Αρτέμ Μικογιάν
.jpg)
O Αρτέμ (Αρτιόμ) Ιβάνοβιτς Μικογιάν (ρωσικά: Артём Ива́нович Микоя́н; αρμενικά: Արտյոմ (Անուշավան) Հովհաննեսի Միկոյան 5 Αυγούστου [π.η. 23 Ιουλίου] 1905 – 9 Δεκεμβρίου 1970) ήταν Σοβιετικός Αρμένιος αεροναυπηγός. Σε συνεργασία με τον Μιχαήλ Γκουρέβιτς σχεδίασε πολλά από τα διάσημα στρατιωτικά αεροσκάφη MiG.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Μικογιάν γεννήθηκε στο Σαναχίν, Αρμενία, τις 5 Αυγούστου 1905.[7] Ο μεγαλύτερος αδελφός του, Αναστάς Μικογιάν, έγινε Σοβιετικός πολιτικός. Ολοκλήρωσε τη βασική του εκπαίδευση και προσλήφθηκε ως χειριστής μηχανών στο Ροστόφ, μετά εργάστηκε στο εργοστάσιο Δυναμό στη Μόσχα πριν εγγραφεί στο στρατό.[8] Μετά την στρατιωτική υπηρεσία, εντάχθηκε στην ακαδημία αεροπορίας Ζουκόφσκι, όπου δημιούργησε το πρώτο του αεροπλάνο, και αποφοίτησε το 1936.[9] Εργάστηκε με στην Πολικάρποφ, πριν γίνει επικεφαλής ενός νέου σχεδιαστικού γραφείου αεροσκαφών στη Μόσχα το Δεκέμβριο του 1939. Μαζί με τον Μιχαήλ Γκουρέβιτς, ο Μικογιάν δημιούργησε το σχεδιαστικό γραφείο Μικογιάν-Γκουρέβιτς, το οποίο σχεδίασε σειρά μαχητικών αεροσκαφών. Τον Μάρτιο του 1942, το γραφείο μετονομάστηκε σε OKB MiG, ANPK MiG και OKO MiG. Το MiG-1 αποδείχθηκε κακό ξεκίνημα, το MiG-3 μπήκε σε παραγωγή αλλά χρησιμοποιήθηκε περιστασιακά στο ρόλο του ως αναχαιτιστικό μαχητικό. Επιπλέον, τα MiG-5, MiG-7 και MiG-8 δεν προχώρησαν πέρα από το στάδιο των πρωτοτύπων.
Τα πρώτα μεταπολεμικά σχέδια βασίζονταν σε εγχώρια έργα καθώς και σε γερμανικά αεριωθούμενα μαχητικά και πληροφορίες τις οποίες παρείχε η Βρετανία ή οι Ηνωμένες Πολιτείες. Μέχρι το 1946, οι Σοβιετικοί σχεδιαστές ακόμη δυσκολεύονταν σε τελειοποιήσουν τον σχεδιασμένο στη Γερμανία αξονικής ροής κινητήρα αεριώθησης BMW 109-003. Οι σοβιετικές δυνάμεις είχαν πάρει τα σχέδια του κινητήρα 109-003 από το εργοστάσιο Basdorf-Zühlsdorf κοντά στο Βερολίνο και από το εργοστάσιο στο Νορντχάουζεν. Η παραγωγή του 003 έγινε στο εργοστάσιο «Κόκκινος Οκτώβρης» GAZ 466 στο Λένινγκραντ, όπου οι κινητήρες αεριώθησης 003 παράγονταν μαζικά από το 1947 με την ονομασία RD-20.[10] Η ανάπτυξη πλαισίων από τα σοβιετικών γραφείων και πτερύγων για ταχύτητα κοντά στου ήχου καθυστερούσαν την ανάπτυξη των κινητήρων. Ο Σοβιετικός υπουργός αεροπορείας Μιχαήλ Χρουνίτσεφ και ο σχεδιαστής αεροσκαφών Αλεξάντρερ Σεργκέγιεβιτς Γιάκοβλεβ ζήτησαν από τον Ιωσήφ Στάλιν να αγοράσει προηγμένους κινητήρες αεριώθησης από τους Βρετανούς. Ο Στάλιν λέγεται ότι απάντησε «Ποιος τρελός θα πουλούσε τα μυστικά του;»[11]. Όμως, έδωσε την άδειά, και ο Αρτέμ Μικογιάν, ο σχεδιαστής κινητήρων Κλίμοφ και άλλοι αξιωματούχοι ταξίδευσαν στο Ηνωμένο Βασίλειο για να ζητήσουν βοήθεια για τους κινητήρες. Προς έκπληξη του Στάλιν, η βρετανική κυβέρνηση και ο φιλοσοβιετικός υπουργός εμπορείου Στάφορντ Κριπς ήταν πρόθυμοι να παρέχουν τεχνικές πληροφορίες και την άδεια κατασκευής των κινητήρων αεριώθησης Rolls-Royce Nene. Οι σοβιετικοί κατασκεύασαν μια τροποποιημένη μορφή, τον κινητήρα VK-1, ο οποίος ενσωματώθηκε στο MiG-15.[11][12] Στο ενδιάμεσο, στις 15 Απριλίου 1947, το υπουργικό συμβούλιο διέταξε από την MiG να κατασκευάσει δύο πρωτότυπα για ένα νέο αεριωθούμενο μαχητικό τα οποία θα πετούσαν τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου και έτσι οι σχεδιαστές βασίστηκαν σε ένα προηγούμενο σχέδιο, το προβληματικά MiG-9. Το MiG-9 χρησιμοποιούσε τους κινητήρες RD-20, οι οποίοι αποδείχθηκαν αναξιόπιστοι και υπήρχαν προβλήματα ελέγχου.
