Βράτσαρ
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η Βράτσαρ (σερβικά : Врачар) είναι σήμερα Δήμος της Σερβίας, ένας από τους 17 δήμους της πόλης του Βελιγραδίου. Με το ίδιο όνομα ήταν γνωστά ο λόφος και το μικρό οροπέδιο που βρίσκεται χτισμένη και παλιά περιφέρεια της χώρας. Με έκταση μόλις 734 στρέμματα είναι ο μικρότερος δήμος της πόλης και της Σερβίας, αλλά και ο πιο πυκνοκατοικημένος. Η Βράτσαρ είναι ένας από τους τρεις δήμους που αποτελούν την κεντρική περιοχή της πόλης μαζί με τους δήμους Σάβσκι Βένατς και Στάρι Γκραντ. Είναι από τις πιο ακριβές περιοχές του Βελιγραδίου, και έχει το υψηλότερο ποσοστό των κατοίκων με πανεπιστημιακή εκπαίδευση σε σύγκριση με όλους τους άλλους σερβικούς δήμους[1]. Ένα από τα πιο διάσημα αξιοθέατα του Βελιγραδίου ο ναός του Αγίου Σάββα βρίσκεται στην Βράκαρ.
Η Βράτσαρ βρίσκεται στην κορυφή του οροπεδίου Βράτσαρ. Παρά τη μικρή της έκταση απέχει λιγότερο από ένα χιλιόμετρο από το κέντρο του Βελιγραδίου.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το όνομα Βράτσαρ προέρχεται από τη σερβική λέξη "Vrac" που σημαίνει «θεραπευτής», αναφέρθηκε για πρώτη φορά το 1495 σε τουρκικά έγγραφα. Το 1560 αναφέρεται ως χριστιανικό χωριό με 17 σπίτια. Πιστεύεται ότι σε αυτό το χωριό το 1595 ο Οθωμανός μεγάλος βεζίρης Σινάν Πασά έκαψε στην πυρά τα λείψανα του Αγίου Σάββα για να τιμωρήσει τους επαναστάτες.
Στις αρχές του 19ου αιώνα η λέξη Βράτσαρ, ως γεωγραφικός όρος, αναφέρεται σε μια πολύ ευρύτερη περιοχή τουλάχιστον τρεις φορές μεγαλύτερη από το έδαφος που καλύπτει ο δήμος σήμερα. Με διάταγμα του πρίγκιπα Μίλος Ομπρένοβιτς, ο οποίος ήθελε μια νέα συνοικία να στεγάσει τις αρχές του Πριγκιπάτου, σχεδιάστηκε η πόλη με δυτικά χαρακτηριστικά, ενώ η πόλη του Βελιγραδίου ήταν ακόμα υπό τουρκική κατοχή και μια ανατολίτικη πόλη με όλα τα χαρακτηριστικά της ισλαμικής αρχιτεκτονικής. Από την άλλη πλευρά η Βράτσαρ χτίστηκε με φαρδείς δρόμους και λεωφόρους πάρκα και μνημεία. Στέγαζε όλα τα σερβικά δημόσια κτίρια και οι κρατικοί θεσμοί στο Βελιγράδι βρίσκονταν εκεί.
Για την δημιουργία της νέας συνοικίας χρησιμοποιήθηκαν πολλοί αρχιτέκτονες, Γερμανοί, Τσέχοι, Ιταλοί και Σέρβοι και στο τέλος της δεκαετίας του 1860 χτίστηκε η Βρατσάρ. Μετά το 1867 όταν οι τουρκικές στρατιωτικές φρουρές έφυγαν από το Βελιγράδι η Βρατσάρ επεκτάθηκε πάνω στα ερείπια των Οθωμανικών και Σερβικών συνοικιών.
Το 1880 η Βρακάρ διαιρέθηκε σε "Ζαπάντνι Βράκαρ" (Δυτική Βράκαρ) και "Ιστόντσνι Βράκαρ" (Ανατολική Βράκαρ) με σύνορο την σημερινή λεωφόρο Απελευθέρωσης. Από το 1955 όταν ο δήμος επίσημα χωρίστηκε στα δύο η Ζαπάντνι Βράτσαρ αργότερα αποτέλεσε τον πυρήνα του νέου δήμου Σάβσκι Βένατς.
Ο Δήμος Βράτσαρ δημιουργήθηκε επίσημα το 1952 όταν το Βελιγράδι διοικητικά αναδιοργανώθηκε από περιοχές σε δήμους και την 1η Ιανουαρίου 1957 συγχωνεύτηκε με το Δήμο Νεϊμάρ. Συνορεύει με πέντε άλλους δήμους του Βελιγραδίου: Βόζντοβατς προς τα νότια, Ζβέζνταρα προς τα ανατολικά, Παλίλουλα στα βορειοανατολικά, Στάρι Γκραντ στα βόρεια και Σάβσκι Βένατς προς τα δυτικά.
Η περιφέρεια Βρατσάρ δημιουργήθηκε μετά το 1945 και περιελάμβανε την προαστιακή περιοχή του Βελιγραδίου. Το 1955 η περιφέρεια συγχωνεύτηκε με την πόλη του Βελιγραδίου.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Beograd - Izdanje opštine beogradske, 1911
- Zapisi starog Beograđanina 2000
- Iz starog Beograda, Živorad P. Jovanović 1964
- Siluete starog Beograda, Milan Jovanović - Stojimirović, 1971
- Uspon Beograda, Milivoje M.Kostić, 2000
- Beogradske gradske pijace, JKP Beogradske pijace, 1999
- Vračarski glasnik, 1997–2004
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]