Πανεπιστήμιο Πρίνστον

Το Nassau Hall, το αρχαιότερο κτίσμα του Πανεπιστημίου Πρίνστον.

Το Πανεπιστήμιο Πρίνστον (Princeton University) είναι ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο που βρίσκεται στην κωμόπολη Πρίνστον της πολιτείας Νιού Τζέρσεϊ. Είναι ένα από τα οκτώ πανεπιστήμια της Άιβυ Ληγκ. Ιδρύθηκε το έτος 1746 στην πόλη Ελίζαμπεθ του Νιού Τζέρσεϊ με την επωνυμία «Κολέγιο του Νιού Τζέρσεϊ». Δέκα χρόνια αργότερα μεταφέρθηκε στο Πρίνστον, αλλά μετονομάσθηκε σε «Πανεπιστήμιο Πρίνστον» μόλις το 1896. Είναι το τέταρτο αρχαιότερο ανώτερο εκπαιδευτικό ίδρυμα που ιδρύθηκε στις βρετανικές αποικίες της Βόρειας Αμερικής, τίτλο για τον οποίο ερίζει με το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια. Σημερινή πρόεδρος του Πρίνστον είναι η Shirley M. Tilghman.

Το «Πρίνστον», όπως αποκαλείται συντομότερα το πανεπιστήμιο, αφού η πόλη στην οποία βρίσκεται είναι πολύ μικρή, δεν συνδεόταν ποτέ επισήμως με κάποια θρησκευτική πλευρά, πράγμα σπάνιο για τα αμερικανικά πανεπιστήμια του 18ου αιώνα. Από την ίδρυσή του είχε στενότερους δεσμούς με την Πρεσβυτεριανή Εκκλησία, αλλά σήμερα είναι τελείως ουδέτερο θρησκευτικά. Ο διακηρυγμένος στόχος των ιδρυτών του ήταν «η εκπαίδευσις ανδρών οι οποίοι θα καθίσταντο κοσμήματα της Πολιτείας όσον και της Εκκλησίας».

Το πανεπιστήμιο έχει δεσμούς με το Ιντιτούτο Προηγμένων Σπουδών (Institute for Advanced Study), το Θεολογικό Σεμινάριο του Πρίνστον και το Westminster Choir College του Πανεπιστημίου Rider.

Παραδοσιακά, το Πρίνστον εστίαζε στην προπτυχιακή εκπαίδευση και την επιστημονική έρευνα, αλλά τις τελευταίες δεκαετίες έχει αυξήσει το ενδιαφέρον του για τη μεταπτυχιακή εκπαίδευση και προσφέρει τίτλους μάστερ και διδακτορικά σε πολλά αντικείμενα. Οι βιβλιοθήκες του έχουν πάνω από 6 εκατομμύρια τόμους. Ανάμεσα σε άλλα, έρευνα γίνεται στην Ανθρωπολογία, τη Γεωφυσική, την Εντομολογία και τη Ρομποτική. Η πανεπιστημιούπολη Forrestal έχει ειδικές εγκαταστάσεις για την έρευνα στη Φυσική Πλάσματος και τη Μετεωρολογία.

Το λεκτικό έμβλημα (μόττο) του Πανεπιστημίου είναι το «ανθεί υπό την δύναμιν του Θεού» (Dei sub numine viget).

Ιστορία

Γλυπτό του J. Massey Rhind (1892) στο Alexander Hall του Πρίνστον.

Οι ιδρυτές του Πρίνστον ήταν Πρεσβυτεριανοί και σκοπός της ιδρύσεως ήταν η μόρφωση παστόρων. Πρώτος πρόεδρος, όταν ακόμα βρισκόταν στο Ελίζαμπεθ του Νιού Τζέρσεϊ με την επωνυμία «Κολέγιο του Νιού Τζέρσεϊ», ήταν ο Τζόναθαν Ντίκινσον (Jonathan Dickinson). Τον διαδέχθηκαν οι Aaron Burr, Sr., και ο θεολόγος Jonathan Edwards. Το 1756 το κολέγιο μεταφέρθηκε στο Πρίνστον.

