Ιωσήφ Αντωνόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Ο '''Ιωσήφ Γ΄Αντωνόπουλος''' ή '''Δαλίβαρης''', (μέσα 18ου αιώνα-1821), υπήρξε διαδοχικά Μητροπολίτης Κοζάνης και Θεσσαλονίκης και έχει ανακηρυχθεί [[Άγιος|άγιος]] από την [[Ορθόδοξη Εκκλησία]]. |
Ο '''Ιωσήφ Γ΄Αντωνόπουλος''' ή '''Δαλίβαρης''', (μέσα 18ου αιώνα-1821), υπήρξε διαδοχικά Μητροπολίτης Κοζάνης και Θεσσαλονίκης και έχει ανακηρυχθεί [[Άγιος|άγιος]] από την [[Ορθόδοξη Εκκλησία]]. |
||
==Βιογραφία== |
|||
Οι πηγές γύρω από τη ζωή του είναι πενιχρές και εμποδίζουν μια διεξοδική βιογράφησή του. Γεννήθηκε στη [[Δημητσάνα|Δημητσάνα]] στα μέσα του 18ου αιώνα. Τα πρώτα γράμματα πρέπει να τα έλαβε στην γεννέτειρά του και ίσως να φοίτησε στο σχολείο της [[Μονή Φιλοσόφου|Μονή Φιλοσόφου]] ή στην [[Σχολή Δημητσάνας|Σχολή Δημητσάνας]]<ref>Τάσος Γριτσόπουλος, ''Ο εθνομάρτυς μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Ιωσήφ Δαλιβήρης ο από Δράμας'', Μακεδονικά, τομ 4 (1960),σελ.471 </ref> |
Οι πηγές γύρω από τη ζωή του είναι πενιχρές και εμποδίζουν μια διεξοδική βιογράφησή του. Γεννήθηκε στη [[Δημητσάνα|Δημητσάνα]] στα μέσα του 18ου αιώνα. Τα πρώτα γράμματα πρέπει να τα έλαβε στην γεννέτειρά του και ίσως να φοίτησε στο σχολείο της [[Μονή Φιλοσόφου|Μονή Φιλοσόφου]] ή στην [[Σχολή Δημητσάνας|Σχολή Δημητσάνας]]<ref>Τάσος Γριτσόπουλος, ''Ο εθνομάρτυς μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Ιωσήφ Δαλιβήρης ο από Δράμας'', Μακεδονικά, τομ 4 (1960),σελ.471 </ref> |
||
Εικασίες μόνο μπορούν να γίνουν και για τα μετέπειτα βήματά του: [[Άγιο Όρος]], [[Σμύρνη]], [[Κωνσταντινούπολη]] είναι κάποιοι από τους πιθανούς, μα όχι βέβαιους προορισμούς του, με σκοπό την περαιτέρω μόρφωσή του. Το [[1780]] ή το [[1787]] διαδέχεται τον [[μητροπολίτη Γεράσιμο]] ο οποίος καταγόταν από την [[Πάρος|Πάρο]] στον μητροπολιτικό θρόνο της [[Δράμας]]. Μετά τον θάνατο του [[Γεράσιμος μητροπολίτης Θεσσαλονίκης|Γεράσιμου Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης]], μετατίθεται τον [[Νοέμβριος|Νοέμβριο]] του [[1810]] στην [[Θεσσαλονίκη]]. Τόσο κατά την αρχιερατεία του στην [[Κοζάνη|Κοζάνη]] όσο και στην Θεσσαλονίκη μεταβαίνει συχνά στην [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινούπολη]] προκειμένου να συμμετάσχει ως συνοδικό μέλος στην Πατριαρχική Σύνοδο. Πατριαρχικά έγγραφα που έχουν εκδοθεί κατά το διάστημα 1815-1821 φέρουν και τη δική του υπογραφή.<ref>όπ.π., σελ.483-486</ref> |
Εικασίες μόνο μπορούν να γίνουν και για τα μετέπειτα βήματά του: [[Άγιο Όρος]], [[Σμύρνη]], [[Κωνσταντινούπολη]] είναι κάποιοι από τους πιθανούς, μα όχι βέβαιους προορισμούς του, με σκοπό την περαιτέρω μόρφωσή του. Το [[1780]] ή το [[1787]] διαδέχεται τον [[μητροπολίτη Γεράσιμο]] ο οποίος καταγόταν από την [[Πάρος|Πάρο]] στον μητροπολιτικό θρόνο της [[Δράμας]]. Μετά τον θάνατο του [[Γεράσιμος μητροπολίτης Θεσσαλονίκης|Γεράσιμου Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης]], μετατίθεται τον [[Νοέμβριος|Νοέμβριο]] του [[1810]] στην [[Θεσσαλονίκη]]. Τόσο κατά την αρχιερατεία του στην [[Κοζάνη|Κοζάνη]] όσο και στην Θεσσαλονίκη μεταβαίνει συχνά στην [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινούπολη]] προκειμένου να συμμετάσχει ως συνοδικό μέλος στην Πατριαρχική Σύνοδο. Πατριαρχικά έγγραφα που έχουν εκδοθεί κατά το διάστημα 1815-1821 φέρουν και τη δική του υπογραφή.