Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αυστραλιανό μοσχολέμονο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το Australian Outback Lime, καλλιεργητική ποικιλία του Desert Lime (C. glauca).

Τα Αυστραλιανά μοσχολέμονα ή Αυστραλιανά λάιμ (Australian limes) είναι είδη του γένους των φυτών εσπεριδοειδών (Citrus), που είναι ιθαγενή στην Αυστραλία και την Παπούα Νέα Γουινέα.

Αυτά τα είδη που περιλαμβάνονταν στα γένη Microcitrus και Eremocitrus.[1][2][3] Έχουν χρησιμοποιηθεί ως πηγή τροφής από τους αυτόχθονες Αυστραλούς, καθώς και τους πρώτους αποίκους, ενώ σήμερα χρησιμοποιούνται στη σύγχρονη Αυστραλιανή κουζίνα, σε προϊόντα όπως μαρμελάδες και σάλτσες.[4][5]

Τα είδη περιλαμβάνουν:[6]

Αυστραλιανά
πρώην Eremocitrus

Citrus glauca


πρώην

Citrus warburgiana





Citrus inodora



Citrus maideniana

 




Citrus garrawayi



Citrus australasica

 



Citrus australis

 

 

Microcitrus

μοσχολέμονα


Είδη από την Αυστραλία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Citrus australasica (Finger Lime), ένα είδος από τις περιοχές του τροπικού δάσους της βόρειας Νέας Νότιας Ουαλίας και του Νοτίου Κουίνσλαντ με επιμήκεις κίτρινο-πράσινους προς μωβ καρπούς.
    Finger Lime.
  • Citrus australis (Round Lime ή Dooja), είδος από το νότιο-ανατολική Αυστραλία με στρογγυλούς, πράσινους καρπούς
  • Citrus glauca (Desert Lime), από τις ξηρές περιοχές της ενδοχώρας, της ενδοχώρας της Αυστραλίας. Στρογγυλοί μικροί καρποί παράγονται το καλοκαίρι.
    Desert lime.
  • Citrus garrawayae, (Mount White lime) είναι σπάνιο και ενδημικό στην Περιφέρεια Κουκ του Cape York Peninsula.
  • Citrus gracilis (Kakadu Lime ή Humpty Doo) μεγαλώνει στα δάση ευκαλύπτου στην Βόρεια Επικράτεια[7][8] και περιγράφηκε για πρώτη φορά στην επιστημονική βιβλιογραφία το 1998.[9]
  • Citrus inodora (Russell River Lime ή Large-leaf Australian wild lime) είναι σπάνιο, ενδημικό και στο βόρειο Κουίνσλαντ.[8]
  • Citrus maideniana (Maiden’s Australian Wild Lime)[8] μπορεί να είναι υποείδος του C. indora.[10]
Blood Lime (τα μεγαλύτερα, κόκκινα), Sunrise Lime (πορτοκαλί, σχήματος αχλαδιού) και το Outback Lime, μια μικρή, πράσινη ποικιλία του Desert Lime.

Τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί αρκετές ποικιλίες. Αυτές μπορούν να μπολιάζονται με τα πρότυπα ριζώματα των εσπεριδοειδών. Μπορούν να καλλιεργηθούν ως καλλωπιστικά δέντρα στον κήπο ή σε δοχεία.[11] Για ορισμένες ποικιλίες διατίθενται πρότυπα εμβόλια.[1] Οι ποικιλίες περιλαμβάνουν:

  • Australian OutbackAustralian Desert), που αναπτύχθηκε από διάφορες ποικιλίες του Desert Lime
  • Australian Red CentreAustralian Blood ή Blood lime, μια διασταύρωση του Finger Lime[12] και ενός υβριδίου μανταρινιού-λεμονιού ή μανταρινιού-γλυκού πορτοκαλιού
  • Australian Sunrise, μια διασταύρωση των Finger Lime και του Calamondin, που εξωτερικά έχει το σχήμα αχλαδιού και εσωτερικά είναι πορτοκαλί
  • Rainforest Μαργαριτάρι, μια ροζ-μικρόκαρπη μορφή του Finger Lime από το Bangalow, Νέα Νότια Ουαλία
  • Sunrise Lime, αγνώστου γεννήτορος[12]
  • Outback Lime, μια ποικιλία του Desert Lime[12]

