Βύθισμα Ντανακίλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γενική άποψη του βυθίσματος Ντανακίλ

Το βύθισμα Ντανακίλ είναι το βόρειο τμήμα του τριγώνου Αφάρ ή του βυθίσματος Αφάρ στην Αιθιοπία [1][2]. Πρόκειται για γεωλογικό βύθισμα που προέκυψε από την παρουσία τριών τεκτονικών πλακών στο Κέρας της Αφρικής.

Γεωλογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όρος Αγιάλου, το δυτικότερο και αρχαιότερο στο νότιο άκρο του βυθίσματος Ντανακίλ

Το βύθισμα Ντανακίλ βρίσκεται στην τριπλή διασταύρωση τριών τεκτονικών πλακών και έχει μια πολύπλοκη γεωλογική ιστορία. Έχει αναπτυχθεί ως αποτέλεσμα της απομάκρυνσης της Αφρικής και της Ασίας, προκαλώντας ρωγμές και ηφαιστειακή δραστηριότητα. Η διάβρωση, οι πλημμύρες από την θάλασσα, η άνοδος και η πτώση του εδάφους, έχουν όλα συμβάλλει στη διαμόρφωση του βυθίσματος. Ιζηματογενή πετρώματα όπως ο ψαμμίτης και ο ασβεστόλιθος επικαλύπτονται από βασάλτη που προέκυψε από εκτεταμένες ροές λάβας[3].

Τοποθεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το βύθισμα είναι πεδιάδα, με διαστάσεις 200 επί 50 χλμ (124 επί 31 μίλια), που βρίσκεται στα βόρεια της περιοχής Αφάρ της Αιθιοπίας, κοντά στα σύνορα με την Ερυθραία. Είναι περίπου 125 μ. κάτω από την στάθμη της θάλασσας και συνορεύει δυτικά με το Αιθιοπικό Οροπέδιο και ανατολικά με τις Άλπεις Ντανακίλ, πέρα από την οποία βρίσκεται η Ερυθρά Θάλασσα[4]. Η περιοχή αναφέρεται ως λίκνο των ανθρωπιδών μετά από την ανακάλυψη της Lucy (Australopithecus), από τον Ντόναλντ Γιόχανσον, η οποία χρονολογήθηκε στα 3,2 εκατομμύρια χρόνια.[5]

Χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι θερμές πηγές, διάσπαρτες στο βύθισμα, αποτελούν ερευνητική ευκαιρία για τη μελέτη ακραιόφιλων μικροβίων[2]

Η περιοχή θεωρείται ως το θερμότερο σημείο στη Γη όσον αφορά στις μέσες θερμοκρασίες του έτους. Είναι επίσης ένα από τα χαμηλότερα μέρη του πλανήτη (100 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας[6]) και χωρίς βροχή για το μεγαλύτερο μέρος του έτους. Εδώ, ο ποταμός Αβάς στεγνώνει σε μια αλυσίδα από αλμυρές λίμνες όπως η λίμνη Αφρέρα, που δεν φθάνουν ποτέ στον Ινδικό Ωκεανό[7].

Ο κρατήρας του ενεργού ηφαιστείου Έρτα Άλε

Το όρος Αγιάλου είναι το δυτικότερο και μεγαλύτερο από τα δύο ηφαίστεια στο νότιο άκρο του βυθίσματος. Το άλλο ενεργό ηφαίστειο, το Έρτα Άλε, είναι ένας από τους πολλούς κρατήρες λάβας που αναβλύζουν από τον μανδύα της Γης. Επιπλέον, η περιοχή περιλαμβάνει τις πηγές θείου Νταλόλ ή τις θερμές πηγές. Αυτά τα υγρά περιβάλλοντα του βυθίσματος ερευνώνται, προκειμένου να κατανοήσουν οι επιστήμονες πώς μπορεί να προκύψει ζωή σε άλλους πλανήτες και δορυφόρους[2][6]. Οι μικροοργανισμοί που ζουν εδώ είναι ακτινοφιλικοί μικροοργανισμοί μείζονος ενδιαφέροντος για τους αστροβιολόγους[2][6].

Θερμές πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μεταξύ των σημείων γεωλογικού ενδιαφέροντος για επισκέπτες και ερευνητές υπάρχουν αρκετές ιαματικές πηγές, μεταξύ των οποίων η Κίτρινη Λίμνη[8].

Παραπομπές σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Beyene, Alebachew; Abdelsalam, Mohamed G. (2005). «Tectonics of the Afar Depression: A review and synthesis». Journal of African Earth Sciences 41 (1–2): 41–59. doi:10.1016/j.jafrearsci.2005.03.003. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Yee, Amy (2017-01-30). «Gazing Into Danakil Depression’s Mirror, and Seeing Mars Stare Back». New York Times. https://www.nytimes.com/2017/01/30/science/danakil-depression-ethiopia.html. Ανακτήθηκε στις 2017-01-31. 
  3. Thomas Schlüter (2008). Geological Atlas of Africa: With Notes on Stratigraphy, Tectonics, Economic Geology, Geohazards, Geosites and Geoscientific Education of Each Country. Springer Science & Business Media. σελίδες 88–89. ISBN 978-3-540-76373-4. 
  4. J.L. Melvin (1991). Evaporites, Petroleum and Mineral Resources. Elsevier. σελίδες 44–45. ISBN 978-0-08-086964-3. 
  5. Johanson, Donald C.· Blake, Edgar (1996). From Lucy to Language. Simon and Schuster. σελ. 119. ISBN 9780684810232. 
  6. 6,0 6,1 6,2 «Hydrothermal Systems Show Spectrum of Extreme Life on Earth». Europlanet (Astrobiology Web). 2016-04-26. http://astrobiology.com/2016/04/hydrothermal-systems-show-spectrum-of-extreme-life-on-earth.html. Ανακτήθηκε στις 2016-05-01. 
  7. «Africa's Danakil Desert - National Geographic Magazine». Ngm.nationalgeographic.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2013. 
  8. «Yellow lake is located in the Danakil Depression». Independent Travellers. independent-travellers.com. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2017. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]