Β΄ Σερβοτουρκικός πόλεμος

Ο Β΄ Σερβοτουρκικός πόλεμος του 1877-1878 (σερβικά : Други српско-турски рат) ήταν μία πολεμική σύγκρουση ανάμεσα στο Πριγκιπάτο της Σερβίας και την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ο πόλεμος διήρκεσε από τις 13 Δεκεμβρίου 1877 έως τις 5 Φεβρουαρίου 1878 και η Σερβία κέρδισε την ανεξαρτησία της και απελευθερώθηκαν νέες περιοχές στην λεγόμενη Παλιά Σερβία.

Μετά την ήττα του πριγκιπάτου και την λήξη του Α΄Σερβοτουρκικού πολέμου τον Φεβρουάριο του 1877 η Σερβία επωφελούμενη του Ρωσοτουρκικού πολέμου κήρυξε εκ νέου πόλεμο στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Ο πόλεμος κηρύχθηκε επίσημα στις 13 Δεκεμβρίου και στις 15 ο Σερβικός στρατός με τρία σώματα, Ιμπάρ, Μοράβα και Δούναβη, κινήθηκε κατά τις Νις. Στις 25 Δεκεμβρίου οι Σέρβοι είχαν απελευθερώσει εδάφη ενώ οι Οθωμανοί υποχωρούσαν νότια χωρίς δυνατότητα ενισχύσεων, είχαν αποκοπεί από τους Σέρβους οι δρόμοι προς Κοσσυφοπέδιο, Αλβανία και Βοσνία.

Οι Σέρβοι κέρδισαν αποφασιστικές μάχες και απελευθέρωσαν το Πίροτ, Κούλα, Μπρέζνικ, Ράντομιρ, Κρν και στις 5 Ιανουαρίου σταμάτησαν στην Σλιβνίτσα. Στις 12 Ιανουαρίου μετά από πολυήμερη πολιορκία απελευθερώθηκε και η Νις. Στις 19 Ιανουαρίου το σώμα του Μοράβα απελευθέρωσε την Κουρσουμλία και ενεπλάκη σε μάχες με τους Οθωμανούς στα οχυρά Σαμάκοφ. Στις 31 Ιανουαρίου απελευθερώθηκε η Βράνιε. Στις 5 Ιανουαρίου με την είδηση της ανακωχής μεταξύ Ρωσίας και Οθωμανών σταμάτησαν οι επιθετικές ενέργειες του Σερβικού στρατού.

Κατά τη συνεδρίαση της σερβικής κυβέρνησης στις 15 Ιανουαρίου 1878 αποφασίστηκε η σύναψη της ειρήνης με την Τουρκία και να επιδιώξουν την αναγνώριση της Σερβικής ανεξαρτησίας και των Σερβικών εδαφών. Της Παλαιάς Σερβίας ( Βιλαέτι του Κόσοβου, Νις, Πρίζρεν, Σκόπια και το σαντζάκι του Νόβι Παζάρ) με την προσθήκη του Βιντίν. Οι Σερβικές φιλοδοξίες για τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη έπεσαν λόγω της έντονης αντίθεσηςτης Αυστροουγγαρίας που την διεκδηκούσε. Οι Σερβικές εδαφικές διεκδικήσεις απορρίφθηκαν τόσο από την Τουρκία και τους συμμάχους της Ρωσίας, η οποία έχει υποσχεθεί στη Βουλγαρία την Νις, το Πίροτ, το Λέσκοβατς και την Βράνιε. Με την συνθήκη του Αγίου Στεφάνου (3 Μαρ 1878) η Σερβία πήρε τηνΝις και Λέσκοβατς, αλλά όχι τις άλλες απελευθερωμένες περιοχές. Περαιτέρω προσπάθειες της Σερβίας στο Συνέδριο του Βερολίνου (12 Ιουνίου 1878) η Σερβία πήρε το Πίροτ την Βράνιε και το Μάλι Ζβόρνικ. Η Σερβία έγινε τελικά ανεξάρτητο κράτος.

Αναφορές

Историја српског народа, Пета књига, том први (Од Првог устанка до Берлинског конгреса, 1804-1878), 394-421.
Ослобођење Ниша од Турака 1877. године, аутор Видосав Петровић, издање Народне новине, Ниш 1997. године.
Мала енциклопедија Просвета, треће издање 1978. године, књига трећа (Р-Ш), pp. 293.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Други српско-турски рат της Σερβικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).