Γεράσιμος Δ. Καγγελάρης
| Γεράσιμος Δ. Καγγελάρης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 19 Νοεμβρίου 1890 Αργοστόλι |
| Θάνατος | 23 Ιανουαρίου 1925 Παρίσι |
| Εθνικότητα | Ελληνική διασπορά στη Γαλλία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ποιητής |
| Οικογένεια | |
| Οικογένεια | Οικογένεια Καγγελάρη |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Αργυρός Σταυρός του Σωτήρος |
Ο Γεράσιμος Δ. Καγγελάρης (γαλλικά: Gérasime D. Cangellaris, 1890 - 1925) ήταν Αιγυπτιώτης γαλλόφωνος ποιητής και εκδότης, με καταγωγή από παλιές αριστοκρατικές οικογένειες της Κεφαλονιάς, τις οικογένειες Καγγελάρη και Ασάνη. Γονείς του ο Δημήτρης Π. Καγγελάρης (1844-1898) και η Ρόζα Δ. Ασάνη (1851-1912).[1][2][3]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο ποιητής και εκδότης Γεράσιμος Δ. Καγγελάρης γεννήθηκε στο Αργοστόλι της Κεφαλονιάς στις 19 Νοεμβρίου 1890 και απεβίωσε στο Παρίσι στις 23 Ιανουαρίου 1925. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο Σουέζ και τα εφηβικά στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου μαθήτευσε στο δημοτικό και το γυμνάσιο των «École des Frères» του Σουέζ και του «Collège Sainte Catherine».
Δημοσίευσε τα πρωτόλειά του στη γαλλόφωνη αλεξανδρινή εφημερίδα «Le Phare d'Alexandrie» σε νεαρή ηλικία και υπήρξε ένας από τους πρώτους συντάκτες του φιλολογικού περιοδικού «Le Lotus», που κυκλοφόρησε το 1910 από το κολλέγιό του ως όργανο της «Académie Saint Jean-Baptiste de la Salle», που αποτελούσε τη φιλολογική εταιρεία των μαθητών του και της οποίας εξελέγη γραμματέας (1907-1908).
Έγραψε το σύνολο του έργου του στη γαλλική γλώσσα, αλλά τα ποιήματά του διακρίνονται για τον έντονα ελληνικό και πατριωτικό παλμό τους. Από το 1917 και μέχρι το τέλος της ζωής του διηύθυνε το μηνιαίο λογοτεχνικό περιοδικό «L'Orient Français», που εξέδωσε στο Παρίσι με σκοπό τη διάδοση των γαλλικών ιδεών στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Εκτός από τη λογοτεχνία, έδειξε ιδιαίτερη κλίση και στη ζωγραφική. Και τα δύο του βιβλία είναι εικονογραφημένα από τον ίδιο.
Αδελφή του ήταν η διανοούμενη Αικατερίνη Δ. Καγγελάρη.
Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- (Γαλλικά) L'Assemblée Nationale. Αλεξάνδρεια. 1910.
- (Γαλλικά) Quand l'Aigle se réveilla... Παρίσι. 1914.
Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αργυρούς Σταυρός, Τάγμα του Σωτήρος
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Luthi 1974, σελ. 44-45.
- ↑ Καγκελάρης 1976, σελ. 23-26.
- ↑ Καγκελάρης 2011, σελ. XVII, XIX, XXXIII, 313-5, 331 & 344.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ελληνόγλωσσες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Καγκελάρης, Παναγιώτης Δ. (1976). «Δύο Άγνωστοι Κεφαλονίτες Διανοούμενοι της Αιγύπτου - Γεράσιμος και Καίτη Δ. Καγγελλάρη». Η Κεφαλονίτικη Πρόοδος (Αθήνα) 5 (53-54). http://www.cangelaris.com/diano.htm.
- Καγκελάρης, Παναγιώτης Δ. (2011). Ιστορία και Γενεαλογία του Οίκου Καγγελάρη της Κεφαλονιάς (16ος-20ός Αιώνες). Κέρκυρα. ISBN 978-960-85532-2-4. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαΐου 2013.
Ξενόγλωσσες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- (Γαλλικά) Luthi, Jean-Jacques (1974). Introduction à la littérature d'expression française en Égypte (1798-1945). Παρίσι.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|