Αικατερίνη Δ. Καγγελάρη
| Αικατερίνη Δ. Καγγελάρη | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1896 |
| Θάνατος | 1958 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ηθοποιός συγγραφέας ποιήτρια |
| Οικογένεια | |
| Οικογένεια | Οικογένεια Καγγελάρη |
Η Αικατερίνη Δ. Καγγελάρη (1896-1958) ήταν Ελληνίδα διανοούμενη της Αιγύπτου, με καταγωγή από παλιές αριστοκρατικές οικογένειες της Κεφαλονιάς (Καγγελάρη και Ασάνη). Γονείς της ήταν οι Δημήτρης Π. Καγγελάρης (1844-1898) και Ρόζα Δ. Ασάνη (1851-1912).[1]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σημαντική γυναικεία προσωπικότητα της Αιγύπτου, γεννήθηκε στο Αργοστόλι, αλλά σε παιδική ηλικία εγκαταστάθηκε στο Σουέζ και αργότερα στην Αλεξάνδρεια, όπου αποφοίτησε από τη γαλλική σχολή Nôtre Dame de Sion. Διακρίθηκε στους τομείς της φιλολογικής, καλλιτεχνικής και κοινωνικής προσφοράς.[2]
Ηθοποιός, συγγραφέας, αλλά και δασκάλα του ερασιτεχνικού θεάτρου, έλαβε μέρος με μεγάλη επιτυχία σε σειρά θεατρικών παραστάσεων με κορυφαίο τον ρόλο της ως "Κοντέσσα Βαλέραινα", στο ομώνυμο έργο του Γρηγορίου Ξενόπουλου.[3]
Ασχολήθηκε από νωρίς (1924) με τα γράμματα, δημοσιεύοντας μέχρι τον θάνατό της στον ελληνόφωνο τύπο της Αιγύπτου ποιήματα, διηγήματα, κριτικές μελέτες και άρθρα, ενώ έκανε και διαλέξεις πάνω σε ποικίλα θέματα.[4]
Οργάνωσε, το 1942, το δεύτερο φιλολογικό σαλόνι της Αλεξάνδρειας (το πρώτο ήταν της Αγγελικής Παναγιωτάτου), την "Κυψέλη", που δεν είχε τη μορφή σωματείου, αλλά λειτούργησε επί δεκαέξι χρόνια με τον παραδοσιακό τρόπο της κατά τακτά διαστήματα συγκέντρωσης σημαντικών εκπροσώπων και φίλων των γραμμάτων και των τεχνών στην οικία της, όπου οργανώθηκαν εξαιρετικές συγκεντρώσεις, ομιλίες και διάλογοι γύρω από επίκαιρα και μη λογοτεχνικά, καλλιτεχνικά, νομικά, θεολογικά και κοινωνικά θέματα.[5][6]
Σημαντική δράση παρουσίασε και στον φιλανθρωπικό τομέα, τόσο ως πρόεδρος, γενικός γραμματέας ή σύμβουλος παρεμφερών εθελοντικών συλλόγων και ιδρυμάτων, όσο και ως δημιουργός τους. Ίδρυσε τα φιλανθρωπικά σωματεία "Η Αδελφή της Ελεημοσύνης", "Μέλισσα" και "Ένωση Κυριών και Δεσποινίδων η Αγία Αικατερίνη", με μεγάλη δραστηριότητα και προσφορά.[7]
Παντρεύθηκε διαδοχικά τους βιομηχάνους Ιωάννη Κανιάδη (1881-1948) και Αντώνιο Βαρούτσικο (1890-1983), χωρίς να αποκτήσει απογόνους.[8] Αδελφός της ήταν ο ποιητής και εκδότης Γεράσιμος Δ. Καγγελάρης.
Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- "Δύο Λόγια για τον Κωστή Παλαμά επί τη ευκαιρία της Ποιητικής του Πεντηκονταετηρίδος", Αλεξάνδρεια 1936
- "Κυψέλη (Το Φιλολογικό Σαλόνι της Καίτης Ι. Κανιάδη)", τόμ.Α', Αλεξάνδρεια 1943
- "Κυψέλη (Το Φιλολογικό Σαλόνι της Καίτης Ι. Κανιάδη)", τόμ.Β'-Γ', Αλεξάνδρεια 1945
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Μανώλης Γιαλουράκης, "Η Αίγυπτος των Ελλήνων", Αθήνα 1967
- Παναγιώτου Δ. Καγκελάρη "Δύο 'Αγνωστοι Κεφαλονίτες Διανοούμενοι της Αιγύπτου - Γεράσιμος και Καίτη Δ. Καγγελλάρη", Η Κεφαλονίτικη Πρόοδος, Έτος Ε', τεύχος 53-54, Αθήνα 1976
- Π.Δ. Καγκελάρη "Αγγελική Παναγιωτάτου - Αικατερίνη Καγγελάρη, Δύο Κεφαλονίτισσες στην Αλεξάνδρεια και τα Φιλολογικά τους Σαλόνια", Πρακτικά Ε' Διεθνούς Πανιονίου Συνεδρίου (Ε.Κ.Ι.Ε.), Τόμ.4, Αργοστόλι 1991
- Π.Δ. Καγκελάρη "Ιστορία και Γενεαλογία του Οίκου Καγγελάρη της Κεφαλονιάς (16ος-20ός Αιώνες)", Κέρκυρα 2011 ISBN 978-960-85532-2-4
- Απόστολου Γ. Κωνσταντινίδου (Πήλιου Ζάγρα) "Διανοούμενες Ελληνίδες της Αιγύπτου (1861-1966)", Αθήνα 1966
- Απόστολου Γ. Κωνσταντινίδου (Πήλιου Ζάγρα) "Τα φιλολογικά σαλόνια των Ελληνίδων της Αιγύπτου", Αθήνα 1966
- Δέσποινας Σεβαστοπούλου "Η Αλεξάνδρεια που φεύγει ... (Σκιαγραφική βιογράφησι των Αλεξανδρινών της τελευταίας 50ετίας)", Αλεξάνδρεια 1953