Βρετανική κυβερνητική κρίση 2022

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Μπόρις Τζόνσον ανακοινώνει την παραίτησή του (07 Ιουλίου 2022)

Στις αρχές Ιουλίου 2022, 63 από τους 179 υπουργούς της κυβέρνηση Μπόρις Τζόνσον, κοινοβουλευτικοί ιδιωτικοί γραμματείς, εμπορικοί απεσταλμένοι και πρόεδροι παραιτήθηκαν από τις θέσεις τους [1], με αποκορύφωμα την παραίτηση του πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον στις 7 Ιουλίου.[2] Από τα μέσα του 2021, η πρωθυπουργία του Τζόνσον είχε επηρεαστεί από διαμάχες σχετικά με τις ενέργειες του Τζόνσον σχετικά με το λόμπι του Όουεν Πάτερσον και Partygate. Αυτά, σε συνδυασμό με τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών οδήγησαν μερίδα των συντηρητικών να καταθέσει πρόταση μομφής εναντίον του Μπόρις Τζόνσον, την οποίαν και κέρδισε αλλά με βαρύτατες απώλειες.

Στις 5 Ιουλίου, μετά το σκάνδαλο Κρις Πίνσερ, τόσο ο Ρίσι Σούνακ όσο και ο Σάτζιντ Τζάβιντ, Υπουργός Οικονομικών και Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Φροντίδας αντίστοιχα, παραιτήθηκαν.[3] Ένας μεγάλος αριθμός άλλων μελών της κυβέρνησης επίσης παραιτήθηκαν. Συντηρητικοί βουλευτές και βουλευτές της αντιπολίτευσης, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων μελών του υπουργικού συμβουλίου του Τζόνσον, ζήτησαν από τον ίδιο τον Τζόνσον να παραιτηθεί. Ο Κιρ Στάρμερ, ηγέτης της αντιπολίτευσης, επέκρινε τον Τζόνσον και τους Συντηρητικούς που παρέμειναν στο υπουργικό συμβούλιο.

Ο Τζόνσον ανακοίνωσε στις 7 Ιουλίου ότι θα παραιτηθεί από αρχηγός του Συντηρητικού Κόμματος, δηλώνοντας ότι θα παραμείνει πρωθυπουργός μέχρι να εκλεγεί νέος αρχηγός κόμματος. Η εκλογή ηγεσίας αναμένεται στις 5 Σεπτεμβρίου 2022.[4][5][6] Φαβορί θεωρείται ο Ρίσι Σουνάκ. [7]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Government ministers». Institute for Government. Μαΐου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2022. 
  2. ↑ Jack Guy, Luke McGee and Ivana Kottasová (7 July 2022). «UK Prime Minister Boris Johnson resigns after mutiny in his party». CNN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 July 2022. https://web.archive.org/web/20220707173327/https://www.cnn.com/2022/07/07/europe/boris-johnson-resignation-intl/index.html. Ανακτήθηκε στις 7 July 2022. 
  3. ↑ «Rishi Sunak resigns as chancellor in devastating blow to Boris Johnson». Independent. 5 July 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 July 2022. https://web.archive.org/web/20220705174013/https://www.independent.co.uk/news/uk/politics/rishi-sunak-resigns-chancellor-boris-johnson-b2116399.html. Ανακτήθηκε στις 6 July 2022. 
  4. ↑ «Boris Johnson blames 'the herd,' resigns to make way for new U.K. leader». The Washington Post. 7 July 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2022-07-07. https://web.archive.org/web/20220707194307/https://www.washingtonpost.com/world/2022/07/07/uk-boris-johnson-resignation/. Ανακτήθηκε στις 7 July 2022. 
  5. ↑ «Boris Johnson resigns: Five things that led to the PM's downfall». BBC. 7 July 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 July 2022. https://web.archive.org/web/20220707212744/https://www.bbc.com/news/uk-politics-62070422. Ανακτήθηκε στις 7 July 2022. 
  6. ↑ «Boris Johnson facing calls to quit as PM as soon as possible». BBC. 7 July 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 July 2022. https://web.archive.org/web/20220707082742/https://www.bbc.com/news/uk-politics-62064789. Ανακτήθηκε στις 7 July 2022. 
  7. ↑ «Ο Ρ. Σουνάκ κέρδισε τον τέταρτο γύρο στη διαδικασία για την ανάδειξη του διαδόχου του Τζόνσον». Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2022. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Βρετανική_κυβερνητική_κρίση_2022&oldid=9590205"