Διαβολογυναίκα (ταινία, 1989)
| Η Διαβολογυναίκα | |
|---|---|
.jpg) | |
| Σκηνοθεσία |
|
| Παραγωγή |
|
| Σενάριο | Μπάρι Στρούγκατζ |
| Βασισμένο σε | Διαβολογυναίκα |
| Πρωταγωνιστές | Μέριλ Στριπ[1][2], Ροζάν Μπαρ[1][2], Εντ Μπέγκλεϊ Τζούνιορ, Λίντα Χαντ[1][2], Σίλβια Μάιλς[2], Α Μαρτίνεζ[2], Μαρία Πιτίλο[2], Ντέμπορα Ρας[3], Τζουν Γκέιμπλ[3] και Τζακ Γκίλπιν[3] |
| Μουσική | Χάουαρντ Σορ |
| Φωτογραφία | Όλιβερ Στέιπλετον |
| Μοντάζ | Κρεγκ Μακέι |
| Διανομή | Orion Pictures και Netflix |
| Πρώτη προβολή | 1989 |
| Διάρκεια | 96 λεπτά |
| Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Γλώσσα | Αγγλικά |
| δεδομένα () | |
Η Διαβολογυναίκα είναι αμερικανική μαύρη κωμωδία του 1989 σε σκηνοθεσία της Σούζαν Σάιντελμαν και σενάριο των Μπάρι Στρούγκατζ και Μαρκ Ρ. Μπαρνς. [4] [5] Πρωταγωνιστούν η Μέριλ Στριπ, η Ροζάν Μπαρ (στο κινηματογραφικό της ντεμπούτο) και ο Εντ Μπέγκλεϊ Τζούνιορ. Πρόκειται για ελεύθερη διασκευή του ομότιτλου μυθιστορήματος (αγγλικά: The Life and Loves of a She-Devil) του 1983 της Βρετανίδας συγγραφέα Φέι Γουέλντον, Η ταινία αφηγείται την ιστορία της Ρουθ Πάτσετ, μιας υπέρβαρης νοικοκυράς η οποία αναζητά διαβολική εκδίκηση όταν ο άπιστος σύζυγός της εγκαταλείπει την ίδια και τα παιδιά τους για χάρη της λαμπερής Μαίρης Φίσερ, που είναι μυθιστοριογράφος ροζ μπεστ σέλερ.
Πρόκειται για τη δεύτερη προσαρμογή του μυθιστορήματος της Γουέλντον μετά την τηλεοπτική μίνι σειρά του BBC The Life and Loves of a She-Devil που προβλήθηκε το 1986. Η ταινία γυρίστηκε εν μέσω του πρώτου διαλείμματος της σεζόν του σίριαλ Roseanne του ABC όπου πρωταγωνιστούσε η Μπαρ στη Νέα Υόρκη όλη την άνοιξη και το καλοκαίρι του 1989. Για λίγο, η Στριπ, η οποία ήταν μία από τις πρώτες ηθοποιούς που διάβασε το σενάριο, σκέφτηκε να πάρει η ίδια τον ρόλο της Ρουθ, αλλά αργότερα επέλεξε να παίξει τη Φίσερ, καθώς ένιωσε ότι είχε ασχοληθεί με παρόμοιο θέμα στην προηγούμενη ταινία της Κραυγή στο σκοτάδι (1988).
Μια παραγωγή της Orion Pictures, η Διαβολογυναίκα κυκλοφόρησε στις 8 Δεκεμβρίου 1989 αποφέροντας έσοδα 15,5 εκατομμυρίων δολαρίων. Οι κριτικοί επαίνεσαν τις ερμηνείες των Μπαρ και Στριπ, αλλά επέκριναν την ταινία για το ύφος της. Την επόμενη χρονιά, η Στριπ κέρδισε Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ηθοποιού - Κινηματογραφικό Μιούζικαλ ή Κωμωδία. [4]
Η ταινία κυκλοφόρησε σε ντιβιντί στις 3 Ιανουαρίου 2005. [6]
Πλοκή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Ρουθ Πάτσετ είναι μια υπέρβαρη σύζυγος και μητέρα, που προσπαθεί απεγνωσμένα να ευχαριστήσει τον σύζυγό της, Μπομπ, έναν λογιστή που προσπαθεί να επεκτείνει την επιχείρησή του. Όταν ο Μπομπ συναντά τη Μαίρη Φίσερ, μια ναρκισσιστική μυθιστοριογράφο ροζ λογοτεχνίας, σε ένα δείπνο, ξεκινούν μια σχέση. Η Ρουθ, έχοντας επίγνωση της υπόθεσης, το λέει στον Μπομπ ενώ οι γονείς του είναι παρόντες και ο Μπομπ την εγκαταλείπει. Θυμωμένη, η Ρουθ υπόσχεται να εκδικηθεί τον ίδιο και τη Μαίρη.
