Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ανάργυρος Δημητρακόπουλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ανάργυρος Δημητρακόπουλος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1885
Θάνατος1966
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδιδάσκων πανεπιστημίου
πολιτικός
ΕργοδότηςΕθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΔημοκρατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΥπουργός Δημοσίων Έργων της Ελλάδας
Υπουργός Ταχυδρομείων, Τηλεγράφων και Τηλεφώνων της Ελλάδας
μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Αθηνών)

Ο Ανάργυρος Δημητρακόπουλος (Αθήνα, 1885 - 1966) του Ιωάννη, ήταν Έλληνας πολιτικός μηχανικός, καθηγητής και υπουργός. Υπήρξε πρόεδρος της ΔΕΗ από το 1951 ως το 1955.

Σπούδασε φυσικομαθηματικός στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πολιτικός μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.[1] Αρχικά εισήλθε στην υπηρεσία του Υπουργείου Συγκοινωνιών ως μηχανικός και εν συνεχεία στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων, του οποίου υπήρξε Γενικός Διευθυντής ως το 1946.[2] Την περίοδο 1936-1938 ήταν πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας.[3] Από το 1938 ως το 1946 δίδαξε πολεοδομία στο ΕΜΠ. Από τις 8 Απριλίου ως τις 22 Νοεμβρίου 1945 ήταν υπουργός Δημοσίων Έργων στην πρώτη και στην δεύτερη κυβέρνηση του Πέτρου Βούλγαρη[4] και μετά στην κυβέρνηση του Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού και του Παναγιώτη Κανελλόπουλου.[5] Την περίοδο 11-18 Αυγούστου 1945 εκτός από υπουργός Δημοσίων Έργων ήταν και προσωρινά υπουργός ΤΤΤ. Εξελέγη βουλευτής Αθηνών το 1946 με το Δημοκρατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα του Γεωργίου Παπανδρέου.[6]

Ήταν παντρεμένος με την Άννα Μπουρνιά.[1]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Η μελέτη του Ανάργυρου Δημητρακόπουλου «Η πολεοδομία ως ιδεολογία»[1]
  1. 1,0 1,1 Ελληνικόν who's who, Εκδοτικός Οργανισμός Ελληνικών who's who 1962, σελ. 1΄37.
  2. Αρχιτεκτονική, τ. 25-30, σελ. 91
  3. Ιστορικές φωτογραφίες, δικτυακός τόπος ΤΕΕ, ανάκτηση 23-11-2015.
  4. ΦΕΚ A 91/1945
  5. Σπυρίδων Μαρκεζίνης (1994). Σύγχρονη Πολιτική Ιστορία της Ελλάδος (1936-1975), τόμος Δεύτερος (1944-1951). Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. σελίδες 177–178. 
  6. Μητρώο Γερουσιαστών και Βουλευτών 1929-1974 Βουλή των Ελλήνων, Εθνικό Τυπογραφείο, 1977 (σελ. 62, αρ.266).(pdf)