Επί μισό σχεδόν αιώνα μετά τη μεταφορά στο Πρίνστον, μέχρι την ανέγερση του Stanhope Hall το 1803, το μοναδικό κτήριο του πανεπιστημίου ήταν το Nassau Hall, ονομασμένο έτσι για τον Γουλιέλμο Γ΄ της Αγγλίας του Οίκου της Οράγγης-Νασάου. (Το κολέγιο πήρε και ένα από τα χρώματά του από την ίδια πηγή, το πορτοκαλί = orange, ενώ το άλλο είναι το μαύρο.) Κατά την Αμερικανική Επανάσταση το Πρίνστον καταλήφθηκε και από τις δύο πλευρές με αποτέλεσμα τα κτήρια του κολεγίου να υποστούν μεγάλες ζημιές (βλ. Μάχη του Πρίνστον). Το καλοκαίρι του 1783, το Ηπειρωτικό Κονγκρέσο συνήλθε στο Nassau Hall, καθιστώντας το Πρίνστον την πρωτεύουσα των ΗΠΑ επί 4 μήνες. Το κτήριο επέζησε κανονιοβολισμών και μεταγενέστερων πυρκαϊών, που άφησαν μόνο τους τοίχους όρθιους το 1802 και το 1855. Ξαναχτίστηκε από τους Joseph Henry Latrobe, John Notman και John Witherspoon στη σημερινή του αναδιαρθρωμένη και εκτεταμένη μορφή του αρχιτέκτονα Robert Smith. Σήμερα στεγάζει μόνο τις διοικητικές υπηρεσίες του πανεπιστημίου.

Το Θεολογικό Σεμινάριο αποσπάσθηκε από το πανεπιστήμιο το 1812, καθώς οι Πρεσβυτεριανοί επιθυμούσαν περισσότερη θεολογική εκπαίδευση για τους πάστορές τους, ενώ οι καθηγητές και οι φοιτητές θα ήταν ευχαριστημένοι με λιγότερη.

Το ίδρυμα αναπτύχθηκε υπό την προεδρία του James McCosh, που άρχισε το 1868 και κράτησε περί τα 20 χρόνια. Τότε ανεγέρθηκαν αρκετά νέα κτήρια σε αρχιτεκτονικό ρυθμό «γοτθικής αναγέννησης». Το McCosh Hall ονομάζεται έτσι προς τιμή του.

Το 1969 το πανεπιστήμιο έκανε δεκτές για πρώτη φορά γυναίκες ως προπτυχιακές φοιτήτριες (100 πρωτοετείς και 48 εκ μεταγραφών από άλλα ΑΕΙ) και ο αριθμός τους είχε φθάσει τις 650 ως το 1974. (Το 1961 το Πρίνστον είχε εγγράψει την πρώτη μεταπτυχιακή του φοιτήτρια, τη Sabra Follett Meserve, υποψήφια διδάκτορα στην Τουρκική Ιστορία. Μερικές κοπέλες άλλων ΑΕΙ είχαν εγγραφεί μετά το 1962 σε μεμονωμένα μαθήματα για τα οποία το Πρίνστον είχε καλύτερες προσφορές από εκείνες των δικών τους ιδρυμάτων.)

