Αριστείδης Ρίζος Ραγκαβής
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Αριστείδης Ρίζος Ραγκαβής | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Αριστείδης Ρίζος Ραγκαβής (Ελληνικά) |
Γέννηση | 1847 Αθήνα |
Θάνατος | 1 Νοεμβρίου 1878 |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | στρατιωτικός |
Οικογένεια | |
Γονείς | Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής και Καρολάιν Σκην |
Αδέλφια | Ευγένιος Ρίζος - Ραγκαβής Κλέων Ρίζος Ραγκαβής Όθων Ρίζος Ραγκαβής Αιμίλιος Ρίζος Ραγκαβής Αριστίων Ρίζος Ραγκαβής Χαρικλής Ρίζος Ραγκαβής Ζωή Ρίζου Ραγκαβή Αλέξιος Ρίζος Ραγκαβής Αμαλία Ρίζου Ραγκαβή Ελένη Ρίζου Ραγκαβή Χαρίκλεια Ρίζου Ραγκαβή |
Ο Αριστείδης Ρίζος Ραγκαβής (1847 - 1 Νοεμβρίου 1878) ήταν Έλληνας στρατιωτικός του 19ου αιώνα.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1847. Πατέρας του ήταν ο Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής. Σχολείο πήγε στην Αθήνα μέχρι τα δεκατέσσερα χρόνια του, και μετά πήγε στη Γερμανία και κατατάχτηκε στη στρατιωτική σχολή του Βερολίνου, όπου και αποφοίτησε με βαθμό άριστα το 1866. Έλαβε μέρος στον πόλεμο μεταξύ Πρωσίας και Αυστρίας με τον βαθμό του ανθυπασπιστή του μηχανικού. Ανδραγάθησε και πήρε προαγωγή σε ανθυπολοχαγό. Στην αξιομνημόνευτη Μάχη του Σαδύβα το σύνταγμα στο οποίο υπηρετούσε έπεσε θύμα των πυρών του αυστριακού πυροβολικού και σκοτώθηκαν όλοι οι αξιωματικοί εκτός από τρεις, τον Αριστείδη, τον λοχαγό του και έναν άλλο. Ο Αριστείδης πήρε τον τραυματία λοχαγό τους στους ώμους και τον έσωσε. Μετά από μια τετραετία πήρε μέρος και σε άλλους πολέμους της Γερμανίας και διακρίθηκε στην πολιορκία του Μετς και του Παρισιού. Διακρίθηκε και προβιβάστηκε σε υπολοχαγό.
Λόγω των κακουχιών και της κλονισμένης υγείας του επέστρεψε στην Ελλάδα και κατατάχτηκε στον ελληνικό στρατό με βαθμό ανθυπολοχαγού στο σώμα των Σκαπανέων.
Εργάστηκε στη σύνταξη του χάρτη της Αττικής και στη σύσταση του Γερμανικού επιτελείου.
Διετέλεσε μέλος και αντιπρόεδρος του Συλλόγου Παρνασσού και ταμίας της Σχολής των απόρων Παίδων στην Αθήνα.
Τιμήθηκε από τη Γερμανία με το παράσημο του Σιδερένιου Σταυρού.
Η σύζυγός του ήταν το γένος Σπ. Βαλτατζή με την οποία απόκτησε δύο θυγατέρες.
Απεβίωσε την 1η Νοεμβρίου 1878.
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Παρνασσός Τόμ. 2, Τεύχος 11. 1878. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2010.[νεκρός σύνδεσμος]