<ref>όπ.π., σελ.483-486</ref> |
||
Έκδοση από την 23:24, 19 Νοεμβρίου 2011
Ο Ιωσήφ Γ΄Αντωνόπουλος ή Δαλίβαρης, (μέσα 18ου αιώνα-1821), υπήρξε διαδοχικά Μητροπολίτης Κοζάνης και Θεσσαλονίκης και έχει ανακηρυχθεί άγιος από την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Βιογραφία
Οι πηγές γύρω από τη ζωή του είναι πενιχρές και εμποδίζουν μια διεξοδική βιογράφησή του. Γεννήθηκε στη Δημητσάνα στα μέσα του 18ου αιώνα. Τα πρώτα γράμματα πρέπει να τα έλαβε στην γεννέτειρά του και ίσως να φοίτησε στο σχολείο της Μονή Φιλοσόφου ή στην Σχολή Δημητσάνας[1] Εικασίες μόνο μπορούν να γίνουν και για τα μετέπειτα βήματά του: Άγιο Όρος, Σμύρνη, Κωνσταντινούπολη είναι κάποιοι από τους πιθανούς, μα όχι βέβαιους προορισμούς του, με σκοπό την περαιτέρω μόρφωσή του. Το 1780 ή το 1787 διαδέχεται τον μητροπολίτη Γεράσιμο ο οποίος καταγόταν από την Πάρο στον μητροπολιτικό θρόνο της Δράμας. Μετά τον θάνατο του Γεράσιμου Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης, μετατίθεται τον Νοέμβριο του 1810 στην Θεσσαλονίκη. Τόσο κατά την αρχιερατεία του στην Κοζάνη όσο και στην Θεσσαλονίκη μεταβαίνει συχνά στην Κωνσταντινούπολη προκειμένου να συμμετάσχει ως συνοδικό μέλος στην Πατριαρχική Σύνοδο. Πατριαρχικά έγγραφα που έχουν εκδοθεί κατά το διάστημα 1815-1821 φέρουν και τη δική του υπογραφή.[2] Με την έναρξη της Επανάστασης στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες ο Σουλτάνος θα ζητήσει για εγγύηση επτά αρχιερείς ένας από τους οποίους ήταν και ο Ιωσήφ. Μετά τον απαγχονισμό του Πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄ στις 3 Ιουνίου 1821, θανατώθηκε μαζί με άλλους αρχιερείς [3]
Ο Μανουήλ Γεδεών τον χαρακτηρίζει «πεπαιδευμένον και φιλόμουσον κληρικόν»[4]. Ενδεικτικό της φιλομάθειάς του ήταν το γεγονός πως ήθελε να προμηθεύεται νεοκδοθέντα βιβλία: έτσι αναφέρετι στον κατάλογο της εκδοθείσας το 1806 ΄΄Επιτομής χρονολογικής της Γενικής Ιστορίας, εκ της Γαλλικής εις την ημετέραν μετενεχθείσης διάλεκτον, μετά πλείστων σημειώσεων επαυξηθείσης υπό του φιλογενούς Λάμπρου Αντωνιάδου,του εκ Μοισίας, εξάλλου συνδρομητής υπήρξε και της ΄΄Γεωγραφίας του Διονυσίου Πύρρου του Θεσσαλού.[5] Ταυτόχρονα ενισχύει την έκδοση και άλλων βιβλίων θρησκευτικού περιεχομένου, όπως του Μαρτυρολογίου του Νικόδημου του Αγιορείτη[6]
Η Εκκλησία εοτράζει την μνήμη του στις 3 Ιουνίου
Παραπομπές
Βιβλιογραφία
- Τάσος Γριτσόπουλος, Ο εθνομάρτυς μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Ιωσήφ Δαλιβήρης ο από Δράμας, Μακεδονικά, τομ 4 (1960),σελ. 470-494