Αουάν (πόλη)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αουάν
Η θέση της Αουάν στο Ελάμ φαίνεται ότι ήταν κοντά στα Σούσα. Διακρίνεται ο μυχός του Περσικού Κόλπου την Εποχή του Χαλκού.
Τα εδάφη της Αουάν και οι κοντινές περιοχές περί το 2000 π.Χ.

Η Αουάν ή Αβάν (σουμερ. a-wa-anki) ήταν αρχαία πόλη-κράτος και περιοχή του Ελάμ, η οποία διεδραμάτισε σημαντικό ρόλο κατά τους πρώιμους χρόνους της ιστορίας της Μεσοποταμίας, κατά το β΄ μισό της 3ης χιλιετίας π.Χ.. Αν και η θέση της δεν είναι γνωστή με ακρίβεια[1], βρισκόταν στο σημερινό δυτικό Ιράν και εμφανίζεται συχνά μαζί με τις πόλεις Σούσα και Ανσάν στην πρώιμη ιστορία της περιοχής, έχοντας πολλές συγκρουσιακές αλληλεπιδράσεις με τους Σουμερίους.[2]

Μια δυναστεία Ελαμιτών βασιλέων, πήρε το όνομά της από την πόλη αυτή, η Δυναστεία της Αουάν, που ιδρύθηκε από έναν ηγέτη ονόματι Πελί και μερικές φορές αποκαλείται εξ αυτού και «δυναστεία του Πελί».[2] Σύμφωνα με τον Κατάλογο Σουμερίων Βασιλέων, η Αουάν έθεσε τέλος στην 1η Δυναστεία της Ουρ περί το 2450 π.Χ., και στη συνέχεια τρεις βασιλείς της Αουάν κυβέρνησαν τις νότιες περιοχές της Σουμερίας.

Περί τον 23ο αιώνα π.Χ., η Ακκαδική αυτοκρατορία σημείωσε πολλές στρατιωτικές νίκες κατά της Αουάν, υπό την ηγεσία του Σαργών και του Ρίμους.[2] Από την άλλη, ο Νάραμ-Σουέν της Ακκαδίας υπέγραψε μια συμμαχία με τον Χίτα, τον ένατο βασιλιά της Αουάν.[2][3]

Η Αουάν πάλαιψε για την ανεξαρτησία της από τους Ακκαδίους επί βασιλείας του Σαρ-Καλί-Σαρί.[3] Αλλά λίγο αργότερα η Δυναστεία της Αουάν τελείωσε με τον θάνατο του τελευταίου βασιλιά της, του Κουτίκ-Ινσουσινάκ, που ακολουθήθηκε από την κυριαρχία στην περιοχή της Τρίτης Δυναστείας της Ουρ, περί το 2100-2000 π.Χ..[2][3]

Μετά από αυτά τα γεγονότα, το όνομα «Αουάν» εξαφανίζεται για πάντα από την ιστορία.[2]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Liverani, Mario (2013). The Ancient Near East: History, Society and Economy. Routledge. σελ. 142. ISBN 978-1-134-75084-9. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gershevitch, I. (1985). The Cambridge History of Iran. Cambridge University Press. σελ. 26. ISBN 978-0-521-20091-2. 
  3. 3,0 3,1 3,2 Hansen, Donald P. (2002). Leaving No Stones Unturned: Essays on the Ancient Near East and Egypt in Honor of Donald P. Hansen. Eisenbrauns. σελ. 233. ISBN 978-1-57506-055-2. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το λήμμα «Αβάν» στην Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Larousse-Britannica, έκδ. 2006, τόμος 1, σελ. 60