Διαθεματική προσέγγιση της γνώσης

Με τον όρο διαθεματική προσέγγιση της γνώσης εννοούμε μια πρόταση στο χώρο της γνωστικής ψυχολογίας και της παιδαγωγικής, σύμφωνα με την οποία το προς μάθηση αντικείμενο (θέμα) προσεγγίζεται πιο εύκολα από δρόμους που δεν συμπίπτουν με τη θεώρηση της επιστήμης σε κλάδους. Με πιο απλά λόγια διαθεματική προσέγγιση ορίζεται η πολύπλευρη διερεύνηση και μελέτη ενός θέματος που άπτεται πολλών γνωστικών αντικειμένων. Για παράδειγμα, σε μια διαθεματική προσέγγιση με «θέμα» το νερό, η μελέτη του θα ξεκινούσε από ερωτήματα που προέρχονται από διάφορες μορφές γνώσης: «τι είναι το νερό δηλαδή, ποια τα συστατικά του;» (χημεία), "πώς συμπεριφέρεται το νερό από φυσική άποψη;" (φυσική),"η σημασία του νερού για το περιβάλλον και τη ζωή στον πλανήτη; " (περιβάλλον), "ποια έθιμα της ελληνικής παράδοσης σχετίζονται με το νερό;" (λαογραφία), "ποια είναι η σχέση του νερού με τη φιλοσοφία ή με τη θρησκεία;" κτλ.

Συγγενής με τη διαθεματική προσέγγιση της γνώσης είναι και η λεγόμενη διεπιστημονική προσέγγιση, η οποία περιορίζει τις μορφές γνώσης από τις οποίες ξεκινά η διδασκαλία/μάθηση στο χώρο των επιστημών.

Η διαθεματική προσέγγιση στην Ελλάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με τη νοοτροπία της διαθεματικής προσέγγισης της γνώσης θεωρείται ότι είναι το επίσημο αναλυτικό πρόγραμμα που καθορίζει το αντικείμενο και τις διδακτικές διαδικασίες που ακολουθούνται στα δημόσια και ιδιωτικά σχολεία της Ελλάδας (βλ. συνδέσεις). Η εισαγωγή της διαθεματικής προσέγγισης στην ελληνική εκπαίδευση προσεγγίστηκε αρχικά ως προβληματισμός περίπου στα μέσα της δεκαετίας του '80, για να συγκεκριμενοποιηθεί αργότερα στα αναλυτικά προγράμματα και τα σχολικά βιβλία που γράφτηκαν την επόμενη δεκαετία.