Γραικοπίθηκος
Graecopithecus freybergi | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
Διώνυμο | ||||||||||||||||||
Graecopithecus freybergi von Koenigswald, 1972[1][2] |
Ο Γραικοπίθηκος (διωνυμική ονομασία: Graecopithecus freybergi) είναι μέλος της ταξινομικής οικογένειας των ανθρωπίδων ο οποίος αρχικά προσδιορίστηκε από ένα μόνο κομμάτι κρανίου που βρέθηκε το 1944. Από τότε η ανάλυση των δειγμάτων δοντιών έχει οδηγήσει στην υπόθεση ότι ο Γραικοπίθηκος μπορεί να είναι ο παλαιότερος γνωστός άμεσος πρόγονος του σύγχρονου ανθρώπου,[3][4] αν και ο ισχυρισμός αμφισβητείται.[5]
Η κάτω γνάθος του δείγματος που ανακαλύφθηκε είναι πολύ φθαρμένη, ενώ η ρίζα ενός δοντιού (δεύτερος τραπεζίτης) και το θραύσμα ενός προγόμφιου[6] χρονολογούνται από το ύστερο Μειόκαινο. Η περαιτέρω έρευνα και ανασκαφή του χώρου δεν ήταν δυνατή (1986) λόγω του ότι ο ιδιοκτήτης είχε κατασκευάσει πισίνα στην τοποθεσία[7]. Η γνάθος βρέθηκε στην ηπειρωτική Ελλάδα στην τοποθεσία Πύργος Βασιλίσσης στο Ίλιον, βορειοδυτικά της Αθήνας,[8] ενώ ο προγόμφιος στην περιοχή Αζμάκα της Βουλγαρίας.[9]
Ο G. freybergi θεωρείται ίσως ότι είναι ο ίδιος με τον Ουρανοπίθηκο τον μακεδονικό.[10][11][6] Το ανθρωποειδές είναι το λιγότερο γνωστό από αυτά που βρέθηκαν στην Ευρώπη.
Μια εξέταση της λεπτομερούς μορφολογίας των τραπεζιτών δοντιών από δύο απολιθώματα του G. freybergi που δημοσιεύθηκε το 2017[12] υποδηλώνει ότι μπορεί να είναι ανθρώπινος, που μοιράζεται την καταγωγή με τον Homo αλλά όχι με τους Χιμπαντζήδες. Αυτό θα έθετε υπό αμφισβήτηση την επικρατούσα πεποίθηση ότι τα προ-ανθρώπινα ανθρωποειδή προέρχονται από την Αφρική, αν και άλλοι είναι σκεπτικοί για τους ισχυρισμούς αυτούς.[13][5]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Andrews & Franzen 1984
- ↑ Cameron 2004, σελ. 184
- ↑ (www.dw.com), Deutsche Welle. «Εμφανίστηκε ο πρώτος άνθρωπος στην Ελλάδα; | Περιβάλλον & Επιστήμη | DW | 22.05.2017». DW.COM. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2017.
- ↑ Λαχουρή, Δήμητρα (2017-05-23). «Γραικοπίθηκος: Ο πρώτος προάνθρωπος έζησε στην Ελλάδα». ert.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-05-28. https://web.archive.org/web/20170528112622/http://www.ert.gr/gkrekopithikos-o-protos-proanthropos-ezise-stin-ellada. Ανακτήθηκε στις 2017-05-25.
- ↑ 5,0 5,1 «Our common ancestor with chimps may be from Europe, not Africa». New Scientist. 22 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2017.
- ↑ 6,0 6,1 Casanovas‐Vilar και άλλοι 2011
- ↑ de Bonis και άλλοι 1986, σελ. 107
- ↑ de Bonis & Koufos 1999, σελ. 230
- ↑ Fuss, Jochen; Spassov, Nikolai; Begun, David R.; Böhme, Madelaine (2017-05-22). «Potential hominin affinities of Graecopithecus from the Late Miocene of Europe». PLOS ONE 12 (5): e0177127. doi: . ISSN 1932-6203. http://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0177127.
- ↑ Koufos & de Bonis 2005
- ↑ Smith και άλλοι 2004
- ↑ Fuss και άλλοι
- ↑ «Scientists find 7.2-million-year-old pre-human remains in the Balkans». Phys.org. 22 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2017.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Andrews, Peter· Franzen, Jens Lorenz, επιμ. (1984). The Early Evolution of Man: With Emphasis on Southeast Asia and Africa. Courier Forschungsinstitut Senckenberg, 0341-4116. 69. Senckenbergische Naturforschende Gesellschaft. ISBN 9783924500054.
- Begun, David R. (2002). «European Hominoids». Στο: Hartwig, Walter. The Primate Fossil Record. Cambridge University Press. σελίδες 339–368. ISBN 9780521663151.
- Cameron, David W. (2004). Hominid adaptations and extinctions. UNSW Press. ISBN 9780868407166.
- Casanovas‐Vilar, Isaac; Alba, David M.; Garcés, Miguel; Robles, Josep M.; Moyà‐Solà, Salvador (April 2011). «An updated chronology of the Miocene radiation in Western Eurasia». PNAS 108 (14): 5554–5549. doi: . PMID 21436034. PMC 3078397. http://www.pnas.org/content/suppl/2011/03/16/1018562108.DCSupplemental/sd01.pdf.
- de Bonis, L.· Bouvrain, G.· Koufos, G.· Melentis, J. (1986). «Succession and dating of the late Miocene primates of Macedonia». Στο: Lee, Phyllis C.· Else, James G. Primate Evolution. Proceedings of the Tenth Congress of the International Primatological Society: Held in Nairobi, Kenya, in July 1984, International Primatological Society. Congress. 1. CUP Archive. ISBN 9780521324502.
- de Bonis, Louis· Koufos, George D. (1999). «The Miocene large mammal succession in Greece». Στο: Agustí, Jorge· Rook, Lorenzo· Andrews, Peter. Hominoid Evolution and Climatic Change in Europe: Volume 1, The Evolution of Neogene Terrestrial Ecosystems in Europe. Cambridge University Press. ISBN 9780521640978.
- Fuss, J; Spassov, N; Begun, DR; Böhme, M (2017). «Potential hominin affinities of Graecopithecus from the Late Miocene of Europe». PLoS ONE 12 (5). https://doi.org/10.1371/journal.pone.0177127.
- Koufos, George D.; de Bonis, Louis (July–September 2005). «The Late Miocene hominoids Ouranopithecus and Graecopithecus. Implications about their relationships and taxonomy». Annales de Paléontologie 91 (3): 227–240. doi: .
- Smith, Tanya M.; Martin, Lawrence B.; Reid, Donald J.; de Bonis, Louis; Koufos, George D. (2004). «An examination of the dental development in Graecopithecus freybergi (Ouranopithecus macedoniensis)». Journal of Human Evolution 46: 551–577. doi: . PMID 15120265. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-09-13. https://wayback.archive-it.org/all/20110913134941/http://www.fas.harvard.edu/~bioanth/tanya_smith/pdf/an_examination.pdf. Ανακτήθηκε στις 2017-05-24.