Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αντόνιο Νέγκρι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αντόνιο Νέγκρι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Antonio Negri (Ιταλικά)
Γέννηση1  Αυγούστου 1933[1][2][3]
Πάντοβα[4][5]
Θάνατος16 Δεκεμβρίου 2023 (90 ετών)
Βιλζουίφ[5]
Χώρα πολιτογράφησηςΙταλία[6][7][2]
Θρησκείααθεϊσμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΙταλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά[6][1][8]
Γαλλικά[6][2][3]
ΣπουδέςÉcole Normale Supérieure
Πανεπιστήμιο της Πάδοβας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφιλόσοφος[1][7][2]
πολιτικός[2]
οικονομολόγος
κοινωνιολόγος[1][7]
δάσκαλος[1]
συγγραφέας[1]
πολιτικός επιστήμονας[7]
δοκιμιογράφος[2]
δραματουργός[2]
πολιτικός φιλόσοφος[9]
εγκληματίας[10][11][12]
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο Ντιουκ
Πανεπιστήμιο Παρί 8
Collège international de philosophie
Πανεπιστήμιο της Πάδοβας
Αξιοσημείωτο έργοEmpire
Επηρεάστηκε απόΜπαρούχ Σπινόζα
Καρλ Μαρξ
Ζιλ Ντελέζ
Μισέλ Φουκώ
Φελίξ Γκουαταρί
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΡιζοσπαστικό Κόμμα, Potere Operaio, Autonomia Operaia, Ιταλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα και Κίνημα για τη Δημοκρατία στην Ευρώπη 2025
Οικογένεια
ΣύζυγοςJudith Revel
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΜέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Ιταλίας (1983–1987)[13]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Αντόνιο Νέγκρι (Antonio Negri, γνωστός και ως Τόνι Νέγκρι, Toni Negri, Πάδοβα, 1 Αυγούστου 1933 - Παρίσι, 16 Δεκεμβρίου 2023) ήταν Ιταλός συγγραφέας, καθηγητής και πολιτικός επιστήμονας. Είναι ο σπουδαιότερος θεωρητικός του ρεύματος της Αυτονομίας και του αντάρτικου πόλεων που κυριάρχησε στη ριζοσπαστική ιταλική αριστερά τη δεκαετία του 1970. Υπήρξε καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Πάντοβα και ήταν ένας από τους ιδρυτές του εργατιστικού κινήματος στην Ιταλία. Τα γραμμένα από κοινού με τον Michael Hardt έργα του "Αυτοκρατορία" και "Πλήθος", έχουν μεγάλο θεωρητικό και πολιτικό ενδιαφέρον σαν ανάλυση των κοινωνικών κινημάτων της εποχής μας και εκφράζουν την άκρα αριστερά και την αριστερή τρομοκρατία.

Την 7 Απριλίου 1979, συνελήφθη ως εγκέφαλος και ηθικός αυτουργός των Ερυθρών Ταξιαρχιών. Η σύλληψή του οφειλόταν στην υπόθεση ότι η ηγεσία της οργάνωσης Potere Operaio μετεξελίχθηκε σε παράνομο καθοδηγητικό κέντρο της τρομοκρατίας. Ο Νέγκρι φυλακίστηκε και παρέμεινε επί τεσσεράμισι χρόνια προφυλακισμένος παρά την πρώτη αθώωσή του το 1980.

Το 1983, εκλέχθηκε βουλευτής αλλά μετά από τέσσερις μήνες του έγινε άρση της ασυλίας του και αποφάσισε να καταφύγει στη Γαλλία. Για τα δεκατέσσερα επόμενα χρόνια, ο Νέγκρι δούλεψε στο Παρίσι με το περιοδικό "Futur Anterieur", και διδάσκοντας στο Διεθνές Κολέγιο Φιλοσοφίας, καθώς και στο Παρίσι 8. Συμμετείχε σε σεμινάρια και ερευνητικά προγράμματα υπουργείων και δημόσιων οργανισμών στο πεδίο των κοινωνικών επιστημών. Το 1997, αποφάσισε να επιστρέψει στην Ιταλία όπου εκκρεμούσαν καταδίκες εις βάρος του.

Απεβίωσε στις 16 Δεκεμβρίου 2023 σε ηλικία 90 ετών.[14]

Βιβλιογραφία στα ελληνικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • (1986) Από το κόκκινο στο πράσινο, (κείμενα των Φελίξ Γκουαταρί και Αντόνιο Νέγκρι), Εκδόσεις: ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ
  • (2002) Αυτοκρατορία (κείμενα των Αντόνιο Νέγκρι και Μάικλ Χαρντ), Εκδόσεις: SCRIPTA
  • (2008) Από τον εργάτη μάζα στον κοινωνικό εργάτη, Εκδότης : ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ
  • (2011) Πλήθος (κείμενα των Αντόνιο Νέγκρι και Μάικλ Χαρντ), Εκδόσεις: Αλεξάνδρεια
  • (2012) Να πάρουμε τη σκυτάλη (κείμενα των Αντόνιο Νέγκρι και Μάικλ Χαρντ), Εκδόσεις: Βιβλιόραμα
  • (2018) Καιρός για Επανάσταση, Εκδόσεις: Αλεξάνδρεια
  • (2019) Τα κίτρινα γιλέκα, Εκδόσεις: Ελευθεριακή Κουλτούρα
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 (Αγγλικά) Library of Congress Authorities. Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου. id.loc.gov/authorities/names/n79100667.html. Ανακτήθηκε στις 9  Σεπτεμβρίου 2018.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. catalogue.bnf.fr/ark:/12148/cb119175124. Ανακτήθηκε στις 9  Σεπτεμβρίου 2018.
  3. 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. snaccooperative.org/ark:/99166/w6036bqp. Ανακτήθηκε στις 9  Σεπτεμβρίου 2018.
  4. (Γαλλικά) Babelio. www.babelio.com/auteur/-/55541. Ανακτήθηκε στις 9  Σεπτεμβρίου 2018.
  5. 5,0 5,1 Fichier des personnes décédées mirror. 6ZMAz568iX9Z. Ανακτήθηκε στις 16  Ιανουαρίου 2024.
  6. 6,0 6,1 6,2 (πολλαπλές γλώσσες) Virtual International Authority File. OCLC. Dublin. viaf.org/viaf/108238827/. Ανακτήθηκε στις 9  Σεπτεμβρίου 2018.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. portal.dnb.de/opac.htm?method=simpleSearch&cqlMode=true&query=nid%3D119063492. Ανακτήθηκε στις 9  Σεπτεμβρίου 2018.
  8. «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 027045897. Ανακτήθηκε στις 9  Σεπτεμβρίου 2018.
  9. «Negri, Antonio». 606317. Ανακτήθηκε στις 9  Σεπτεμβρίου 2018.
  10. «TONI NEGRI: IN CARCERE PORTERA' LEOPARDI». Adnkronos. 30  Ιουνίου 1997.
  11. «Toni Negri ottienela semilibertà». 5  Αυγούστου 1999.
  12. «TRA FUGHE, PENTITI E BEFFE UN PROCESSO LUNGO UN ANNO». 30  Μαΐου 1984.
  13. 24060.
  14. «Toni Negri è morto, il leader di Autonomia Operaia è deceduto nella notte a Parigi. Il ministro Sangiuliano: "Fu cattivo maestro"». la Repubblica (στα Ιταλικά). 16 Δεκεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2023. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]