Το γραφείο MiG σχεδίασε το πρώτο αξιόπιστο σοβιετικό σχέδιο αεροσκάφους με φτερά με κλίση προς τα πίσω το 1945, το πειραματικό MiG-8 Utka, την έρευνα με βάση αυτό και τα ερευνητικά σχέδια των Γερμανών, επέτρεψαν στους Σοβιετικούς να αναπτύξουν ένα πρωτότυπο μαχητικό με ένα κινητήρα αεριώθησης, το I-310. Με την εκδοχή Klimov VK-1 του βρετανικού κινητήρα Nene, το σχέδιο αυτό παρήχθη μαζικά με την ονομασία MiG-15. Με την πρώτη πτήση να λαμβάνει χώρα τις 31 Δεκεμβρίου 1948, περίπου 15 μήνες μετά την πρώτη πτήση του πρώτου πρωτότυπου αμερικανικού αεροσκάφους με φτερά με κλίση προς τα πίσω, το XP-86 Sabre.[13] Το αεροσκάφος είχε εξαιρετική απόδοση και αποτέλεσε τη βάση αρκετών μελλοντικών μαχητικών. Το MiG-15 σχεδιαζόταν αρχικά να αναχαιτίζει αμερικανικά βομβαρδιστικά, όπως το B-29 Superfortress. Κατασκευάστηκαν πολλές εκδοχές του MiG-15, με την πιο κοινή να είναι η MiG-15UTI, ένα διθέσιο εκπαιδευτικό. Τελικά κατασκευάστηκαν περισσότερα από 18.000 MiG-15 και ακολούθησαν τα MiG-17 και MiG-19. Τα MiG-15 χρησιμοποιήθηκαν στον πόλεμο της Κορέας από τις Κομμουνιστικές δυνάμεις. Πολλές αερομαχίες δόθηκαν πάνω από τον ποταμό Γιαλού, όπου δόθηκαν αερομαχίες ανάμεσα στις MiG-15 και F-86 Sabre, οι πρώτες μεγάλης κλίμακας ανάμεσα σε αεριωθούμενα.
Από το 1952, ο Μικογιάν σχεδίασε πυραυλικά συστήματα ειδικά για τα αεροσκάφη του, όπως το διάσημο MiG-21. Σχεδίασε και άλλα υψηλής απόδοσης μαχητικά τις δεκαετίες του 1950 και 1960. Του απονεμήθηκε δύο φορές η ανώτερη διάκριση για πολίτη, Ήρωας της Σοσιαλιστικής Εργασίας, και ήταν αντιπρόσωπος σε έξι ανώτερα Σοβιέτ.
Μετά τον θάνατο του Μικογιάν το 1970, το όνομα του σχεδιαστικού γραφείου άλλαξε από Mikoyan-Gurevich σε Mikoyan.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «Большая российская энциклопедия». (Ρωσικά) Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 2212271. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 «Հայկական սովետական հանրագիտարան» (Aρμενικά) Γερεβάν. 1981.
- ↑ (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. mikojan-artjom-iwanowitsch. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000005260. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ «The Survivor - TIME». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2017.
- ↑ Ambartsumian, Victor (1981). «Artem Mikoyan» (στα Αρμενικά). Հայկական սովետական հանրագիտարան (Soviet Armenian Encyclopedia) 7: 542. https://hy.wikisource.org/wiki/%D4%B7%D5%BB:%D5%80%D5%A1%D5%B5%D5%AF%D5%A1%D5%AF%D5%A1%D5%B6_%D5%8D%D5%B8%D5%BE%D5%A5%D5%BF%D5%A1%D5%AF%D5%A1%D5%B6_%D5%80%D5%A1%D5%B6%D6%80%D5%A1%D5%A3%D5%AB%D5%BF%D5%A1%D6%80%D5%A1%D5%B6_%28Soviet_Armenian_Encyclopedia%29_7.djvu/542.
- ↑ Zabecki, David T., επιμ. (2015). World War II in Europe: An Encyclopedia. Routledge. σελ. 415. ISBN 113581242X.
- ↑ Albrecht, Ulrich (1994). The Soviet Armaments Industry. Routledge. ISBN 3-7186-5313-3.
- ↑ 11,0 11,1 Gunston, Bill· Gordon, Yefim (1998). MiG aircraft since 1937. Naval Institute Press. σελ. 56.
- ↑ Caygill, Peter (2006). Sound barrier : the rocky road to mach 1.0+. Barnsley: Pen & Sword Aviation. σελ. 130. ISBN 1844154564.
- ↑ "North American F-86 Sabre (Day-Fighter A, E and F Models)." Αρχειοθετήθηκε 2015-02-24 στο Wayback Machine. National Museum of the United States Air Force. Retrieved: 7 June 2011.