Γεβγκένι Αμπαλάκοφ
| Γεβγένι Αμπαλάκοφ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 4ιουλ. / 17 Φεβρουαρίου 1907γρηγ. Κρασνογιάρσκ |
| Θάνατος | 24 Μαρτίου 1948 Μόσχα |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο Νοβοντέβιτσι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική Αυτοκρατορία Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ρωσικά[1] |
| Σπουδές | Κρατικό Ακαδημαϊκό Ινστιτούτο Καλών Τεχνών Σουρικώφ |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | εξερευνητής γλύπτης ορειβάτης αθλητής[2] |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Ανατολικό Μέτωπο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | μετάλλιο «Για την υπεράσπιση της Μόσχας» μετάλλιο για την Άμυνα του Καυκάσου |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γεβγκένι Μιχαΐλοβιτς Αμπαλάκοφ (Ρωσικά: Евгений Михайлович Абалаков, 17 Φεβρουαρίου 1907 (4 Φεβρουαρίου Νέο Ημερολόγιο) – 23 Μαρτίου, 1948[3]), Κοζάκος, ήταν Σοβιετικός ορειβάτης και γλύπτης.
Βίος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Αμπαλάκοφ γεννήθηκε στο Γενισέισκ. Το 1932 αποφοίτησε από το Κρατικό Ακαδημαϊκό Ινστιτούτο Τέχνης της Μόσχας και έγινε μέλος της Ένωσης Καλλιτεχνών. Δημιούργησε μια σειρά από πίνακες ζωγραφικής και γλυπτά, μεταξύ των οποίων η γνωστότερη γλυπτική ομάδα του "Ορειβάτης και Αναρριχητής". Έμπειρος ήδη ορειβάτης έλαβε μέρος στη μάχη του Καυκάσου. Στις επιχειρήσεις που διήρκεσαν 15 μήνες για τον Καύκασο, συμμετείχε σε αποστολή ομάδας Σοβιετικών αλπινιστών, που είχε ως στόχο να κατεβάσει τις γερμανικές σημαίες στο όρος Ελμπρούς και να τις αντικαταστήσει με τις Σοβιετικές[4]. Πέθανε στη Μόσχα υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες.
Ορειβασία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ξεκίνησε την ορειβασία μαζί με τον αδελφό του Βιτάλι στα Πιλιέ του Κράσνογιαρσκ, στην καρδιά της ρωσικής Σιβηρίας.
- Τα δύο αδέλφια ανέβηκαν το 1931 στο Ντιχ Τάου (Dykh-Tau) στην οροσειρά του Καυκάσου με την Βαλεντίνα Τσερέντοβα.
- Εξαιτίας της φήμης τους συμμετείχαν σε όλες τις αποστολές που έγιναν στα όρη Αλτάι και αργότερα στο Παμίρ[5].
- Ο Γιεβγκένι είναι γνωστός για την πρώτη ανάβαση στην υψηλότερη κορυφή της Σοβιετικής Ένωσης - Στάλιν Πικ (η οποία μετονομάστηκε αργότερα σε Communism Peak και τελικά Κορυφή Ισμοΐλ Σομόνι, το σημερινό της όνομα) (7495 μ) στις 3 Σεπτεμβρίου, 1933 ως μέλος της 26ης αποστολής στην οροσειρά Παμίρ.
- Πραγματοποίησε την πρώτη πλήρη διάσχιση από το Ντιχ Τάου στο Κόσταν Τάου και την πρώτη σοβιετική διάσχιση της Κόψης Μπεζένγκι.
Οι εκκαθαρίσεις του Στάλιν
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αργότερα, όντας σε δυσμένεια στην περίοδο των εκκαθαρίσεων του Στάλιν, ο Αμπαλάκοφ, άλλοτε μέλος της ελίτ των ορειβατών βρέθηκε για 2 χρόνια φυλακή, ενώ ο σχοινοσύντροφός του στην πρώτη ανάβαση του Κορυφή Ισμοΐλ Σομόνι Νικολάι Γκόμπουνοφ, πρώην γραμματέας του Λένιν εκτελέστηκε[5]. Την άνοιξη του 1948 ο Αμπαλάκοφ πέθανε στη Μόσχα, κάτω από περίεργες συνθήκες, προετοιμαζόμενος για την ανάβασή του στο Βίκτορι Πικ. Η επίσημη εκδοχή αναφέρει ότι πέθανε μαζί με τον Γιούρι Αρτσισέβσκι στο διαμέρισμά του από δηλητηρίαση μονοξειδίου του άνθρακα εξαιτίας ελαττωματικής θερμάστρας αερίου. Αυτή η εκδοχή θανάτου του επικρίθηκε σφοδρά ακόμη και σε εκείνα τα χρόνια, καθώς βρισκόταν επίσημα υπό την επιτήρηση της NKVD.
Ο αδελφός του, Βιτάλι Αμπαλάκοφ, ήταν επίσης γνωστός αλπινιστής.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- (Ρωσικά) Анатолий Ферапонтов. Восходители. Евгений Абалаков. Αρχειοθετήθηκε 2007-10-09 στο Wayback Machine.
- (Ρωσικά) Алексей Абалаков. Тайна гибели Евгения Абалакова - непрочитанные страницы истории Москва, МАКС Пресс 2000. г. in .pdf format
- (Ρωσικά) Расстрельное время
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js2016904952. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js2016904952. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ Great Russian Encyclopedia (2006), Moscow: Bol'shaya Rossiyskaya Enciklopediya Publisher, vol. 1, p. 9
- ↑ Cusack, Catherine. «Yevgeniy Abalakov on Mount Elbrus in 1943». Cold Mountain. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2014.
- ↑ 5,0 5,1 Royal Geographical Society· The Alpine Club (2011). Mountaineers. London and Melbourne: Dorling Kindersley Ltd. σελ. 240. ISBN 978-1405365598.