Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γούλφσταν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γούλφσταν
Σελίδα από χειρόγραφο του Sermo Lupi ad Anglos στη Βρετανική Βιβλιοθήκη
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος28  Μαΐου 1023[1]
Γιορκ
Τόπος ταφήςEly Cathedral[1]
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία[2][3]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςλατινική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακαθολικός ιερέας
συγγραφέας
πολιτικός επιστήμονας[4]
καθολικός επίσκοπος (από 996)[5]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαRoman Catholic archbishop of York (από 1003)[6][7]
roman catholic bishop of Worcester (England) (από 1003)[6][8]
Roman Catholic Bishop of London (από 996)[5][9]

Ο Γούλφσταν (αγγλικά: Wulfstan) (πέθανε το 1023) ήταν σημαντική εκκλησιαστική προσωπικότητα και συγγραφέας της ύστερης αγγλοσαξονικής περιόδου της Αγγλίας. Διετέλεσε επίσκοπος του Λονδίνου, επίσκοπος του Γουόρτσεστερ και αρχιεπίσκοπος του Γιορκ, ήταν παθιασμένος ιεροκήρυκας και αξιόλογος νομοθέτης. Συνήθως αυτοαποκαλούνταν Λούπος (λύκος) από το πρώτο συνθετικό του ονόματός του (wulf-stan = λύκος-πέτρα). Από τα γλωσσικά εκλεπτυσμένα κηρύγματά του, το Sermo Lupi ad Anglos (περίπου 1013, Κήρυγμα του Λύκου στους Άγγλους) είναι το πιο εντυπωσιακό. [10]Έπαιξε επίσης καθοριστικό ρόλο στη σύνταξη νομοθετικών κωδίκων για τη σχέση εκκλησίας και κράτους και σε μια σειρά νομικών εγγράφων κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Έθελρεντ και του Κνούτου. [11]

Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς της παλαιάς αγγλικής λογοτεχνίας στην εποχή μετά τον Αλφρέδο τον Μέγα, μαζί με τον Βενεδικτίνο μοναχό Έλφρικ. Τα έργα τους είναι το αποκορύφωμα της λεγόμενης μοναστικής μεταρρύθμισης των Βενεδικτίνων στο δεύτερο μισό του 10ου αιώνα.

Μετά τον θάνατό του το 1023, λέγεται ότι έγιναν θαύματα στον τάφο του, αλλά δεν ανακηρύχθηκε άγιος.

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το παρελθόν του Γούλφσταν είναι άγνωστο, αν και είναι πιθανό ότι ξεκίνησε την εκκλησιαστική του σταδιοδρομία ως Βενεδικτίνος μοναχός. Γνωρίζουμε ότι έγινε επίσκοπος του Λονδίνου το 996, ίσως ήδη σε ηλικία σχεδόν 50 ετών. Το 1002 εξελέγη ταυτόχρονα στην επισκοπή του Γουόρτσεστερ και στην αρχιεπισκοπή του Γιορκ, κρατώντας και τις δύο θέσεις μέχρι το 1016, όταν παραιτήθηκε από το Γουόρτσεστερ. Παρέμεινε αρχιεπίσκοπος του Γιορκ μέχρι το θάνατό του. Έγινε γνωστός ως συγγραφέας κηρυγμάτων, ειδικά για το θέμα του Αντίχριστου. [12]

Ως αρχιεπίσκοπος του Γιορκ, τα διοικητικά καθήκοντά του ήταν σημαντικά. Εκτός από τη φροντίδα των πνευματικών και οικονομικών αναγκών των θρησκευτικών και κοσμικών κοινοτήτων της Βόρειας Αγγλίας, συμμετείχε ενεργά στην πολιτική. Ήταν ένα από τα πιο σημαντικά μέλη του συμβουλίου του βασιλιά Έθελρεντ και ως εκ τούτου συμμετείχε σε όλες τις σημαντικές πολιτικές αποφάσεις της εποχής. Από το 1008 εξασφάλισε το προνόμιο να είναι ο κύριος νομικός συντάκτης της επίσημης βασιλικής νομοθεσίας. Ενδιαφερόταν βαθιά για τη νομοθεσία, θεωρώντας ότι οι καλοί νόμοι ήταν απαραίτητοι για να ευημερήσει ένας λαός[13].

Συνέχισε ως σύμβουλος και νομικός συντάκτης και στη βασιλεία του Δανού βασιλιά Κνούτου.Του έχει αποδοθεί ρόλος στη μετατροπή του τελευταίου από εισβολέα Βίκινγκ σε πρότυπο Χριστιανού ηγεμόνα. Είναι, ωστόσο, αξιοσημείωτο και ασαφές το πώς μπόρεσε να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στην πολιτική τόσο επί της βασιλείας του Έθελρεντ όσο και του κατακτητή Κνούτου, ιδιαίτερα επειδή κατά τη βασιλεία του Έθελρεντ ο Γούλφσταν, στο Sermo Lupi κατήγγειλε έντονα τις λεηλασίες των Δανών και Νορβηγών Βίκινγκς. [14]