Φυγόκεντρος δύναμη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ αφαιρέθηκε η Κατηγορία:Φαινόμενα (με το HotCat)
Γραμμή 13: Γραμμή 13:
{{φυσική-επέκταση}}
{{φυσική-επέκταση}}



[[Κατηγορία:Δυναμική]]
[[Κατηγορία:Περιστροφική κίνηση]]


[[ar:قوة نابذة]]
[[ar:قوة نابذة]]

Έκδοση από την 10:28, 25 Ιανουαρίου 2012

Πρότυπο:Βελτίωση


Η Φυγόκεντρος δύναμη είναι φαινόμενη (ψευδής) δύναμη που «αισθάνεται» ένα σώμα το οποίο εκτελεί κυκλική κίνηση, η οποία μοιάζει να το σπρώχνει (ή να το τραβά) να φύγει από την κυκλική του τροχιά, προς τα έξω. Κάθε σώμα που κινείται σε μη επιταχυνόμενο σύστημα αναφοράς τείνει να διατηρήσει την ταχύτητα προς την κατεύθυνση που έχει κάθε στιγμή. Η εξανάγκαση ενός σώματος να κινείται κυκλικά και όχι ευθύγραμμα, να στρίβει δηλαδή συνεχώς από μια δύναμη, φέρνει την αίσθηση πως η αδράνειά του (η τάση του να συνεχίσει να κινείται ευθύγραμμα) είναι δύναμη (φυγόκεντρος).

Γενικά

Πρόκειται για χαρακτηριστική ψευδοδύναμη που εμφανίζεται σεσύστημα επί του οποίου ασκείται κεντρομόλος δύναμη, δηλαδή δύναμη που υποχρεώνει αυτό σε καμπυλόγραμμη ή κυκλική κίνηση. Η φυγόκεντρος δύναμη εμαφνίζεται στα μέλη του συτήματος, αν το ίδιο θεωρηθεί σύστημα αναφοράς.

Γενικά ένα σώμα ακολουθεί καμπυλόγραμμη ή πλήρη κυκλική κίνηση όταν επιδρά σ΄ αυτό κεντρομόλος δύναμη που ασκείται είτε με σύνδεσμο αυτού με το κέντρο της καμπύλης ή της κυκλικής τροχιάς, (π.χ. σφεντόνα κυκλικής κίνησης), είτε με κυκλοτερή τοιχώματα (π.χ. γύρος του θανάτου) είτε από υποχρεωτική καμπυλόγραμμη τροχιά (π.χ. στροφή δρόμου, ή σιδηροδρομικής γραμμής), είτε τέλος αυτοδύναμα σε στροφή του ίδιου του μέσου (π.χ. στροφή αυτοκινήτου, πλοίου κ.λπ.). Στις περιπτώσεις αυτές το διάνυσμα της κεντρομόλου δύναμης ασκείται πάντα από το μέσον προς το κέντρο της καμπυλόγραμμης κίνησης.
Η φυγόκεντρος δύναμη είναι ίση κατά μέτρο με την κεντρομόλο, με ίδια κατεύθυνση αλλά με διάνυσμα αντίθετης φοράς.

Η φυγόκεντρος δύναμη υφίσταται όσο χρόνο ασκείται η κεντρομόλος δύναμη. Συνεπώς μόλις παύσει η δεύτερη παύει ταυτόχρονα και η πρώτη και το σώμα ή σύστημα ακολουθεί τότε ευθεία κίνηση κατά την εφαπτόμενη της πρότερης κυκλικής τροχιάς του, κατά το σημείο και χρόνο που παύουν αυτές.