Βακτηριόλυση

Στη βακτηριολογία με τον όρο βακτηριόλυση (bacteriolysis) χαρακτηρίζεται γενικά η καταστροφή των βακτηρίων, που μπορεί να είναι συνέπεια της δράσης διάφορων ουσιών, όπως των αντιβιοτικών, βακτηριοκινών, λυσοζύμης, ή άλλων μικροβίων, όπως βακτηριοφάγων ή βδελλοδονακίων. Βακτηριόλυση μπορεί επίσης να σημειωθεί σε περιπτώσεις δραστικών μεταβολών του περιβάλλοντος (π.χ. σε ωσμωτική πίεση, pH κ.λπ.)

Κατά τη βακτηριόλυση καταστρέφεται το εξωτερικό τοίχωμα των βακτηρίων με συνέπεια ν΄ ακολουθεί φυσικοχημική αλλοίωση του κυτταροπλάσματός τους. Η διεργασία αυτή ως φαινόμενο οφείλεται κυρίως στη διαδοχική δράση δύο ουσιών, μιας ευαισθητοποιού θερμοσταθερής, που πρόκειται για ειδικό αντίσωμα, και μιας θερμοευαίσθητης, του μη ειδικού συμπληρώματος.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα βακτηριόλυσης in vitro είναι αυτή του Δονάκιου της χολέρας κατά την πρόσθεση συμπληρώματος στο ειδικό αντίσωμα. Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται κατά τη βακτηριόλυση in vivo (στη φύση) που επιτυγχάνεται με τη δράση βακτηριοκτόνων αντιβιοτικών που σε μεγάλη δόση μπορεί να προκαλέσουν ακόμα και τον θάνατο λόγω ενδοτοξινικού σοκ.