Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αυτοκράτορας Γκο-Μομοζόνο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτοκράτορας Γκο-Μομοζόνο
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
後桃園天皇 (Ιαπωνικά)
Γέννηση5  Αυγούστου 1758
Κιότο
Θάνατος16  Δεκεμβρίου 1779
Κιότο
Τόπος ταφήςTsuki no wa no misasagi
Χώρα πολιτογράφησηςΙαπωνία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙαπωνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμονάρχης
Οικογένεια
ΣύζυγοςKonoe Koreko
ΤέκναYoshiko-naishinnō
ΓονείςΑυτοκράτορας Μομοζόνο και Ichijō Tomiko
ΑδέλφιαFushimi-no-miya Sadamochi-shinnō
ΣυγγενείςΑυτοκράτορας Κόκακου (υιοθετημένο τέκνο), d:Q110612146 (υιοθετημένο τέκνο)[1], Kōchō-hosshinnō (υιοθετημένο τέκνο)[2], d:Q110598338 (υιοθετημένο τέκνο)[3] και Fushimi-no-miya Sadayuki-shinnō (yūshi)[2]
ΟικογένειαΑυτοκρατορικός οίκος της Ιαπωνίας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΑυτοκράτορας της Ιαπωνίας (1771–1779)
Υπογραφή
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Αυτοκράτορας Γκο-Μομοζόνo (後桃園天皇, Go-Momozono-tennō, 5 Αυγούστου 1758 – 6 Αυγούστου 1779) ήταν ο 118ος Αυτοκράτορας της Ιαπωνίας, σύμφωνα με την παραδοσιακή σειρά διαδοχής.[4][5] Πήρε το όνομά του από τον πατέρα του Αυτοκράτορα Μομοζόνο. Tο πρόθεμα go- (後) στο όνομα, μεταφράζεται ως "μετέπειτα", έτσι επίσης αναφέρεται ως "Αυτοκράτορας Μεταγενέστερος Μομοζόνο", "Mομοζόνο ο Δεύτερος", or "Moμοζόνο Β΄". Ο Γκο-Μομοζόνο έγινε Αυτοκράτορας το 1771, αλλά είχε μία σύντομη βασιλεία, που κράτησε ως το τέλος του το 1779.[6] Στα γεγονότα της βασιλείας του περιλαμβάνεται μία σειρά από φυσικές καταστροφές που συνέβησαν το 1772. Εκτός από αυτά, η πολιτική κατάσταση με τους σόγκουν ήταν ήσυχη. Tα πράγματα κορυφώθηκαν προς το τέλος της ζωής του, με τη μορφή του θέματος διαδοχής, καθώς ο Αυτοκράτορας δεν είχε άρρεν τέκνο. Ως αποτέλεσμα, υιοθέτησε βιαστικά στην επιθανάτιο κλίνη του τον 2ο εξάδελφο τού πατέρα του, που αργότερα έγινε ο επόμενος Αυτοκράτορας.

Ήταν γιος του Αυτοκράτορα Mομοζόνo με μία κυρία των τιμών. Πριν γίνει Αυτοκράτορας, ήταν γνωστός ως αυτοκρατορικός πρίγκιπας Χιντεχίτο (英仁親王).

Σύζυγος και τέκνα:

  • Αυτοκράτειρα (Nγιόγκo): Koνόε Koρέκο (近衛 維子, 26 Ιανουαρίου 1760 – 6 Νοεμβρίου 1783), αργότερα Σεϊκαμό-ιν (盛化門院), κόρη του Koνόε Ουτσασάκι (近衛内前)
  • Υιοθετημένα παιδιά:
    • Υιοθετημένος γιος: αυτοκρατορικός πρίγκιπας Kανεχίτo (兼仁親王, 23 Σεπτεμβρίου 1771 – 11 Δεκεμβρίου 1840), μετέπειτα αυτοκράτορας Kόκακου.

Γεγονότα της ζωής του Γκο-Μομοζόνo

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πριν από την άνοδο του Γκο-Μομοζόνo στον Θρόνο των Χρυσανθέμων, το προσωπικό του όνομα (imina) ήταν Χιντεχίτo [7] [8] ή Χαναχίτo. Ο πρίγκιπας Χιντεχίτo γεννήθηκε στις 5 Αυγούστου 1758 και ήταν ο πρωτότοκος γιος του Αυτοκράτορα Moμοζόνo. [9] Μετά το τέλος τού πατέρα του το 1762, ο τίτλος τού Αυτοκράτορα πήγε στη θεία του, που έγινε γνωστή ως αυτοκράτειρα Γκo-Σακουραμάτσι. Ο Χιντεχίτο κρίθηκε πολύ νέος για να γίνει Αυτοκράτορας εκείνη την εποχή, αλλά ονομάστηκε πρίγκιπας διάδοχος και διάδοχος 5 χρόνια αργότερα. [5] Η αυτοκράτειρα γκο-Σασουραμάτσι παραιτήθηκε υπέρ του ανιψιού της στις 9 Ιανουαρίου 1771 και ο πρίγκιπας Χιντεχίτo έγινε Αυτοκράτορας αμέσως. [9]