Η Ρουθ φτιάχνει έναν κατάλογο με τα υπάρχοντα του Μπομπ: το σπίτι του, την οικογένειά του, την καριέρα του και την ελευθερία του, και σχεδιάζει να τα διαγράφει ένα-ένα καθώς καταστρέφονται. Ενώ ο Μπομπ είναι στο σπίτι της Μαίρης και τα παιδιά στο σχολείο, η Ρουθ προμηθεύεται τα οικονομικά αρχεία της Μαίρης και βάζει σε λειτουργία όλες τις ηλεκτρικές συσκευές του σπιτιού της, το οποίο καταστρέφεται από τεράστια έκρηξη. Αφήνει τα παιδιά στη Μαίρη και τον Μπομπ λέγοντάς του ότι δεν θα επιστρέψει.
Το δεύτερο περιουσιακό στοιχείο του Μπομπ, η οικογένειά του, επιβαρύνεται σιγά-σιγά, καθώς η εγωιστική άρνηση της Μαίρης να μάθει να είναι μητέρα προκαλεί ένταση στη σχέση της με τον Μπομπ και αρχίζει να επηρεάζει την ικανότητά της να γράψει το νέο της ροζ μυθιστόρημα. Το νέο μυθιστόρημα της Μαίρης βασίζεται χαλαρά στο ειδύλλιό της με τον Μπομπ, αλλά ο εκδότης της το θεωρεί περίεργο και απογοητευτικό λόγω της εστίασής του στο νοικοκυριό. Η Ρουθ πιάνει δουλειά σε έναν οίκο ευγηρίας με το ψευδώνυμο Βέστα Ρόουζ, όπου γίνεται φίλη με τη Φρανσίν, την κακομαθημένη και αποξενωμένη μητέρα της Μαίρης, την οποία φροντίζει να ξαναβάλει στη ζωή της Μαίρης σε μια ακατάλληλη στιγμή. Γνωρίζει επίσης την Χούπερ, μια νοσοκόμα που εργάζεται στο γηροκομείο 22 χρόνια κάνοντας αυστηρές οικονομίες. Αν και η Ρουθ τρομοκρατεί τη Χούπερ αλλάζοντας κρυφά τα ηρεμιστικά των ηλικιωμένων με χάπια βιταμίνης και καφεΐνης και εμπλουτίζοντας την καθημερινότητά τους με δραστηριότητες, κερδίζει την εμπιστοσύνη της Χούπερ μαθαίνοντάς της να τρώει γλυκά.
Όταν η Ρουθ απολύεται από τον οίκο ευγηρίας, επειδή έριξε νερό στο κρεβάτι της Φρανσίν για να αποτρέψει την επιστροφή της, η Ρουθ και η Χούπερ συνεργάζονται για να ανοίξουν γραφείο ευρέσεως εργασίας για ταλαιπωρημένες γυναίκες που έχουν περιθωριοποιηθεί από την κοινωνία και θέλουν μια δεύτερη ευκαιρία. Το πρακτορείο γνωρίζει επιτυχία και οι γυναίκες που έχει βοηθήσει η Ρουθ τη βοηθούν με τη σειρά τους να εκδικηθεί τον Μπομπ. Η Ολίβια, μια ελκυστική, αλλά ελαφρόμυαλη νεαρή ξανθιά, κάνει αίτηση στο πρακτορείο, από όπου βρίσκει θέση ως γραμματέας του Μπομπ, ο οποίος αρχίζει να κοιμάται μαζί της στο γραφείο. Αυτό κάνει τη Μαίρη να νιώθει μοναξιά και απελπισία τις νύχτες, ενώ ο Μπομπ απορρίπει το ερωτικό της πλησίασμα. Όταν η Ολίβια λέει στον Μπομπ ότι τον αγαπά, εκείνος τη διώχνει αμέσως και την απολύει. Η Ολίβια αποκαλύπτει στη Ρουθ ότι ο Μπομπ είναι απατεώνας που κλέβει χρήματα από τους τόκους των λογαριασμών των πελατών του και στη συνέχεια τα μεταφέρει στον υπεράκτιο λογαριασμό του. Η Ρουθ αποκτά πρόσβαση στα αρχεία του και τα εκθέτει στους πελάτες και την αστυνομία μεταφέροντας 200.000 δολάρια από τον λογαριασμό της Μαίρης σε ελβετικό τραπεζικό λογαριασμό στο όνομα του Μπομπ, καταστρέφοντας έτσι την καριέρα του.
Την ώρα που η Μαίρη δίνει συνέντευξη στο περιοδικό People, η μητέρα της αποκαλύπτει ενοχλητικά μυστικά για τη Μαίρη που καταστρέφουν ουσιαστικά την καριέρα της. Όταν λαμβάνει από τη Ρουθ φωτογραφίες που δείχνουν τον Μπομπ να κοιμάται με τις γραμματείς του, η Μαίρη, σκοπεύοντας να ανακτήσει την προηγούμενη ζωή της, διοργανώνει ένα πάρτι για τους φίλους της, το οποίο πηγαίνει καλά μέχρι να εμφανιστούν στρατιώτες με ένταλμα για τη σύλληψη του Μπομπ. Ο δικηγόρος του Μπομπ δωροδοτεί έναν διεφθαρμένο δικαστή για να διασφαλίσει μια ευνοϊκή ετυμηγορία και εν αγνοία του ενημερώνει τη Μαίρη ότι ο Μπομπ έχει κλέψει και τον λογαριασμό της, με αποτέλεσμα εκείνη να εγκαταλείψει τον Μπομπ και να πουλήσει την έπαυλή της. Μια γυναίκα που βρήκε δουλειά ως δικαστική υπάλληλος μέσω του πρακτορείου της Ρουθ ξεπληρώνει τη Ρουθ μεταθέτοντας την υπόθεση του Μπομπ σε μια αμερόληπτη διακαστικό. Ο Μπομπ καταδικάζεται για υπεξαίρεση σε 18 μήνες φυλάκιση, κι έτσι καταστρέφεται και το τέταρτο και τελευταίο του περιουσιακό στοιχείο: η ελευθερία του. Καθώς ο Μπομπ οδηγείται στη φυλακή, συνειδητοποιεί ότι έπαθε και ο ίδιος ό,τι έκανε στη Ρουθ λόγω της απληστίας, του εγωισμού και της απιστίας του.
16 μήνες αργότερα, η Ρουθ και τα παιδιά της επισκέπτονται τον μετανοημένο Μπομπ, ο οποίος είναι τώρα πολύ πιο φιλικός με τη Ρουθ μετά το διαζύγιό τους και ανυπομονεί να ξαναδεί τα παιδιά του μετά την επικείμενη αποφυλάκισή του. Η Ρουθ καταλήγει στο συμπέρασμα ότι αν και οι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν όπως ο Μπομπ, δεν το κάνουν όλοι. Η τελευταία σκηνή δείχνει τη Ρουθ να περιμένει στην ουρά για υπογραφή ενός αντίτυπου του νέου αυτοβιογραφικού μυθιστορήματος της Μαίρης με θέμα τη σχέση της. Επόμενος στη σειρά μετά τη Ρουθ είναι ένας άντρας με τον οποίο η Μαίρη προσπαθεί σαφώς να φλερτάρει, δείχνοντας ότι δεν έχει αλλάξει εντελώς. Η ταινία τελειώνει με τη Ρουθ να χαμογελά περπατώντας σε έναν πολυσύχναστο δρόμο του Μανχάταν, συνοδευόμενη από γυναίκες της εταιρείας της.
Διανομή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ροζάν Μπαρ ως Ρουθ Πάτσετ
- Μέριλ Στριπ ως Μαίρη Φίσερ
- Εντ Μπέγκλεϊ Τζούνιος ως Μπομπ Πάτσετ
- Λίντα Χαντ ως Χούπερ
- Σίλβια Μάιλς ως Φρανσίν Φίσερ
- Ελίζαμπεθ Πίτερς ως Νίκολετ Πάτσετ
- Μπράιαν Λάρκιν ως Άντι Πάτσετ
- Α Μαρτίνεζ ως Γκαρσία
- Μαρία Πιτίλο ως Ολίβια Χάνι
- Μαίρη Λουίζ Γουίλσον ως κυρία Τράμπερ
- Σούζαν Γουίλις ως Ούτε
- Τζακ Γκίλπιν ως Λάρι
- Ρόμπιν Λιτς ως ο εαυτός του
- Νίτσι Μπάρετ ως γραμματέας του Μπομπ.
Μουσική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τη μουσική της ταινίας συνέθεσε ο Χάουαρντ Σορ. Το σάουντρακ κυκλοφόρησε στις 15 Νοεμβρίου 1989, από την Mercury Records. [7] Η μουσική του Σορ κυκλοφόρησε αργότερα σε περιορισμένη έκδοση 1.000 τεμαχίων από την Music Box Records. [8]
Υποδοχή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ταινία έχει 40% θετικές κριτικές από τον ιστότοπο Rotten Tomatoes, με βάση σε 20 κριτικές και μέση βαθμολογία 4,53/10. [9]
Η Στριπ ήταν υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ηθοποιού - Κινηματογραφική Κωμωδία ή Μιούζικαλ. [10]
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 www
.allocine .fr /film /fichefilm _gen _cfilm=59073 .html. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2016. - ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 www
.imdb .com /title /tt0098309 /fullcredits. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2016. - ↑ 3,0 3,1 3,2 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
- ↑ 4,0 4,1 «Η διαβολογυναίκα - Η εξαιρετική μαύρη κωμωδία στην ΕΡΤ2». www.ertnews.gr. 5 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2021.
- ↑ «Η Διαβολογυναίκα (She Devil) στις 21.00 στον Alpha». in.gr. 15 Σεπτεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2021.
- ↑ «Διαβολογυναίκα (1989) ⋆ Filmy.gr». Filmy.gr. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2021.
- ↑ «She-Devil Soundtrack (1989)». Soundtrack.Net. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2015.
- ↑ «She-Devil - Howard Shore - CD». Music Box Records. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2015.
- ↑ «She-Devil (1989)». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ «Meryl Streep | Golden Globes Awards». Golden Globes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2015.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Η Διαβολογυναίκα στην IMDb
- Κριτική[νεκρός σύνδεσμος] από τη Γιώτα Παπαδημακοπούλου