Η πανεπιστημιούπολη

Η κυρίως πανεπιστημιούπολη είναι ένα «κάμπους» προαστιακού τύπου, σχεδιασμένο από αξιόλογους αρχιτέκτονες, όπως οι Benjamin Latrobe, Ralph Adams Cram, Robert Venturi και Nick Yeager. Η έκτασή του φθάνει τα 2.500 στρέμματα, με πολλά κτήρια, τα περισσότερα από τα οποία είναι των τελών του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα. Απέχει περί τη μία ώρα με το αυτοκίνητο από τη Νέα Υόρκη και από τη Φιλαδέλφεια. Το Nassau Hall βρίσκεται στο βόρειο άκρο, επί της ομώνυμης οδού. Εκτός από τον νεογοτθικό ρυθμό υπάρχουν τα νεοκλασικά Whig και Clio Halls. Το υψηλότερο κτήριο είναι το δεκατετραώροφο Fine Hall, έδρα του Τμήματος Μαθηματικών, που ολοκληρώθηκε το 1970. Και σύγχρονες προσθήκες φέρουν την υπογραφή μεγάλων αρχιτεκτόνων, όπως ο Ι.Μ. Πέι (Spelman Halls) και ο Φρανκ Γκέρι (Βιβλιοθήκη Χημείας). Πολλά γλυπτά διακοσμούν την πανεπιστημιούπολη, μεταξύ των οποίων έργα των Χένρυ Μουρ (Οβάλ με άκρες, γνωστό στους φοιτητές ως «η Μύτη του Νίξον»), Κλέμεντ Μήντμορ (Upstart II) και Αλεξάντερ Κάλντερ. Στο κάτω μέρος του, το κάμπους τελειώνει στη διώρυγα των Ντέλαγουερ και Ραριτάν (1830), και την τεχνητή Λίμνη Κάρνετζι, που έγινε με δωρεά του μεγιστάνα του χάλυβα Άντριου Κάρνετζι και χρησιμοποιείται για κωπηλασία και ιστιοπλοΐα.

Κτήρια

Μουσείο Τέχνης

Το Μουσείο Τέχνης του Πανεπιστημίου Πρίνστον περιέχει σχεδόν 60.000 πρωτότυπα εκθέματα και οι συλλογές του εκτείνονται χρονικά από την αρχαιότητα μέχρι τη σύγχρονη τέχνη και γεωγραφικά από τις μεσογειακές χώρες μέχρι την Κίνα και τη Λατινική Αμερική. Υπάρχει συλλογή αρχαίων ελληνικών και ρωμαϊκών αρχαιοτήτων: κεραμικών, μαρμάρινων, ορειχάλκινων και ρωμαϊκών ψηφιδωτών κατευθείαν από τις ανασκαφές του Πανεπιστημίου στην Αντιόχεια. Στο άλλο άκρο του φάσματος, έργα του Κλοντ Μονέ και του Άντι Γουόρχολ.

Πανεπιστημιακό παρεκκλήσιο

Το παρεκκλήσιο του πανεπιστημίου είναι ο τρίτος μεγαλύτερος πανεπιστημιακός ναός στον κόσμο (και ο μεγαλύτερος στη Β. Αμερική). Γνωστό για τη γοτθική σταυροειδή αρχιτεκτονική του, στεγάζει μία από τις μεγαλύτερες και πολυτιμότερες συλλογές υαλογραφίας στις ΗΠΑ. Στον ναό, που ανεγέρθηκε μεταξύ 1924 και 1927, λαβαίνουν χώρα οι τελετές εισαγωγής και αποφοιτήσεως. Το μήκος του φθάνει τα 82 μέτρα, το ύψος του τα 23 και η χωρητικότητά του τις δύο χιλιάδες άτομα. Ο άμβωνας μεταφέρθηκε από τη Γαλλία και χρονολογείται από τον 16ο αιώνα.

Οργάνωση και σπουδές

Το Πρίνστον είναι ένα από τα πλουσιότερα πανεπιστήμια στον κόσμο, με κληροδοτήματα ύψους 15,8 δισεκ. δολαρίων (τέταρτα στις ΗΠΑ), αλλά με τη μεγαλύτερη αναλογία αυτών ανά φοιτητή από όλα τα ΑΕΙ του κόσμου. Ο πλούτος αυτός διατηρείται από τις συνεχείς δωρεές των αποφοίτων του και από τους ειδικούς συμβούλους επενδύσεων.

Την τρέχουσα ακαδημαϊκή χρονιά (2007) το πανεπιστήμιο έχει 6.898 φοιτητές (4.923 προπτυχιακούς και 1.975 μεταπτυχιακούς) και 1.103 μέλη διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού.

Η πλήρης στέγαση όλων των προπτυχιακών φοιτητών είναι εγγυημένη και για τα 4 έτη σπουδών, και πάνω από το 95% των φοιτητών ζουν σε κοιτώνες μέσα στην πανεπιστημιούπολη (μόνο στους τριτοετείς και τους τεταρτοετείς επιτρέπεται να διαμένουν εκτός, πράγμα ασύμφορο εξαιτίας των υψηλών ενοικίων). Οι κοιτώνες είναι οργανωμένοι σε 6 ομάδες, που ονομάζονται "Residential Colleges" και έχουν η καθεμία χωρητικότητα 500 ατόμων και δικό της εστιατόριο.

Το Clio Hall

Μεταπτυχιακές σπουδές

Το Πρίνστον προσφέρει μεταπτυχιακούς τίτλους στα Μαθηματικά, τη Φυσική και Φυσική Πλάσματος, την Αστρονομία, τα Οικονομικά, την Ιστορία, την Πολιτική Επιστήμη, τη Φιλοσοφία και την Αγγλική Φιλολογία, τη Μηχανολογία και την Αρχιτεκτονική. Ωστόσο, το πανεπιστήμιο δεν διαθέτει Ιατρική Σχολή, ούτε Νομική Σχολή (που στις ΗΠΑ θεωρούνται μεταπτυχιακές). Η γνωστότερη επαγγελματική σχολή του είναι η «Σχολή Γούντροου Γουίλσον Δημόσιων και Διεθνών Υποθέσεων, που ιδρύθηκε το 1930.

Βιβλιοθήκες

Το σύστημα βιβλιοθηκών του Πρίνστον έχει πάνω από 6,2 εκατομμύρια τόμους (Αύγουστος 2005) και συνολικά 11 εκατομμύρια αντικείμενα (με τα χειρόγραφα κλπ.). Η κεντρική βιβλιοθήκη (Firestone Library) στεγάζει σχεδόν 4 εκατομμύρια τόμους και είναι μία από τις μεγαλύτερες πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες στον κόσμο. Εκτός από αυτή, υπάρχουν πολλές ειδικότερες, όπως της Αρχιτεκτονικής, της Ιστορίας της Τέχνης, των Μελετών Ανατολικής Ασίας, της Γεωλογίας και των Μελετών Εγγύς Ανατολής. Τον Φεβρουάριο 2007 το Πρίνστον έγινε το δωδέκατο μείζον σύστημα βιβλιοθηκών που άρχισε να συμμετέχει στο φιλόδοξο σχέδιο της Google να σαρώσει τα σημαντικότερα γραπτά έργα της ανθρωπότητας και να τα διαθέσει από το Διαδίκτυο [1].

Εισαγωγή φοιτητών και οικονομική βοήθεια

Το Πανεπιστήμιο Πρίνστον είναι ένα από τα πλέον επιλεκτικά ΑΕΙ των ΗΠΑ, με ποσοστό των υποψήφιων προπτυχιακών φοιτητών που γίνονται δεκτοί 9,5% των όσων υπέβαλαν αίτηση, ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά στις ΗΠΑ. Το 60% των πρωτοετών λαμβάνουν κάποιας μορφής οικονομική βοήθεια.

Αξιολογήσεις

Από το 2001 ως το 2008 το Πανεπιστήμιο Πρίνστον αξιολογήθηκε ως το όγδοο καλύτερο στον κόσμο από το Πανεπιστήμιο της Σαγκάης Jiao Tong, και έκτο στον κόσμο (τρίτο στη Β. Αμερική) από την THES - QS World University Rankings το 2006.

Πρόσφατα το Πρίνστον αγόρασε έναν υπερυπολογιστή, τον Orangena, από την IBM, που τον Νοέμβριο 2005 κατατασσόταν ως ο 79ος ταχύτερος στον κόσμο.

Προσωπικότητες που συνδέονται με το Πρίνστον

• Δύο από τους προέδρους των ΗΠΑ ήταν απόφοιτοι του Πρίνστον: ο Τζέιμς Μάντισον και ο Γούντροου Γουίλσον. Ακόμα, ο Τζον Φ. Κένεντυ πέρασε το πρώτο εξάμηνο των πανεπιστημιακών του σπουδών στο Πρίνστον, πριν πάρει μετεγγραφή για το Χάρβαρντ «λόγω ασθενείας».

• Ο βραβευμένος με Νόμπελ το 1994 μαθηματικός Τζον Φορμπς Νας «έγραψε ιστορία» στο Πρίνστον ως «το Φάντασμα του Φάιν Χωλ»: Μία παράδοση ανέφερε ότι μια σκιώδης μορφή περιφερόταν στο κτήριο αυτό (που στεγάζει το Τμήμα Μαθηματικών) και έγραφε πολύπλοκες εξισώσεις στους πίνακες. Ο θρύλος απομυθοποιήθηκε το 1993, από τον ίδιο τον Νας, που μετά τη βράβευσή του έγινε αποδεκτός από τους υπόλοιπους διδάσκοντες ως ένα ισότιμο μέλος της ακαδημαϊκής κοινότητας του Πρίνστον.

Το Πρίνστον στη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο

• Το λογοτεχνικό ντεμπούτο του Φ. Σκοτ Φιτζέραλντ, το This Side of Paradise, είναι μία χαλαρά αυτοβιογραφική διήγηση των χρόνων του στο Πρίνστον.
• Στο έργο του Έρνεστ Χέμινγουεϊ The Sun Also Rises, ο ήρωας Robert Cohn ήταν φοιτητής του Πρίνστον.
• Η τιμημένη με βραβείο Όσκαρ ταινία Ένας υπέροχος άνθρωπος, που εξιστορεί τη ζωή του διάσημου μαθηματικού Τζον Φορμπς Νας, διαδραματίζεται κατά ένα μεγάλο μέρος της στο πανεπιστήμιο. Παρά το ότι η ταινία, αντίθετα από το βιβλίο της Sylvia Nasar πάνω στο οποίο βασίζεται ελεύθερα, δεν ακολουθεί πιστά τα γεγονότα, ο Νας πράγματι έλαβε το διδακτορικό του από το Πρίνστον και είναι καθηγητής εκεί.
• Η ταινία I.Q., με τους Μεγκ Ράιαν και Τιμ Ρόμπινς, και με τον Γουόλτερ Ματάου στον ρόλο του Αϊνστάιν, διαδραματίζεται επίσης στο πανεπιστήμιο.* Το βιβλίο The Rule of Four, καθώς και μία ολόκληρη σειρά βιβλίων μυστηρίου της Ann Waldron, όπως τα The Princeton Murders, Death of a Princeton President, Unholy Death in Princeton, A Rare Murder in Princeton και τελευταίο το The Princeton Impostor, έχουν τις υποθέσεις τους να διαδραματίζονται στην πανεπιστημιούπολη και στο γειτονικό Θεολογικό Σεμινάριο.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Ονομάσθηκε προς τιμή του

Ο Παγετώνας Πρίνστον στην Αλάσκα ονομάσθηκε έτσι από το πανεπιστήμιο.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Ο επίσημος ιστοτόπος
• Εισαγωγές προπτυχιακών φοιτητών
• Οδηγός φοιτητών
• Επίσημος ιστοτόπος για τις αθλητικές ομάδες του Πρίνστον
• The Daily Princetonian, η ανεξάρτητη φοιτητική καθημερινή εφημεριδούλα του Πρίνστον
• A Princeton Companion - online βιβλίο με άφθονες πληροφορίες για την ιστορία του Πανεπιστημίου
• Συλλογή φωτογραφιών
• Princeton for the Nation's Service - ο εναρκτήριος λόγος του μετέπειτα προέδρου των ΗΠΑ Γούντροου Γουίλσον όταν έγινε πρόεδρος του Πανεπιστημίου Πρίνστον το 1902.