Δαιμονισμός

Εξορκισμός δαιμονισμένου

Δαιμονισμός πιστεύεται πως είναι η κατάσταση στην οποία ένα άτομο βρίσκεται υπό τον έλεγχο ενός μοχθηρού υπερφυσικού όντος. Οι περιγραφές τέτοιων καταστάσεων περιλαμβάνουν συχνά απώλεια μνήμης ή προσωπικότητας, έντονους μυϊκούς σπασμούς ή αδυναμία σαν να πεθαίνει κανείς. Άλλες περιγραφές αναφέρουν πρόσβαση σε μυστικά άλλων, ομιλία αγνώστων στο άτομο γλωσσών, δραματική αλλαγή στη φωνή, την έκφραση ή και τη δομή του προσώπου, απρόσμενη εμφάνιση αμυχών, δαγκωματιών ή τραυματισμών και υπερφυσική δύναμη.

Αντίθετα με άλλες μορφές κατάληψης που πιστεύεται πως υπάρχουν, ο δαιμονισμός παρουσιάζεται ως μια κατάσταση κατά την οποία αφαιρείται από το άτομο κάθε δυνατότητα αυτοελέγχου, ώσπου το θύμα να ελευθερωθεί, συνήθως με εξαναγκασμό μέσω της διαδικασίας του εξορκισμού.

ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ

Οι δαίμονες πάντα χρησιμοποιούν το φόβο και την αποπλάνηση για να εξασφαλίσουν τον δρόμο τους με τον άνθρωπο. Στον βιβλικό Κήπο της Εδέμ, η Εύα είχε παρασυρθεί να φάει φρούτα από το «δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού» από αυτό που έχω πληροφορηθεί ότι ήταν ένας γίγαντας δαίμονας με τη μορφή ενός φιδιού. Οι περισσότεροι πολιτισμοί διαφόρων φυλών σέβονται τα φίδια και τους δράκους για τις μεγάλες πνευματικές μεταμορφωτικές τους δυνάμεις. Και καθ’ όλη τη μυθολογία, το φίδι ήταν ο σύμμαχος και αρωγός δύναμη της θεάς. Δεν είναι να απορεί κανείς, λοιπόν, που η Εύα ακολούθησε τη συμβουλή του φιδιού να δοκιμάσει τον καρπό του δέντρου. Η Εύα ανέφερε στον Θεό, «Το φίδι με εξαπάτησε. …»

-Γένεση 3:13

ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΑΙΜΟΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ

Η δαιμονική κατοχή είναι συνήθως πολύ περισσότερο αισθητή σαφώς από την παρουσία μιας παρασιτικής πνευματικής οντότητας. Ωστόσο, τα εξωτερικά σημάδια του δαίμονα, ως φυσική οντότητα, δεν θα εμφανιστούν μέχρι ο δαίμονας «να βγει» από την κρυψώνα του. Όσο ο δαίμονας δεν αμφισβητείται ή δεν τον καλούν έξω, όπως γίνεται σε ένα κοινό θρησκευτικό εξορκισμό, όλα τα στοιχεία είναι έμμεσα και παρέχονται από τις ενέργειες των ανθρώπων που φέρουν τον δαίμονα, οι οποίοι συνήθως αισθάνονται μερικά ή περισσότερα από τα ακόλουθα συμπτώματα:

• Είναι συνεχώς κουρασμένοι ή εξουθενωμένοι
• Μια βαθιά αίσθηση ή φόβος ότι κάτι κακό πρόκειται να συμβεί
• Μια αίσθηση έλλειψης ελέγχου στη ζωή τους
• Οι ζωές τους, για άγνωστους λόγους, καταρρέουν, καταστρέφονται
• Οδηγούνται να κάνουν τρομερά πράγματα, πράγματα που μπορούν να γνωρίζουν ότι είναι «λάθος» (λένε ψέματα, διαδίδουν κουτσομπολιά, ξαφνικά αφήνουν την οικογένεια ή τη δουλειά, βλάπτουν τα παιδιά ή τα κατοικίδια ζώα τους, βλάπτουν τον εαυτό τους, σκοτώνουν κάτι, κάποιον, ή τους ίδιους)
• «Διατάζονται» από μια εσωτερική ή εξωτερική φωνή από τον «Θεό», «Σατανά» ή «άγγελο» για να κάνουν τις παραπάνω ενέργειες, ή / και να αισθάνονται ότι τέτοιες ενέργειες είναι «σωστές»
• Συμβουλεύονται εσωτερικά να χάσουν ραντεβού για θεραπεία, «ίαση», ή για ιατρικές ανάγκες

Χριστιανική πίστη

Σύμφωνα με τα πιστεύω του Χριστιανισμού η κατάσταση αυτή του ατόμου οφείλεται στον έλεγχό του από ένα αόρατο πονηρό πνεύμα. Στους Βιβλικούς χρόνους τα δαιμονισμένα άτομα επηρεάζονταν με διάφορους τρόπους: μερικοί δεν μπορούσαν να μιλήσουν, κάποιοι τυφλώνονταν, ορισμένοι φέρονταν σαν παράφρονες και άλλοι κατείχαν υπερανθρώπινη δύναμη. Όλοι τους βασανίζονταν οικτρά από αυτούς τους αόρατους καταπιεστές. (Ματ 9:32· 12:22· 17:15· Μαρ 5:3-5· Λου 8:29· 9:42· 11:14· Πρ 19:16) Μεταξύ των θυμάτων τους υπήρχαν τόσο άντρες όσο και γυναίκες και παιδιά. (Ματ 15:22· Μαρ 5:2) Μερικές φορές η κατάσταση γινόταν ακόμη πιο οδυνηρή όταν πολλοί δαίμονες καταλάμβαναν ένα άτομο ταυτόχρονα. (Λου 8:2, 30) Όταν εκβαλλόταν ο δαίμονας, το άτομο ξαναγινόταν φυσιολογικό και επανερχόταν στα λογικά του. Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο δαιμονισμό και στις συνήθεις σωματικές αρρώστιες, εφόσον ο Ιησούς θεράπευε και τις δύο αυτές μορφές διαταραχής.—Ματ 8:16· 17:18· Μαρ 1:32, 34.