Αρμενικός σεισμός του 1988
Ο Αρμενικός σεισμός του 1988, επίσης γνωστός ως σεισμός του Σπιτάκ (αρμενικά: Սպիտակի երկրաշարժ, Σπιτάκι γιεκρασάρτζ), εκδηλώθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 1988 στις 11:41 τοπική ώρα. Είχε μέγεθος 6.8 ρίχτερ και μέγιστο μέγεθος Χ (Καταστροφικός) στην κλίμακα Μεντβέντεφ-Σπονχόιερ-Κάρνικ. Ο σεισμός συνέβη στη βόρεια Αρμενία (τότε μέρος της Σοβιετικής Ένωσης), η οποία είναι ευάλωτη σε μεγάλους και καταστρεπτικούς σεισμούς. Είναι μέρος μιας μεγάλης σεισμικής ζώνης που εκτείνεται από τις Άλπεις μέχρι τα Ιμαλάια. Η σεισμική δραστηριότητα στην περιοχή συνδέεται με την αλληλεπίδραση του ορίου των τεκτονικών πλακώντεκτονική, ενώ η πηγή του σεισμού ήταν ένα ρήγμα βόρεια του Σπιτάκ. Η δόνηση οδήγησε στην ενεργοποίηση πολλών ρηγμάτων μετά τον κύριο σεισμό. Υπήρχαν 25.000[1] με 50.000 ανθρώπινες απώλειες[2][3] λόγω του σεισμού. Τραυματίστηκαν 31.000[4] με 130.000 άτομα.[3][5]
Οι σεισμολόγοι μελέτησαν τις επιδράσεις του σεισμού στο Σπιτάκ, συμπεριλαμβανομένου του κύριου σεισμού και τους μετασεισμούς του. Σεισμολόγοι από τη Γαλλία και την Σοβιετική Ένωση έστησαν προσωρινά σεισμόμετρα πριν το τέλος του 1988. Ειδικοί στην αντισεισμική κατασκευή έλεγξαν εξονυχιστικά την κατασκευή των κτιρίων και διαπίστωσαν προβλήματα στα προχείρως κατασκευασμένα διαμερίσματα της Εποχής της Στασιμότητας, την εποχή της διακυβέρνησης του Λεονίντ Μπρέζνιεφ. Οι πόλεις Σπιτάκ, Λενινακάν (Γκιουμρί) και Κιροβακάν (Βαναντζόρ) επηρεάστηκαν σημαντικά, καταγράφοντας πολλούς θανάτους και ζημιές σε κτίρια. Πολλά κοντινά χωριά επίσης επηρεάστηκαν σημαντικά.
Παρά τις εντάσεις του Ψυχρού Πολέμου, ο ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης Μιχαήλ Γκορμπατσόφ ζήτησε επισήμως ανθρωπιστική βοήθεια από τις Ηνωμένες Πολιτείες μέσα σε λίγες ημέρες από το σεισμό. Ήταν το πρώτο τέτοιο αίτημα από τα τέλη της δεκαετίας του 1940. Εκατόν δεκατρείς χώρες έστειλαν σημαντικά ποσά ανθρωπιστικής βοήθειας στην Σοβιετική Ένωση, προσφέροντας εξοπλισμό διάσωσης, ομάδες έρευνας και ιατρικές προμήθειες. Διάφορες ιδιωτικές δωρεές και βοήθεια από μη κυβερνητικές οργανώσεις, συνέβαλαν πολύ στην διεθνή προσπάθεια. Ενώ μετέφερε κάποιες προμήθειες στην περιοχή, ένα Σοβιετικό αεροσκάφος που μετέφερε 9 μέλη πληρώματος και 69 στρατιωτικό προσωπικό, καθώς και ένα μεταγωγικό αεροπλάνο από τη Γιουγκοσλαβία, συνετρίβησαν σε δύο ξεχωριστά περιστατικά. Για την υποστήριξη της προσπάθειας ανακούφισης, αρκετοί τραγουδιστές ενώθηκαν δημιουργώντας μουσικές συνεισφορές για τα θύματα του σεισμού. Ένα τραγούδι που παρήχθη από ένα ντουέτο γάλλων συνθετών (στο οποίο συμμετείχε ο Σαρλ Αζναβούρ) και ένα στούντιο άλμπουμ με τραγούδια από γνωστά συγκροτήματα της ροκ κυκλοφόρησε από την προσπάθεια Rock Aid Armenia, της βρετανικής μουσικής βιομηχανίας.
Γκαλερί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Service, Robert (2003). A History of Modern Russia: From Nicholas II to Vladimir Putin. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. σελίδες 468–469. ISBN 978-0-674-01801-3.
- ↑ Fein, Esther B. (December 10, 1988). «Soviet aides say deaths in quake may reach 50,000». The New York Times. https://www.nytimes.com/1988/12/10/world/soviet-aides-say-deaths-in-quake-may-reach-50000.html?pagewanted=all&src=pm. Ανακτήθηκε στις August 18, 2012.
- ↑ 3,0 3,1 Brand, David; Blackman, Ann; Hofheinz, Paul; Mader, B. William (December 26, 1988). «Soviet Union Vision of Horror». Time. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις February 4, 2013. https://archive.today/20130204204409/http://www.time.com/time/subscriber/printout/0,8816,956602,00.html. Ανακτήθηκε στις August 10, 2012.(απαιτείται συνδρομή)
- ↑ Wood και άλλοι 1993, σελ. 253
- ↑ Armenian, Haroutune K.; Melkonian, Arthur; Noji, Eric K.; Hovanesian, Ashot P. (1997). «Deaths and Injuries due to the Earthquake in Armenia – A Cohort Approach». International Journal of Epidemiology 26 (4): 806–813. doi:. PMID 9279613. https://archive.org/details/sim_international-journal-of-epidemiology_1997-08_26_4/page/n117.
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |