Αλπινισμός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Εντυπωσιακή φωτογραφία από αλπινιστές κατά την αναρρίχηση στο Όρος Ρενιέρ.
Παγετώνας στο Μον Μπλαν (Mont Blanc) το 1862

Αλπινισμός (mountaineering, alpinism) είναι η ορειβασία σε μεγάλο υψόμετρο, με πολύ υψηλό βαθμό δυσκολίας που περιλαμβάνει πολλές φορές και παραδοσιακή αναρρίχηση. Ονομάστηκε αλπινισμός, γιατί παλαιότερα οι πιο τολμηρές αναβάσεις γίνονταν στις Ευρωπαϊκές Άλπεις.[1] Πολλές φορές, ο αλπινισμός γίνεται και για επιστημονικές παρατηρήσεις.[2][3][4]

Εξοπλισμός και τεχνικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κραμπόν (πάνω) και πιολέ

Ο αλπινισμός έχει αναπτύξει ιδιαίτερες τεχνικές, είτε στον τρόπο που περπατούν οι αλπινιστές, είτε στον τρόπο που αναρριχώνται. Ο αλπινιστής φέρει ειδικό ρουχισμό και εξαρτήματα. Στα παγωμένα χιόνια και στους παγετώνες περπατά φέροντας κραμπόν κάτω από τις ειδικές άκαμπτες (ή και ημι-άκαμπτες ορειβατικές αρβύλες), για να μη γλιστρά. Στο χέρι έχει πιολέ (piolet) με το οποίο υποβοηθά την ανάβαση του και περιορίζει τις πιθανότητες πτώσης του. Συνήθως από την ομάδα των αλπινιστών ο πιο έμπειρος προπορεύεται σε μια πλαγιά και "ασφαλίζει" το πέρασμα με διάφορους τρόπους για την υπόλοιπη "σχοινοσυντροφιά". Έτσι αυτοί που ακολουθούν ανεβαίνουν ασφαλισμένοι από το σκοινί.

Τα δρομολόγια των αλπινιστών ξεκινούν συνήθως πάρα πολύ πρωί. Η διαδρομή, κατά την οποία από άλλο δρόμο ανεβαίνουν σε μια κορυφή και από άλλο κατεβαίνουν, ονομάζεται διάσχιση.

Ιστορία του αλπινισμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο αλπινισμός άρχισε να αναπτύσσεται γύρω στις αρχές του 19ου αιώνα.[5] Άρχισε με την κατάκτηση του Λευκού Όρους το 1786. Αργότερα κατατάχτηκε στα αθλήματα και οι προσπάθειες συνεχίστηκαν για την κατάκτηση των Άλπεων, των Πυρηναίων και άλλων κορυφών της Ευρώπης. Από την Ευρώπη το ενδιαφέρον των αλπινιστών επεκτάθηκε σε κορυφές πιο απομακρυσμένες. Γύρω στα 1950 άρχισε συστηματικά η αναρρίχηση στα Ιμαλάια, τα ψηλότερα βουνά όλου του κόσμου.

Η ψηλότερη κορυφή του κόσμου, το Έβερεστ (8.848 μ.), πατήθηκε το 1953 από τον Νεοζηλανδό Έντμουντ Χίλαρι και τον Νεπαλέζο οδηγό του, Τένσινγκ Νοργκέι, της φυλής των Σέρπα. Η προσοχή και οι προσπάθειες των αλπινιστών στράφηκαν στην εξερεύνηση των οροσειρών και στη βελτίωση των τεχνικών του αλπινισμού, που εξακολούθησε να ασκείται σαν σπορ.

Εικόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. https://www.britannica.com/sports/mountaineering
  2. «The Matterhorn: Edward Whymper and the Golden Age of Mountaineering | Britannica Blog». Britannica.com. 14 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2014. 
  3. Scott, Doug (1974). «Big wall climbing - Doug K. Scott - Google Books». Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2014. 
  4. «EUROPE | Alpine expedition goes online». BBC News. 4 Σεπτεμβρίου 2001. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2014. 
  5. https://historycooperative.org/the-history-of-mountaineering/

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]