Γιάκουμπ Άρμπες
| Γιάκουμπ Άρμπες | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Jakub Arbes (Τσεχικά) |
| Γέννηση | 12 Ιουνίου 1840[1][2][3] Σμίτσοφ[4][5][6] |
| Θάνατος | 8 Απριλίου 1914[1][2][3] Σμίτσοφ[7] |
| Τόπος ταφής | Malvazinky Cemetery[8] |
| Κατοικία | Σμίτσοφ (από 1871)[6] d:Q12046803 (από 1868)[5] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αυστροουγγαρία Αυστριακή Αυτοκρατορία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Τσεχικά[9] |
| Σπουδές | Τεχνικό Πανεπιστήμιο Πράγας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μεταφραστής δημοσιογράφος[10] συγγραφέας έργων επιστημονικής φαντασίας συγγραφέας[11] πολιτικός[12] θεατρικός συγγραφέας[12] |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γιάκουμπ Άρμπες (Jakub Arbes, 12 Ιουνίου 1840 – 8 Απριλίου 1914) ήταν Τσέχος συγγραφέας, δημοσιογράφος και διανοούμενος. Είναι γνωστός ως ο δημιουργός του λογοτεχνικού είδους που αποκαλείται romanetto και έγραψε τα περισσότερα έργα του στη Γαλλία.
Βίος και πολιτική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Άρμπες γεννήθηκε στη συνοικία Σμίχοφ της Πράγας και μαθήτευσε κοντά στον Γιαν Νερούντα, για τον οποίο έτρεφε μεγάλο θαυμασμό. Αργότερα σπούδασε φιλοσοφία και φιλολογία. Το 1867 άρχισε τη σταδιοδρομία του στη δημοσιογραφία ως συντάκτης στο Vesna Kutnohorská και (από το 1868 έως το 1877) ως αρχισυντάκτης του Εθνικού τύπου. Δραστηριοποιήθηκε πολιτικά ως συντάκτης των πολιτικών περιοδικών Hlas (= «Φωνή») και Politiks (= «Πολιτική»), συμπαθώντας τη λογοτεχνική ομάδα Májovci. Διώχθηκε ποινικά για ανατρεπτική αντικαθεστωτική δράση και πέρασε 15 μήνες στη φυλακή Λίπα.[13] Λίγο αργότερα έφυγε για τη Γαλλία, διαμένοντας στο Παρίσι και στα νότια της χώρας. Εκεί εντάχθηκε στον κύκλο «μποέμ» λογοτεχνών και καλλιτεχνών, όπως οι Πωλ Αλεξίς, Λυντέκ Μαρόλντ, Γκυ ντε Μωπασσάν, Βικτόρ Ολιβά και Kάρελ Βίτεζσλαβ Μάσεκ, ενώ γνωρίσθηκε και με τον Εμίλ Ζολά.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12145962p. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) ISFDB. 114965. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Digitalizované pobytové přihlášky pražského policejního ředitelství (konskripce) 1850-1914». Digitized residence applications of the Prague Police Directorate (conscription) 1850–1914. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ 5,0 5,1 «Digitalizované pobytové přihlášky pražského policejního ředitelství (konskripce) 1850-1914». Digitized residence applications of the Prague Police Directorate (conscription) 1850–1914. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ 6,0 6,1 «Digitalizované pobytové přihlášky pražského policejního ředitelství (konskripce) 1850-1914». Digitized residence applications of the Prague Police Directorate (conscription) 1850–1914. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «Archiv hl. m. Prahy, Matrika zemřelých fary Smíchov, sign. SM Z19, s. 390». Collection of Registry Books at Prague City Archives. σελ. 390.
- ↑ 8,0 8,1 (Αγγλικά) BillionGraves. 18689744.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12145962p. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ «Digitalizované pobytové přihlášky pražského policejního ředitelství (konskripce) 1850-1914». Digitized residence applications of the Prague Police Directorate (conscription) 1850–1914. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «Digitalizované pobytové přihlášky pražského policejního ředitelství (konskripce) 1850-1914». Digitized residence applications of the Prague Police Directorate (conscription) 1850–1914. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ 12,0 12,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jk01010356. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ Menclová, Věra· Vaněk, Václav, επιμ. (2005). Slovník českých spisovatelů (στα Τσεχικά). Πράγα: Libri. σελ. 52. ISBN 80-7277-179-5.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Το λήμμα «Αρμπες Ιάκωβος» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 6, σελ. 680