Νικόλαος Μαυροκορδάτος (1837-1903): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 3: | Γραμμή 3: | ||
Ο '''Νικόλαος Μαυροκορδάτος''' ([[1837]]-[[31 Ιανουαρίου]] [[1903]]) ήταν βουλευτής και υπουργός. |
Ο '''Νικόλαος Μαυροκορδάτος''' ([[1837]]-[[31 Ιανουαρίου]] [[1903]]) ήταν βουλευτής και υπουργός. |
||
==Βιογραφία== |
==Βιογραφία== |
||
Γεννήθηκε στη [[Τεργέστη]] και ήταν γιος του [[Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος|Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου]] και της Χαρίκλειας Αργυροπούλου. Σπούδασε [[νομικά]] στην Αθήνα και στο [[Παρίσι]] και τον Αύγουστο του [[1858]] διορίστηκε β΄ γραμματέας της Ελληνικής πρεσβείας στην Κωνσταντινούπολη. Το [[1866]] διορίστηκε νομάρχης [[Κέρκυρα|Κερκύρας]], θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το [[1869]]. Στη συνέχεια κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής με το Τρικουπικό κόμμα ενώ |
Γεννήθηκε στη [[Τεργέστη]] και ήταν γιος του [[Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος|Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου]] και της Χαρίκλειας Αργυροπούλου. Σπούδασε [[νομικά]] στην Αθήνα και στο [[Παρίσι]] και τον Αύγουστο του [[1858]] διορίστηκε β΄ γραμματέας της Ελληνικής πρεσβείας στην Κωνσταντινούπολη. Το [[1866]] διορίστηκε νομάρχης [[Κέρκυρα|Κερκύρας]], θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το [[1869]]. Στη συνέχεια κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής με το Τρικουπικό κόμμα ενώ χρημάτισε υπουργός Εκκλησιαστικών & Δημόσιας Εκπαίδευσης στην [[Κυβέρνηση Χαριλάου Τρικούπη 1878|Κυβέρνηση Χαριλάου Τρικούπη του 1878]] και στην [[Κυβέρνηση Χαριλάου Τρικούπη 1880|κυβέρνηση του 1880]]. Διετέλεσε πρεσβευτής της Ελλάδας στο Παρίσι ([[1882]]-[[1885]]), στην [[Αγία Πετρούπολη]] ([[1886]]-[[1889]]) και στην [[Κωνσταντινούπολη]] ([[1889]]-[[1902]]). Το [[1895]] συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις συμβιβασμού στο [[Λονδίνο]] ενώ το [[1897]] υπέγραψε ως πληρεξούσιος της Ελλάδας την συνθήκη ειρήνης στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ Ελλάδας και [[Τουρκία|Τουρκίας]]. Το [[1902]] παραιτήθηκε από τη θέση του πρεσβευτή για να ξαναεκλεγεί βουλευτής. Σε περίπτωση παραίτησης του [[Αλέξανδρος Ζαΐμης|Αλέξανδρου Ζαΐμη]] θεωρείτο ως επικρατέστερος διάδοχος του για την αρχηγία του Τρικουπικού κόμματος. Επίσης είχε χρηματίσει πρόεδρος του συλλόγου ''«προς διάδοσιν των ελληνικών γραμμάτων»'' την περίοδο 1871-1882. |
||
Απεβίωσε ξαφνικά στην [[Αθήνα]] στις 31 Ιανουαρίου του [[1903]]. Ήταν παντρεμένος με την ρουμάνικης καταγωγής Ελένη Μπαλς και είχε τέσσερα παιδιά, τον Αλέξανδρο, την Σοφία, μετέπειτα σύζυγο του στρατηγού Αλέξανδρου Σούτσου, με τον οποίο απέκτησε μεταξύ άλλων την Ελένη, σύζυγο του [[Βασίλειος Μ. Μελάς|Βασίλειου Μελά]], την Χαρίκλεια, μετέπειτα σύζυγο του [[Γεώργιος Μπαλτατζής|Γεωργίου Μπαλτατζή]] και τον Γεώργιο. |
Απεβίωσε ξαφνικά στην [[Αθήνα]] στις 31 Ιανουαρίου του [[1903]]. Ήταν παντρεμένος με την ρουμάνικης καταγωγής Ελένη Μπαλς και είχε τέσσερα παιδιά, τον Αλέξανδρο, την Σοφία, μετέπειτα σύζυγο του στρατηγού Αλέξανδρου Σούτσου, με τον οποίο απέκτησε μεταξύ άλλων την Ελένη, σύζυγο του [[Βασίλειος Μ. Μελάς|Βασίλειου Μελά]], την Χαρίκλεια, μετέπειτα σύζυγο του [[Γεώργιος Μπαλτατζής|Γεωργίου Μπαλτατζή]] και τον Γεώργιο. |
||
Έκδοση από την 12:29, 28 Αυγούστου 2010
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Νικόλαος Μαυροκορδάτος (1837-31 Ιανουαρίου 1903) ήταν βουλευτής και υπουργός.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στη Τεργέστη και ήταν γιος του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου και της Χαρίκλειας Αργυροπούλου. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και στο Παρίσι και τον Αύγουστο του 1858 διορίστηκε β΄ γραμματέας της Ελληνικής πρεσβείας στην Κωνσταντινούπολη. Το 1866 διορίστηκε νομάρχης Κερκύρας, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1869. Στη συνέχεια κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής με το Τρικουπικό κόμμα ενώ χρημάτισε υπουργός Εκκλησιαστικών & Δημόσιας Εκπαίδευσης στην Κυβέρνηση Χαριλάου Τρικούπη του 1878 και στην κυβέρνηση του 1880. Διετέλεσε πρεσβευτής της Ελλάδας στο Παρίσι (1882-1885), στην Αγία Πετρούπολη (1886-1889) και στην Κωνσταντινούπολη (1889-1902). Το 1895 συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις συμβιβασμού στο Λονδίνο ενώ το 1897 υπέγραψε ως πληρεξούσιος της Ελλάδας την συνθήκη ειρήνης στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Το 1902 παραιτήθηκε από τη θέση του πρεσβευτή για να ξαναεκλεγεί βουλευτής. Σε περίπτωση παραίτησης του Αλέξανδρου Ζαΐμη θεωρείτο ως επικρατέστερος διάδοχος του για την αρχηγία του Τρικουπικού κόμματος. Επίσης είχε χρηματίσει πρόεδρος του συλλόγου «προς διάδοσιν των ελληνικών γραμμάτων» την περίοδο 1871-1882.
Απεβίωσε ξαφνικά στην Αθήνα στις 31 Ιανουαρίου του 1903. Ήταν παντρεμένος με την ρουμάνικης καταγωγής Ελένη Μπαλς και είχε τέσσερα παιδιά, τον Αλέξανδρο, την Σοφία, μετέπειτα σύζυγο του στρατηγού Αλέξανδρου Σούτσου, με τον οποίο απέκτησε μεταξύ άλλων την Ελένη, σύζυγο του Βασίλειου Μελά, την Χαρίκλεια, μετέπειτα σύζυγο του Γεωργίου Μπαλτατζή και τον Γεώργιο.