Είδη από την Παπούα Νέα Γουινέα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Citrus warburgiana (Kakamadu ή New Guinea Wild Lime)[13][14] αναπτύσσεται στη νότια ακτή της χερσονήσου Παπούα πλησίον του Alatau[15] (φωτογραφίες).
  • Citrus wakonai (επίσης τοπικά ονομάζεται Kakamadu)[14] έχει αναφερθεί στη νήσο Γκούντιναφ (Goodenough).[16]
  • Citrus wintersii, επίσης γνωστό και ως Citrus papuana (Brown River Finger Lime)[15][17] έχει, όπως υποδηλώνει και το όνομα, ένα μικρό, λεπτό καρπό, μυτερό στα δύο άκρα του (φωτογραφίες, περισσότερες φωτογραφίες). Αναπτύσσεται πλησίον του Πορτ Μόρεσμπι.[18]
  • Clymenia (φυτό) είναι εγγενές στο Αρχιπέλαγος του Βίσμαρκ αλλά καλλιεργείται και σε άλλες περιοχές. Το Clymenia συχνά πλέον, θεωρείται ότι ανήκει στο γένος των εσπεριδοειδών.[19]

Τα είδη των εσπεριδοειδών στην Παπούα Νέα Γουινέα δεν έχουν μελετηθεί εκτενώς, συνεπώς είναι πολύ πιθανό να υπάρχουν περισσότερα είδη από αυτά που παρατίθενται εδώ.

Ένα κλειδί ταυτοποίησης Αρχειοθετήθηκε 2009-10-02 στο Wayback Machine. (σελ. 6 ή 338), υφίσταται για τα γνωστά Αυστραλιανά Λάιμ (μη συμπεριλαμβανομένων των ειδών από την Παπούα Νέα Γουινέα). Τα φύλλα ορισμένων ειδών πλαταίνουν δραματικά με την πάροδο των ετών.[20]

  1. 1,0 1,1 Lindsay, Lenore. «Australian Limes». Australian Plants Onlline. Australian Native Plants Society (Australia). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2010. 
  2. «Eremocitrus». Australian Plant Name Index (APNI), IBIS database. Centre for Plant Biodiversity Research, Australian Government, Canberra. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2010. [νεκρός σύνδεσμος]
  3. «Microcitrus». Australian Plant Name Index (APNI), IBIS database. Centre for Plant Biodiversity Research, Australian Government, Canberra. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2010. [νεκρός σύνδεσμος]
  4. «Taming Wild Limes». Ecos Magazine (CSIRO publishing) (107). 2001. http://www.ecosmagazine.com/?paper=EC107p6. 
  5. «Australian native citrus-wild species, cultivars and hybrids» (PDF). Primary Industries and Resources SA. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2010. 
  6. Jorma Koskinen· Sylvain Jousse. «Citrus Pages / Native Australian varieties». free.fr. 
  7. Jorma Koskinen· Sylvain Jousse. «Citrus Pages / Native Australian varieties». free.fr. 
  8. 8,0 8,1 8,2 [1]
  9. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 2 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2015. 
  10. Jorma Koskinen· Sylvain Jousse. «Citrus Pages / Native Australian varieties». free.fr. 
  11. «From the outback to 'out the back'». CSIRO. 12 Αυγούστου 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2010. 
  12. 12,0 12,1 12,2 http://www.scienceimage.csiro.au/image/3592
  13. Jorma Koskinen· Sylvain Jousse. «Citrus Pages / Native Australian varieties». free.fr. 
  14. 14,0 14,1 [2]
  15. 15,0 15,1 Mike Saalfeld. «Citrus wakonai». homecitrusgrowers.co.uk. 
  16. Mike Saalfeld. «The_Quest_for_Wakonai page19». homecitrusgrowers.co.uk. 
  17. Jorma Koskinen· Sylvain Jousse. «Citrus Pages / Native Australian varieties». free.fr. 
  18. «Microcitrus papuana». homecitrusgrowers.co.uk. 
  19. Andrés García Lor (2013). Organización de la diversidad genética de los cítricos (PDF) (Διδακτορική διατριβή). σελ. 79. 
  20. «microcitrus – mature and juvenile leaf forms». freeserve.co.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2015.