Αουάν (πόλη)

Αουάν

Η θέση της Αουάν στο Ελάμ φαίνεται ότι ήταν κοντά στα Σούσα. Διακρίνεται ο μυχός του Περσικού Κόλπου την Εποχή του Χαλκού.

Τα εδάφη της Αουάν και οι κοντινές περιοχές περί το 2000 π.Χ.

Η Αουάν ή Αβάν (σουμερ. a-wa-an^ki) ήταν αρχαία πόλη-κράτος και περιοχή του Ελάμ, η οποία διεδραμάτισε σημαντικό ρόλο κατά τους πρώιμους χρόνους της ιστορίας της Μεσοποταμίας, κατά το β΄ μισό της 3ης χιλιετίας π.Χ.. Αν και η θέση της δεν είναι γνωστή με ακρίβεια^[1], βρισκόταν στο σημερινό δυτικό Ιράν και εμφανίζεται συχνά μαζί με τις πόλεις Σούσα και Ανσάν στην πρώιμη ιστορία της περιοχής, έχοντας πολλές συγκρουσιακές αλληλεπιδράσεις με τους Σουμερίους.^[2]

Μια δυναστεία Ελαμιτών βασιλέων, πήρε το όνομά της από την πόλη αυτή, η Δυναστεία της Αουάν, που ιδρύθηκε από έναν ηγέτη ονόματι Πελί και μερικές φορές αποκαλείται εξ αυτού και «δυναστεία του Πελί».^[2] Σύμφωνα με τον Κατάλογο Σουμερίων Βασιλέων, η Αουάν έθεσε τέλος στην 1η Δυναστεία της Ουρ περί το 2450 π.Χ., και στη συνέχεια τρεις βασιλείς της Αουάν κυβέρνησαν τις νότιες περιοχές της Σουμερίας.

Περί τον 23ο αιώνα π.Χ., η Ακκαδική αυτοκρατορία σημείωσε πολλές στρατιωτικές νίκες κατά της Αουάν, υπό την ηγεσία του Σαργών και του Ρίμους.^[2] Από την άλλη, ο Νάραμ-Σουέν της Ακκαδίας υπέγραψε μια συμμαχία με τον Χίτα, τον ένατο βασιλιά της Αουάν.^[2]^[3]

Η Αουάν πάλαιψε για την ανεξαρτησία της από τους Ακκαδίους επί βασιλείας του Σαρ-Καλί-Σαρί.^[3] Αλλά λίγο αργότερα η Δυναστεία της Αουάν τελείωσε με τον θάνατο του τελευταίου βασιλιά της, του Κουτίκ-Ινσουσινάκ, που ακολουθήθηκε από την κυριαρχία στην περιοχή της Τρίτης Δυναστείας της Ουρ, περί το 2100-2000 π.Χ..^[2]^[3]

Μετά από αυτά τα γεγονότα, το όνομα «Αουάν» εξαφανίζεται για πάντα από την ιστορία.^[2]

Παραπομπές

↑ Liverani, Mario (2013). The Ancient Near East: History, Society and Economy. Routledge. σελ. 142. ISBN 978-1-134-75084-9.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 ^2,5 Gershevitch, I. (1985). The Cambridge History of Iran. Cambridge University Press. σελ. 26. ISBN 978-0-521-20091-2.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 Hansen, Donald P. (2002). Leaving No Stones Unturned: Essays on the Ancient Near East and Egypt in Honor of Donald P. Hansen. Eisenbrauns. σελ. 233. ISBN 978-1-57506-055-2.

Πηγές

Το λήμμα «Αβάν» στην Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Larousse-Britannica, έκδ. 2006, τόμος 1, σελ. 60

[1] Liverani, Mario (2013). The Ancient Near East: History, Society and Economy. Routledge. σελ. 142. ISBN 978-1-134-75084-9.

[CHI26-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 ^2,5 Gershevitch, I. (1985). The Cambridge History of Iran. Cambridge University Press. σελ. 26. ISBN 978-0-521-20091-2.

[LNS233-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 Hansen, Donald P. (2002). Leaving No Stones Unturned: Essays on the Ancient Near East and Egypt in Honor of Donald P. Hansen. Eisenbrauns. σελ. 233. ISBN 978-1-57506-055-2.

[1]

[2]

[3]