Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αδάδ (θεός)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ασσύριοι στρατιώτες μεταφέρουν άγαλμα του θεού Αδάδ.

Ο Αδάδ ή Χαντάντ (ουγκαριτ. Haddu, λατιν. μεταγραφές Adad ή Had(d)ad), γνωστός και ως Ισκούρ (Iškur) στη σουμεριακή γλώσσα, ήταν ο θεός της θύελλας και της βροχής στη θρησκεία των αρχαίων Ασσυρίων και γενικότερα των αρχαίων σημιτικών λαών της Μεσοποταμίας (ιδίως των Χαναναίων και Βαβυλωνίων). Παραδίδεται στον πολιτισμό του Έμπλα ως «Χαντά» περί το 2500 π.Χ..[1][2] Ο Χαντά εισάχθηκε από τον Λεβάντε στη Μεσοποταμία από τους Αμορίτες και εκεί έγινε γνωστός ως ο θεός Αδάδ των Ασσυριοβαβυλωνίων.[3][4][5][6] Οι Αδάδ και Ισκούρ γράφονται συνήθως με το ίδιο λογόγραμμα[7], το ίδιο σύμβολο που υποδηλώνει τον θεό Τεσούμπ της Ουρ.[8] Ο Αδάδ είχε και άλλα ονόματα. όπως Πιντάρ (Pidar), Ράπιου (Rapiu), Βάαλ-Ζεφ[9] ή συχνά και απλώς Βάαλ (ονομασία-τίτλος για τον ηγέτη των θεών και άλλους θεούς, καθώς η λέξη σημαίνει απλώς «Κύριος»). Το ιερό ζώο και σύμβολο του Αδάδ ήταν ο ταύρος. Στις απεικονίσεις του ο Αδάδ παριστάνεται γενειοφόρος[10][11], κρατώντας συχνά ένα ρόπαλο και έναν κεραυνό, ενώ φορεί στην κεφαλή κέρατα ταύρου.[12][13] Ο Αδάδ έχει θεωρηθεί ως το αντίστοιχο του θεού Διός των Ελλήνων, του θεού Γιούπιτερ των Ρωμαίων (ως Jupiter Dolichenus), του θεού της θύελλας Τεσούμπ των Χετταίων και του θεού Σετ ή Σηθ των αρχαίων Αιγυπτίων.

Ο λεγόμενος Κύκλος του Βάαλ ή έπος του Βάαλ είναι μια συλλογή ιστοριών σχετικά με τον θεό Βάαλ από τους Χαναναίους, όπου ο Βάαλ αναφέρεται και ως Χαντάντ, ο θεός της θύελλας. Αυτή η συλλογή χρονολογείται μεταξύ του 1400 και του 1200 π.Χ., και ανακαλύφθηκε στην Ουγκαρίτ, αρχαία πόλη στο έδαφος της σημερινής Συρίας.

Ο Αδάδ πιστευόταν ότι κατοικούσε στον ουρανό. Πατέρας του ήταν ο Σιν ή Νάννα, θεός της Σελήνης, και μητέρα του η Νινγκάλ. Αδέλφια του ήταν οι Ούτου και Ινάννα, ενώ ως συντρόφισσά του αναφέρεται η θεά του καιρού Σαλά ή η Μεντιμσά και ως τέκνο του ο θεός της φωτιάς Τζιμπίλ ή Τζιρά.


Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Sarah Iles Johnston (2004). Religions of the Ancient World: A Guide. σελ. 173. ISBN 9780674015173. 
  2. ↑ Spencer L. Allen (5 Μαρτίου 2015). The Splintered Divine: A Study of Istar, Baal, and Yahweh Divine Names and Divine Multiplicity in the Ancient Near East. σελ. 10. ISBN 9781614512363. 
  3. ↑ Albert T. Clay (1 Μαΐου 2007). The Origin of Biblical Traditions: Hebrew Legends in Babylonia and Israel. σελ. 50. ISBN 9781597527187. 
  4. ↑ Theophilus G. Pinches (1908). The Religion of Babylonia and Assyria. σελ. 15. ISBN 9781465546708. 
  5. ↑ Joseph Eddy Fontenrose (1959). Python: A Study of Delphic Myth and Its Origins. σελ. 157. ISBN 9780520040915. 
  6. ↑ Green (2003), σελ. 166.
  7. ↑ ORACC – Iškur/Adad (god)
  8. ↑ Green (2003), σελ. 130.
  9. ↑ Gibson, John C. (1 Απριλίου 1978). Canaanite Myths and Legends. T&T Clark. σελ. 208. ISBN 978-0567080899. 
  10. ↑ Donald K. Sharpes: Sacred bull, holy cow: a cultural study of civilization's most important animal, σελ. 27
  11. ↑ Maurice H. Farbridge: Studies in Biblical and Semitic Symbolism, σελ. 63
  12. ↑ Ramesh Chopra: Academic Dictionary Of Mythology, σελ. 126
  13. ↑ The New Encyclopædia Britannica: Micropædia

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Day, John (2000). «Yahweh and the Gods and Goddesses of Canaan». Journal for the Study of the Old Testament (Sheffield: Sheffield Academic Press) 265. ISBN 9781850759867. 
  • Driver, Godfrey Rolles, και John C.L. Gibson: Canaanite Myths and Legends, εκδ. Clark, Εδιμβούργο 1978, ISBN 9780567023513
  • Green, Alberto R.W. (2003). The Storm-God in the Ancient Near East. Winona Lake, Indiana: Eisenbrauns. ISBN 9781575060699. 
  • Hadad, Husni & Mja'is, Salim: Baal Haddad, A Study of Ancient Religious History of Syria, 1993
  • Handy, Lowell K. (1994). Among the Host of Heaven: The Syro-Palestinian Pantheon As Bureaucracy. Winona Lake, Indiana: Eisenbrauns. ISBN 9780931464843. 
  • Rabinowitz, Jacob (1998). The Faces of God: Canaanite Mythology As Hebrew Theology. Woodstock, CT: Spring Publications. ISBN 9780882141176. 
  • Smith, Mark S. (2002). The Early History of God: Yahweh and the Other Deities in Ancient Israel. William B. Eerdmans Publishing Co. ISBN 978-0802839725. 
  • Το ομώνυμο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 2, σελ. 18

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αδάδ_(θεός)&oldid=9906902"