Λίγο περισσότερο από ένας χρόνος είχε περάσει από τη βασιλεία του Γκο-Μομοζόνo, προτού η Ιαπωνία χτυπηθεί με τη "Μεγάλη Φωτιά Μέιβα". Στις 29 Φεβρουαρίου 1772 ανεπίσημες αναφορές περιέγραφαν μία λωρίδα με στάχτη και αποκαΐδια σχεδόν 8 χλμ πλάτους και 24 χλμ μάκρους, καταστρέφοντας 178 ναούς και ιερά, 127 κατοικίες νταϊμγιό, 878 μη επίσημες κατοικίες, 8705 σπίτια χαταμότο και 628 τετράγωνα εμπορικών κατοικιών, με εκτιμήσεις για πάνω από 6.000 θύματα. Όλη αυτή η καταστροφή είχε στη συνέχεια το κόστος της ανοικοδόμησης. [10] Το έτος 1772 στο σύνολό του ονομάστηκε αργότερα «έτος προβλημάτων», επειδή σημαδεύτηκε από μία εξαιρετική διαδοχή φυσικών καταστροφών. Έγινε ένα σύγχρονο λογοπαίγνιο, που συνδέει τις λέξεις "Meiwa" + "ku" (που σημαίνει " Meiwa 9", δηλαδή το έτος 1772 σύμφωνα με το ημερολόγιο της εποχής) και την ομόηχη λέξη "meiwaku" (που σημαίνει "ατυχία" ή " ενόχληση"). [10] Εκτός από την πυρκαγιά, μία καταιγίδα έπληξε την περιοχή Kαντό, προκαλώντας πλημμύρες και καταστρέφοντας τις καλλιέργειες. Μία άλλη καταιγίδα έφερε πλημμύρες και ισχυρούς ανέμους στην περιοχή Kαντό, καταστρέφοντας περίπου 4000 σπίτια μόνο στο Έντo. [10] Το όνομα της εποχής (nengō) άλλαξε στο τέλος του έτους σε Aνέι (που σημαίνει "αιώνια γαλήνη"), αλλά αυτή η συμβολική πράξη αποδείχθηκε μάταιη. [11] Οι επιδημικές ασθένειες εξαπλώθηκαν σε ολόκληρη τη χώρα το 1775, και οδήγησαν σε 190.000 εκτιμώμενους θανάτους στο Έντο. [12]

Το θέμα της διαδοχής και το τέλος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Αυτοκρατορική Οικογένεια του Γκο-Μομοζόνo ζούσε μαζί του στο Dairi του ανακτόρου Χεϊνάν. Αυτός δεν νυμφεύτηκε ποτέ επίσημα και έκανε παιδιά με μία κυρία της αυλής, που ονομαζόταν Koνόε Koρέκo (近衛維子). Αυτή η οικογένεια περιελάμβανε τουλάχιστον 2 γιους, που απεβίωσαν σε βρεφική ηλικία, και μια κόρη, που ήταν 10 μηνών την εποχή του πρόωρου τέλους του Αυτοκράτορα. [5] Ο Αυτοκράτορας Γκo-Moμοζόνo αρρώστησε το 1779, αλλά η κόρη του δεν μπορούσε να γίνει αυτοκράτειρα λόγω της ηλικίας της. Όταν έγινε σαφές ότι ο Αυτοκράτορας δεν θα επιζούσε, η θεία του, πρώην αυτοκράτειρα Γκο-Σακουραμάτσι, τον έβαλε να υιοθετήσει έναν γιο στην επιθανάτιο κλίνη του. Ο υιοθετημένος γιος ήταν από τον κλάδο Kανίν της Αυτοκρατορικής οικογένειας, και θα γινόταν ο επόμενος Αυτοκράτορας. Ο Γκo-Moμοζόνo απεβίωσε στις 16 Δεκεμβρίου 1779 σε ηλικία 21 ετών, και ο υιοθετημένος γιος του πρίγκιπας Moροχίτo έγινε Αυτοκράτορας Kόκακου τον επόμενο χρόνο. [9] Η μοναχοκόρη του Γκο-Μομοζόνo, η πριγκίπισσα Γιοσίκo, έγινε αργότερα η κύρια σύζυγος του Kόκακου (chūgū).

Περίοδοι και Kουγκγιό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ιαπωνικό αυτοκρατορικό kamon — ένα στυλιζαρισμένο άνθος χρυσάνθεμου
  1. geocity1.com/okugesan_com/kanninnomiya.htm.
  2. 2,0 2,1 geocity1.com/okugesan_com/fushiminomiya.htm.
  3. geocity1.com/okugesan_com/tenno3.html#gomomozono.
  4. Imperial Household Agency (Kunaichō): 後桃園天皇 (118)
  5. 5,0 5,1 5,2 Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, p. 120.
  6. Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du Japon, pp. 419–420.
  7. Ponsonby-Fane, p. 10
  8. Titsingh, p. 419.
  9. 9,0 9,1 9,2 Meyer, Eva-Maria. (1999). Japans Kaiserhof in der Edo-Zeit, p. 186.
  10. 10,0 10,1 10,2 Hall, John. (1955). Tanuma Okitsugu, p. 120.
  11. Hall, p. 169.
  12. Hall, p. 121.

Βιβλιογραφικές αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]