Διασωλήνωση
Η διασωλήνωση ως γενικός όρος αφορά στην εισαγωγή ενός σωλήνα[1] σε μια φυσική κοιλότητα του σώματος ή σε ένα κοίλο όργανο. Ο αντίστοιχος ιατρικός όρος διασωλήνωση συνήθως αναφέρεται στην εισαγωγή ενός αναπνευστικού σωλήνα μέσω της στοματικής οδού ή της μύτης, στο λαιμό ή στην τραχεία. Χρησιμοποιείται σε έκτακτες - επείγουσες καταστάσεις ως ένας απολύτως απαραίτητος προστατευμένος αερισμός για την οξυγόνωση του ανθρώπινου οργανισμού. Σε σπάνιες περιπτώσεις, ο όρος διασωλήνωση χρησιμοποιείται επίσης για να περιγράψει τις ενδοσκοπικές επεμβάσεις.
Τύποι διασωλήνωσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στοματοφαρυγγική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εάν ένας πλαστικός σωλήνας (κυρτός) τοποθετηθεί πάνω από το στόμα στον λαιμό (φάρυγγα), ονομάζεται στοματοφαρυγγικός σωλήνας.
Ρινοφαρυγγική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με τον ρινοφαρυγγικό σωλήνα σύμφωνα με τον Wendl (αλλιώς Wendl tube), ο σωλήνας εισάγεται μέσω της μύτης και στηρίζεται στον λαιμό όπως οι στοματοφαρυγγικοί σωλήνες.
Ο σωλήνας Wendl είναι γενικά καλύτερα ανεκτός εάν εξακολουθούν να υπάρχουν προστατευτικά αντανακλαστικά και είναι λιγότερο πιθανό να προκαλέσει αίσθημα φίμωσης από τον αντίστοιχο σωλήνα Guedel, ο οποίος εισάγεται από το στόμα.[2]
Ενδοτραχειακή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά τη διάρκεια της <i>ενδοτραχειακής διασωλήνωσης</i>, ένας ενδοτραχειακός σωλήνας εισάγεται μέσω του στόματος (στοματοτραχειακός) ή της μύτης (ρινοτραχειακός) μεταξύ των φωνητικών πτυχών του λάρυγγα και στην τραχεία.
Στους ενήλικες, ο σωλήνας κανονικά εισάγεται σε απόσταση 21 εκ. από τα πρόσθια δόντια της άνω γνάθου. Αυτό αποκλίνει από τα εξαιρετικά μικρά ή εξαιρετικά μεγάλα άτομα.
Αυτή η ενδοτραχειακή διασωλήνωση πραγματοποιείται σε ασθενείς υπό αναισθησία [3] όταν είτε χωρίς ανταπόκριση είτε με οξείες αναπνευστικές διαταραχές, προκειμένου να προστατεύονται οι αεραγωγοί από την εισρόφηση και να επιτραπεί ο αερισμός. Δεδομένου ότι οι ανατομικές διαστάσεις διαφέρουν από άτομο σε άτομο και, ως εκ τούτου και η ανατομία του στόματος και του λαιμού καθώς και της τραχείας και της γλωττίδας, υπάρχει ταξινόμηση σύμφωνα με τους Cormack και Lehane για την ταξινόμηση της δυσκολίας της διασωλήνωσης - χωρισμένη σε τέσσερις διαφορετικές μοίρες, κατά του πόσο καλά φαίνεται η γλωττίδα.
Υπάρχουν διάφορες επιλογές για την απλοποίηση της ενδοτραχειακής διασωλήνωσης, όπως ο λεγόμενος ελιγμός Sellick ή ο λεγόμενος ελιγμός BURP. Η διασωλήνωση θεωρείται πλέον τυπική μέθοδος ασφάλισης του αεραγωγού από εκπαιδευμένο ιατρό, γι' αυτό και ο όρος, διασωλήνωση, αναφέρεται συχνά με τη στενότερη έννοια.
