[[Κατηγορία:Βάιλοι του Πριγκιπάτου της Αχαΐας]]
[[Κατηγορία:Βαρώνοι του Δουκάτου των Αθηνών]]
[[Κατηγορία:Βαρώνοι του Δουκάτου των Αθηνών]]
[[Κατηγορία:Βαρωνία του Πασαβά]]
[[Κατηγορία:Βαρωνία του Πασαβά]]

Έκδοση από την 20:28, 24 Μαρτίου 2013

Ο Νικόλαος Γ΄ Σαίντ Ομέρ ήταν Γαλλικής καταγωγής ηγεμόνας της Θήβας, βαρώνος του Πασαβά, πρωτοστράτορας και βάιλος του Πριγκιπάτου της Αχαΐας[1].

Καταγόταν από την Φλαμανδική οικογένεια Fauquembergue', καστράρχες του Αγίου Ομέρ (Saint Omer) Σαίντ Ομέρ της Γαλλίας, που είχαν φέουδο στην Θήβα υποτελές στο Δουκάτο των Αθηνών. Ήταν γιος του Ιωάννη Σαίντ Ομέρ και της Μαργαρίτας ντε Νεϊγύ, παντρεύτηκε την Γουλιέρμα από την Κεφαλλονιά.

Το 1290 που πέθανε ο πατέρας του κληρονόμησε τη Θήβα και τη Βαρωνία του Πασαβά και τον τίτλο του πρωτοστράτορα της Αχαΐας που ήταν κληρονομικός. Ήταν βάϊλος του Πριγκιπάτου 1300-1302 της πριγκίπισσας Ισαβέλλας και την περίοδο 1305-1307 του πρίγκιπα Φίλιππου. Το 1311[2] στο φέουδο του έχτισε το Κάστρο Σαντομέρι στην Αχαΐα και από το όνομα του σήμερα ονομάζεται το χωριό Σαντομέρι Αχαΐας και το όρος που βρίσκονται τα ερείπια του κάστρου[3].

Πέθανε το 1314 και ήταν ο τελευταίος της οικογένειας Σαίντ Ομέρ αφού δεν απέκτησε παιδιά.

Πηγές

  • Βοιωτική διαδικτυακή πολιτισμική εγκυκλοπαίδεια, Οικογένεια Σεντ Ομέρ, Συγγραφή : Πέρρα Φωτεινή , ανακτήθηκε 11 Μαρτίου 2013
CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Nicholas III of Saint Omer της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).

Παραπομπές

  1. Ουίλιαμ Μίλλερ, Οι ηγεμόνες της Πελοποννήσου , 1927 επανέκδοση Ελεύθερις σκέψις 1994, Μετάφραση Σπυρίδων Λάμπρου, ISBN 960-7199-37-5
  2. in.gr , Κάτω Αχαΐα
  3. Κώστας Τριανταφύλλου, Ιστορικό λεξικό των Πατρών, Εκ του τυπογραφείου Πέτρου Κούλη, Πάτρα 1995, Λήμμα Σκόλλις