Αλ-Μουντίρ της Κόρδοβας
Αλ-Μουντίρ της Κόρδοβας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 842 Κόρδοβα |
Θάνατος | 888[1] Bobastro |
Χώρα πολιτογράφησης | Αλ-Ανταλούς |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός |
Οικογένεια | |
Γονείς | Μουχάμαντ Α΄ της Κόρδοβας[1] |
Αδέλφια | Αμπντουλάχ της Κόρδοβας |
Οικογένεια | Ομεϋάδες της Κόρδοβας |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Εμίρης της Κόρδοβας (886–888) |
Ο Αλ-Μουντίρ αραβικά: المنذر بن محمد بن عبدالرحمن (π. 842 - 888) ήταν εμίρης της Κόρδοβας από το 886 έως το 888. Ήταν μέλος της δυναστείας των Ομεϋαδών του Αλ-Ανταλούς (Μαυριτανικής Ιβηρικής), γιος του εμίρη Μουχαμάντ Α΄ μπιν Αμπντ αλ-Ραχμάν της Κόρδοβας.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στην Κόρδοβα, κατά τη διάρκεια της βασιλείας τού πατέρα του, και διοίκησε τις στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά των γειτονικών χριστιανικών βασιλείων και των εξεγέρσεων των Μουβαλάντ.
Το 865 ηγήθηκε της μερικώς αποτυχημένης εκστρατείας κατά του βασιλιά Ορδόνιο Α΄ των Αστουριών, στην κοιλάδα του Ντουέρο. Στο δρόμο του για την Κόρδοβα, νίκησε τον Ροδρίγο, κόμης της Καστίλης, στο Μπούργος, ωθώντας το σύνορο της Κόρδοβας προς τα βόρεια. Προσπάθησε επίσης να κατακτήσει το Λεόν, αλλά ηττήθηκε το 878 στη Βαλδεμόρα, από τον βασιλιά Αλφόνσο Γ΄ των Αστουριών.
Ο αλ-Μουντίρ ξεκίνησε μια αποστολή εναντίον της οικογένειας μπανού Κασί Μουβαλάντ, η οποία είχε συμμαχήσει με τον Αλφόνσο Γ΄, αλλά ηττήθηκε ξανά το 883. Το επόμενο έτος, όμως, κατάφερε να εκδιώξει τον επαναστάτη εμίρη ιμπν Μαρβάν από το Μπαδαγόθ.
Το 886, μετά το τέλος τού πατέρα του, κληρονόμησε τον θρόνο της Κόρδοβας. Κατά τη διάρκεια των δύο ετών της βασιλείας του, ο αλ-Μουντίρ συνέχισε τη μάχη κατά του επαναστάτη Ουμάρ ιμπν Χαφσούν. Απεβίωσε το 888 στο Μποβάστρο, πιθανότατα δολοφονήθηκε από τον αδελφό του Αμπντουλάχ ιμπν Μουχαμάντ αλ-Ουμαβί, ο οποίος τον διαδέχτηκε.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Аль-Мондиръ» (Ρωσικά)
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Altamira, Rafael (1999). «Il califfato occidentale». Storia del mondo medievale. II. σελίδες 477–515.