Η εισαγωγή σωλήνα με δύο αυλούς επιτρέπει τον ξεχωριστό αερισμό των πνευμόνων, κάτι που απαιτείται σε ορισμένες επεμβάσεις θωρακικής χειρουργικής. Αυτό μερικές φορές περιγράφεται και ως ενδοβρογχική διασωλήνωση επειδή η άκρη του σωλήνα ακουμπάει σε έναν κύριο βρόγχο.
Εναλλακτικές στην ενδοτραχειακή διασωλήνωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εναλλακτικές λύσεις για την ενδοτραχειακή διασωλήνωση είναι συσκευές όπως η λαρυγγική μάσκα και ο λαρυγγικός σωλήνας που χρησιμοποιούνται συχνά για αερισμό σε μικρές επεμβάσεις, όταν είναι αδύνατη η σωστή τοποθέτηση του σωλήνα από μη ιατρικό ιατρικό προσωπικό.
Αναφέρεται ρητά στις κατευθυντήριες οδηγίες για την ανάνηψη με βάσεις τις κατευθυντήριες γραμμές του ERC του 2011 ότι άπειρα άτομα θα πρέπει να χρησιμοποιούν εναλλακτικές λύσεις για να ασφαλίσουν τον αεραγωγό προκειμένου να αποφευχθεί η λανθασμένη διασωλήνωση, δηλαδή η επικίνδυνη εισαγωγή του ενδοτραχειακού σωλήνα στον οισοφάγο με αποτέλεσμα τη γαστρική διάταση.[4] Σε ορισμένες περιπτώσεις, η διασωλήνωση μπορεί να αποφευχθεί με τη χρήση του λεγόμενου μη επεμβατικού αερισμού (NIV).[5]
Μια άλλη εναλλακτική είναι η ενδολαρυγγική διασωλήνωση[6] μέσω κρικοθυρεοειδοτομής, η οποία χρησιμοποιήθηκε ήδη από το 1885 από τον ιατρό Joseph O'Dwyer (1841-1898) για την διφθερίτιδα.
Διαβάστε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Roche Lexicon Medicine. 5η, αναθεωρημένη και διευρυμένη έκδοση. Urban & Fischer στο Elsevier, Μόναχο/Ιένα 2003, ISBN 3-437-15180-0
- Rossaint, Werner, Zwissler (επιμ.): Αναισθησιολογία. Γενική και ειδική αναισθησιολογία, παυσίπονο και εντατική ιατρική. 2. έκδοση. Springer, Βερολίνο 2008, ISBN 978-3-540-76301-7
- Εντατική θεραπεία και αναισθησία. Lothar Ullrich (Επιμ.). 2., νέα επεξεργασία. και exp. έκδοση. Thieme, Στουτγάρδη/Νέα Υόρκη, NY 2010, ISBN 978-3-13-130912-9
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Tubus im Duden
- ↑ Toleranz Wendl-Tubus. Seite 52
- ↑ Vgl. auch H. Orth, I. Kis: Schmerzbekämpfung und Narkose. In: Franz Xaver Sailer, Friedrich Wilhelm Gierhake (Hrsg.): Chirurgie historisch gesehen. Anfang – Entwicklung – Differenzierung. Dustri-Verlag, Deisenhofen bei München 1973, ISBN 3-87185-021-7, S. 1–32, hier: S. 21–23 (Intubation).
- ↑ C. D. Deakin u. a.: European Resuscitation Council Guidelines for Resuscitation 2010 Section 4. Adult advanced life support. Resuscitation. 2010 Oct;81(10):1305-52. doi:10.1016/j.resuscitation.2010.08.017, PMID 20956049.
- ↑ Rolf Dembinski: Nichtinvasive Beatmungsformen. In: Anästhesie & Intensivmedizin. Band 60, Juni 2019, S. 308–315, doi:10.19224/ai2019.308 (ai-online.info [PDF; 189 kB]).
- ↑ Paul Diepgen, Heinz Goerke: Aschoff/Diepgen/Goerke: Kurze Übersichtstabelle zur Geschichte der Medizin. 7., neubearbeitete Auflage. Springer, Berlin/Göttingen/Heidelberg 1960, S. 50.