Αχερονογωβιός
Αχερονογωβιός | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Κατάσταση διατήρησης | ||||||||||||||||||
Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
Διώνυμο | ||||||||||||||||||
Knipowitschia milleri (Ahnelt & Bianco, 1990) | ||||||||||||||||||
Συνώνυμα | ||||||||||||||||||
|
Ο αχερονογωβιός (Knipowitschia milleri - Κνιποβίτσια του Μίλλερ), είναι είδος ψαριού του γένους Κνιποβίτσια της οικογένειας των Γωβιιδών ενδημικό στον ποταμό Αχέροντα και ειδικότερα στην περιοχή των εκβολών του· άτομα του είδους έχουν καταγραφεί στο παρελθόν και στους παραποτάμους του Αχέροντα Κωκυτό και Βωβό.[3][4]. Περιγράφηκε και καταχωρήθηκε ως ξεχωριστό είδος το 1990.
Ο Αχερονογωβιός απαντάται σε νερά σχεδόν στάσιμα, διαυγή, γλυκά μέχρι ελαφρώς υφάλμυρα, με άφθονη υδρόβια βλάστηση και λασπώδη ή αμμώδη βυθό. Το μήκος του φτάνει μέχρι 2,6 cm (σταθερό ή τυπικό μήκος - Standard Length[5][6]). Ζει μέχρι δύο χρόνια. Γεννά τα αυγά του τον Φεβρουάριο-Μάρτιο. Τα νεαρά άτομα κολυμπούν ελεύθερα ενώ τα ενήλικα είναι βενθικά. Τρέφεται με προνύμφες των διπτέρων εντόμων Chironomidae και μικρά καρκινοειδή.[7]
Το είδος χαρακτηρίζεται Τρωτό (VU [D2]) στο Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας του 2009 που εκδόθηκε από το ελληνικό Υπουργείο Περιβάλλοντος· στην έκθεση εκτιμάται ότι πέρα από την έντονη θήρευση από τα χέλια και την περιορισμένη εξάπλωση, το είδος δεν φαίνεται να αντιμετωπίζει κάποιο σοβαρό κίνδυνο.[8] Η IUCN, στην πιο πρόσφατη έκθεσή της (2006), το κατατάσσει στα κρισίμως κινδυνεύοντα λόγω μόλυνσης των υδάτων και απόρριψης αποβλήτων στην περιοχή του ενδιαιτήματός του καθώς και σχεδίων αποξήρανσης περίπου 50% των ελών της περιοχής των εκβολών του Αχέροντα, παρόλο που αυτή ανήκει στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Προστατευόμενων περιοχών Natura 2000.[1]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Crivelli, A.J. (2006). Knipowitschia milleri στην Κόκκινη Λίστα Απειλούμενων Ειδών της IUCN. Έκδοση 2013.2. Διεθνής Ένωση Προστασίας της Φύσης (IUCN). Ανακτήθηκε 12 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ «Knipowitschia milleri». ITIS. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ «Ιχθυοπανίδα ποταμών Καλαμά, Αχέροντα και Κωκυτού». Διαδικτυακό Εικονικό Παρατηρητήριο Οικοσυστημάτων (EcoDO). EcoDo-net Collaboration. 2007. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2014.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Knipowitschia milleri». ΦΙΛΟΤΗΣ - Βάση δεδομένων για την Ελληνική φύση. Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. 1994. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ «Standard length». System Glossary. SeaLifeBase. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2014.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Standard Measurements of Bony Fish». Florida Museum of Natural History. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ Froese, Rainer & Pauly, Daniel, επιμ. (2014). "Knipowitschia milleri" στην FishBase. Έκδοση: Ιανουάριος 2014.
- ↑ Παναγιώτης Σ. Οικονομίδης, Βασιλική Χρυσοπολίτου (2009). «Ψάρια: Knipowitschia milleri». Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας. Υπουργείο Περιβάλλοντος. σελίδες 134–135. ISBN 978-960-85298-8-5. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 1 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2014.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- «Il ghiozzetto dell'Acheronte Knipowitschia milleri». Web Museo della Fauna Europea. ITTIOFAUNA.ORG. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2014.
- «Άμεση απειλή για το προστατευόμενο δέλτα του ποταμού Αχέροντα». caliisto.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2014.
- Τράτσα Μάχη (9 Αυγ. 2013). ««Σούπερ» μικρόβια σε ποτάμια και ακτές». ΤΟ ΒΗΜΑ. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2014.
- Οικονόμου, Α.· Μπαρμπιέρι, Ρ.· Νταουλάς, Χ.· Ψαρράς, Θ.· Στουμπούδη, Μ.· Μπερταχάς, Η.· Γιακουμή, Σ.· Πατσιάς, Α. (1999). Απειλούμενα ενδημικά είδη ψαριών του γλυκού νερού της Δυτικής Ελλάδας και Πελοποννήσου - κατανομή, αφθονία, κίνδυνοι και μέτρα προστασίας (PDF). Υπουργείο Ανάπτυξης-Εθνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών. σελ. 68. ISBN 960-86651-3-2. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 13 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2014.
- E. Kalogianni· S. Giakoumi· S. Zogaris· Y. Chatzinikolaou· M. Th. Stoumboudi· R. Barbieri· A.N. Economou· B. Zimmerman (Οκτώβριος 2006). “Rapid Assessment of the Status of Valencia letourneuxi, the Greek Killifish” Final Report (PDF). Εθνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών (Ινστιτούτο εσωτερικών υδάτων), Ζωολογική Εταιρεία του Λονδίνου (ZSL). σελίδες 104–112. Ανακτήθηκε στις 24 Ιαν. 2014.